سلام ،
متاسفانه مراکز کاردرمانی و گفتار درمانی که نیاز اولیه این بچه ها هستند چنان هزینه های هنگفتی از ما میگیرند بکذریم از دکترا و دکانی که سر دستگاهای مختلف و شعارهایی که از تاثیر دروغین این دستگاها بر درمان فرزندانمان میدهند
مشکلات بچه های اوتیسم یکی دوتا نیستو هیچ کس حتی اموزش پرورش هم به انها رسیدگی نمیکند
کودکانی که نیاز اولیه انها بودن در اجتماع است مخصوصا اوتیسمای خفیف که شاید فقط تاخیر در گفتار داشته باشند از شرکت در مهدکودکها ی عادی و مدارس عادی محرومن و باید بدون سطح بندی در کنار بچه هایی با مشکلات شدیتر قرار بگیرند و حتی بجای پیشرفت متاسفانه شرایطشان بدتر از قبل شود
چرا سنجش و اموزش پرورش ما انقد بیرحم شده که سطح بندی ای برای بچه های مرزی ندارد و همه را جزع استثنایی ثبت نام میکند
چرا نباید مثل کشورهای پیشرفته بچه ها کنار هم درس بخوانند و احساس جدا و جا ماندن نداشته باشند?
مشکات
|
|
۰۴:۰۸ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
2
پاسخ
لطفا در این زمینه بررسی بیشتر انجام دهید، تا حق این فرشته های معصوم خورده نشه
ناشناس
|
|
۰۶:۵۳ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
2
پاسخ
سلام متاسفانه مساله اتیسم و انجمن اتیسم ایران واقعا تا به حال پیگیری درستی نداشته و رها شده
Zahra
|
|
۱۰:۴۲ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
1
پاسخ
ممنون از انتشار این خبر صدای خانواده های اوتیسم باشید هزینه های توانبخشی خیلی زیاده برای همه ی سنین نه فقط زیر ۷سال انجمن هم که دریغ از یک هزار تومن همه ی زندگی مون قرض و قسط و بدهی هست برای این کلاسا و ازنور دغدغه ونگرانی واقعا نهادی باید باشه که کمک حال خانواده های اوتیسم باشه
ناشناس
|
|
۱۳:۳۷ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
2
پاسخ
دقیقا همین طوره. ما خواستار سر و سامان دادن به انجمن اوتیسم هستیم
ناشناس
|
|
۱۴:۴۵ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
3
پاسخ
امیدوارم روزی برسه که کسی نتونه حق این فرشته هارو بخوره
نیایش شاهین
|
|
۲۰:۱۳ - ۱۴۰۴/۰۷/۳۰
0
0
پاسخ
ماخواهان انتشاراخبار بیشتری در مورد فساد مالی سیستماتیک انجمن اتیسم ایران هستیم سپاس که همراه ما هستید و صدای بی صدای کودکانمان شدید
متاسفانه مراکز کاردرمانی و گفتار درمانی که نیاز اولیه این بچه ها هستند چنان هزینه های هنگفتی از ما میگیرند بکذریم از دکترا و دکانی که سر دستگاهای مختلف و شعارهایی که از تاثیر دروغین این دستگاها بر درمان فرزندانمان میدهند
مشکلات بچه های اوتیسم یکی دوتا نیستو هیچ کس حتی اموزش پرورش هم به انها رسیدگی نمیکند
کودکانی که نیاز اولیه انها بودن در اجتماع است مخصوصا اوتیسمای خفیف که شاید فقط تاخیر در گفتار داشته باشند از شرکت در مهدکودکها ی عادی و مدارس عادی محرومن و باید بدون سطح بندی در کنار بچه هایی با مشکلات شدیتر قرار بگیرند و حتی بجای پیشرفت متاسفانه شرایطشان بدتر از قبل شود
چرا سنجش و اموزش پرورش ما انقد بیرحم شده که سطح بندی ای برای بچه های مرزی ندارد و همه را جزع استثنایی ثبت نام میکند
چرا نباید مثل کشورهای پیشرفته بچه ها کنار هم درس بخوانند و احساس جدا و جا ماندن نداشته باشند?