کوچ غمناکِ پرستوهای شاددر غروبی پر ملال و بی صدا
خبر عریونی باغ ها رو داد
پاییز اومد اینور پرچین باغ
تا بچینه برگ و بار شاخه ها
کسی از گلها نمیگیره سراغ
بیا در سوگ دلگیر گل سرخ
بخونیم شعری از دیوان گریه
من و تو زاده فصل خزانیم
دو تن پرورده دامان گریه
شده ابری تو فضای سینمون
قصه بی غمگساری های ما
میدونم پایان نداره بعد از این
قصه بی برگ و باری های ما
مینویسم با دل تنگ روی گلبرگ شقایق
فصل دلتنگی پاییز فصل غمگینی عاشق
بيا در سوگ دلگير گل سرخ
بخونيم شعري از ديوان گريه
من و تو زاده فصل خزانيم
دو تن پرورده ي دامان گريه
پاييزه پاييز عريون
من و تو خسته و گريون
فصل پاییز است ودست روزگارباز دنیا را نقاشی می کند
آب پاش ابر غران بزرگ
زندگی را آب پاشی می کند
در تب هذیان داغ زندگی
فصل سردی رو به دنیا می کند
فصل پاییز از پس هر پنجره
خوب دنیا را تماشا می کند...
جیغ باد پاییزی نوازش من
گریه ی آسمان پاییزی همدم من
من پاییزی تو پاییزی او پاییزی
زیر درختان زرد پاییزی با تو پاییزی
با توام ای زیبای پاییزی
چه کنم بی تو در این روزهای پاییزی
تو در آسمان بهاری و من در این زمین پاییزی
بی تو من پاییز پاییزم
کاش شعر پاییزی مرا می شنیدی
کاش روی زرد پاییزی ام را میدیدی
و کاش دستان سرد پاییزی ام را می گرفتی
ای پاییز دوست داشتنی من
بی تو هیچم بی تو پاییزم
دوستت دارم ای عشق پاییزی من