خدا بيامرزد همه شهيدان را و برادر شهيدم و دايي شهيدم را

و مسولینی که با بی لیاقتی خون بزرگانی که برای سربلندی این خاک بر زمین ریخته شد و می شود را به هدر می دهند

یاد عزیزان تا ابد گرامی باد

آدم جیگرش میسوزه وقتی این مطالبو میخونه اونوقت بعضیها از رو بدبختی یه کارایی میکنند نمیدونی چی بگی
روح تمام شهدااز زمان رسول خدا(ص)تا کنون شاد قبرشون پر نور

گریم گرفت

نمیخوام خدای نکرده مقایسه مع الفارق بشه ولی این دوستانی که کارت بسیج میگیرن واز تمامی امکاناتش استفاده میکنند و دو قرت و نیمشون هم باقیه، آیا یکی از خصلتهای کوچک این بزرگواران رو میتونن متصور باشند؟ اگه میتونن من یکی مخلصشونم، چون اونوقت باید سنی حدود 40 به بالا داشته باشن و تو این جماعت که هم کارت و مزایا حکم گناه کبیره داره. خدا این عزیزان شهید رو روحشون رو شاد کنه وزنده هاشون رو هم برای گفتن خصوصیات بسیجیهای واقعی زنده نگهداره. فقط وقتی کسی امروزه میگه من بسیجیم و مقایسه میکنه، دلم بدرد میاد. البته قاعده کلی نیست و هستند بچه هایی که واقعا میتونن روحیه آنچنانی داشته باشن ولی مشکل اینجاست که کسی اونا رو نمیشناسه چون اهل شناسایی نیستن.

هیجده سالم بود سال1363وقتی به خرمشهر رفتم از مسیرجاده اهوازـ خرمشهر، نقش این تابلو توی ذهنم بسته شده بودخیلی دلم میخواست بدانم این تابلوکارکیه. حتی توی کتاب خاطراتم متن توی تابلورانوشته ام. خدایش رحمت کند.

بابا اینا کجا ما کجایم الان
یا ما داغونیم یا اینا دیونه و عاشق بودن
بی خیال امروز نرخ نون چنده؟

درود براين مردبزرگ.
اما نويسنده اينهمه نوشته ولي درموردزمان ونحوه شهادت آن مردقهرمان اشاره اي نكرده.طبيعي است كه خوانندگان اين متن دراين موردكنجكاو بشوند.

درود بر شهید بهروز مرادی، محمد جهان آرا و دکتر سیدعبدالرضا موسوی و همه شهیدان خرمشهر. روحشان شاد