وقتي پشت فرمون مي شينيم بايد كمي هم رو صبرمون كار كنيم . وقتي مي بينيم لاين بغلي يك ذره حركت مي كنه سريع مسير عوض نكنيم و لاين عوض نكنيم. صبر صبر صبر

بايد يك حركت جدي در اين باره آغاز شود مثل هدفمند كردن يارانه ها كه به صورت جدي آغاز مي شود و مردم هم بعد از مدتي عادت ميكنند و برنامه ريز ها دقيق تر مي شود . در بحث ترافيك هم بايد سيستم جريمه ها جدي تر و سنگين تر شود تا لا اقل به خاطر جريمه هم كه شده اوضاع بهتر شود؛ فرهنگ و قدمت و تمدن و... كه اهميتي ندارد شايد با گرفتن پول مردم ، بتوان اين فرهنگ رانندگي را سرو سامان داد.

وقتی در کشور بجای قانون رابطه حکم فرما باشد و فلانی زنگ بزند و قانون زیر پا گذاشته شود و تمام آحاد جامعه در برابر قانون یکی نباشد قانون بی ارزش می شود.وقتی من و منافع من می شود قانون می شود همین. د در صورتی که در کشوری مثل آلمان هر شهروندی رعایت قانون را برای خود وظیفه می داند و اگر کسی قانون را رعایت نکند خود مردم به پلیس گزارش می دهند چون آنان قانون را حامی خود می دانند. در آنجا اگر هم فلانی زنگ بزند کاری از پیش نمی برد پس قانون می شود همه چیز و دیگر رابطه با فلان مسئول مهم نحواهد بود و اگر خود آن مسئول هم خطا کند محاکمه می شود ولی وقتی در کشور ما هر کسی می گوید من قانون هستم آخرش هم همین می شود جالب هست بدانید که در قسمت سیسیل ایتالیا نیز رانندگی شبیه کشور ما است می دانید که آنجا نیز رابطه همه چیز هست نه قانون!

مقاله خیلی خوبی بود . جای حضور رسانه هابه خصوص رسانه ملی در این عرضه خالی است .علاوه بر مشکات فرهنگی خودرو سازی ما به حیاط خلوت سیاستمداران نیز تبدیل گردیده است . چرا باید خط تولید خودرو> در بیش از یکسال قبل توسط معاونت اول ریاست محتدم جمهوری تولید رسمی اش آغاز گردیده باشد ولی تا اکنون هیچ خودرویی به مردم که حتی وجه آنرا پرداخته اند تحویل داده نشده است ..... . پس اینهم یکی دیگر از معضلات این حوزه می باشد .

شما می گویید مگر غربی ها الگوی ما هستند. آنوقت این تصاویر را نشان می دهید. ما دم از اخلاق و انضباط می زنیم اما...