بسیار مقاله جالبی بود. من نیز چند نکته را اضافه کنم:
الف- ما اکثرا فکر می کنیم 5 دقیقه ای می توانیم به مقصد برسیم. حال آنکه اگر40 دقیقه زودتر راه بیافتیم بدون عجله و با در نظر گرفتن زمان گیر کردن در ترافیک خود را به مقصد برسانیم.
ب- خودرو استاندارد، آموزش رانندگی استاندارد از طریق رسانه ها، جاده استاندارد و در کنار آن قوانین محکم می تواند در یک بازه زمانی 5ساله فرهنگ رانندگی را بهبود بخشد.

به این میگن یه کار خیر ببینی
خیر ببینی تابناک

عالی بود. انقدر همه غرق موضوعات سیاسی شدیم که از این مقاله های عالی غافل می شیم. این نمونه ی کاریه که یک روزنامه نگار حرفه ای انجام میده.

ما تا فرهنگ خودمان را درست نكنيم هيچ چيز درست نمي شود. رانندگي كردنمان هم مثل بقيه كارهايمان است.

بعضي از افراد كه قوانين را رعايت مي كنند قرباني افرادي هستند كه پايبند قوانين نيستتند، به نظر بنده با امكات الكترونيكي بايد تخلفات چك شده، و افرادي كه ميزان تخلفشان در يك سال از 2 بار بيشتر باشد اجازه رانندگي نداشته باشند. بايد بسيار بسيار جدي به اين قضيه پرداخته شود. در ايران رانندگي بين خطوط را يك امر بچه گانه فرض مي كنند،.ه رانندگاني هم كه بين خطوط رانندگي كنند مورد تمسخر و گاهي تهديد و شوخي ها بي مزه توسط ساير رانندگان قرار مي گيرند.

وقتی یارو می پره سر کوچه گواهینامه میگیره! وقتی هر کسی می خواد فقط روندن رو یاد بگیره... فکر نکنم دیگه حرفی بشه زد!

بچه من 3 سالشه و رفته کاشان پیش پدر بزرگ و مادر بزرگش و میخواسته با مادرش از این طرف خیابون بره اون طرف .هی وایستاده هی وایستاده دیده که هیچ کس حاضر نیست واسه خط عابر توقف کنه و اونقدر از صدای ماشینها ترسیده که پریده بغل مادرش و الان تو این دو هفته حاضر نیست تو خیابون پاشو زمین بذاره و مادرش کمر درد گرفته.
به نظر من باید باید این درسها رو از ابتدایی و مدارس شروع کرد و بذاریم این نسل تربیت نشده ( به لحاظ رانندگی ) به مرور زمان جایشان رو به نسل جدید و مدرن بدهند .

با سلام
ضمن تشكر از مطلب بسيار جالب شما اميد كه ايران وايراني با رسيدن به فرهنگ غني و شايسته خود به وضعيت مطلوب در رانندگي كه جزء اصلي از زندگي ماست برسيم

مطلب بسیار مفید و پر باری بود امیدوارم که ادامه یابد.

ترك عادت مرض است !!!
اين يه عادت كه مردم ما به سختي مي تونن تركش كند .