چه رسم های خوبی داریم به هنگام مصیبت و غم و اندوه دورد بر ایران و ایرانی پاکنهاد

در شهرهای استان یزد هم به مجالس ختم .... میگن پرسه......

جسارتا ماها رسمو عوض کردیم ولی توی دین اسلاممون هم خوردن غذا در خانه تازه گذشته مکروه و بردن غذا براشون مستحبه

بلوچ ها انسان های بسیار بزرگی هستند و از نسل فردوسی بزرگ ، این رسم مرسه تو جنوب و شرق کشور زیاد هست

ایرانیها مرده پرست هستند تا زمانیکه طرف زنده است محلش نمیزارن کمک بخواد کسی نیست وقتی میمیره میزن تو سر خودشون و گریه زاری میکنند که هیچ تآثیزی هم نداره

درستش هم همینه

درگذشته نه چندان دوردرشرق گیلان هم چنین رسمی بوده به نام برم عزا وبرم شادی .یعنی ارزاق به خانه یکی از نزدیکان متوفی می بردندتاغذادر ان جا تهیه کنند.یادش بخیر خانه ها ازهم دور بودنند ولی دل ها نزدیک

این رسم در تهران قدیم هم بوده. تهرانیهای مسن و اصیل می دانند که رسم بوده همسایه ها تا یک هفته برای خانواده عزادار غذا تهیه می کردند. مرحوم مادر من همیشه این رسم را به ما یادآوری می کرد و به آن مقید بود.

نیشابور هم همین مراسم را دارن

از رسم منطقه ای برای بستگان همه پول بدن مثل عروسی که خوب و برگزیده است و رسوم مرده خوری به مرده پرستی جمع آوری شود