وقتی که تحصیل ،کار ،معلم،مادر،و... بی ارزش شوند دیگه هیچ چیزی اهمیت نداره فقط باید بگذره که تمام بشود

طرف در مقاله اش با انکه مثلا می خواهد بگوید جامعه دردش همین برخوردهای سیاسی و از بین رفتن تصمیم به انجام کارهای اساسی است باز خودش در همین جنبره افتاده است و دارد به زبان بی زبانی خودش هم همین کار را میکند در حالی که دارد از این روش انتقاد می کند !
البته تابناک که چینین چیزهایی را برعلیه ژونالیست خودش چاپ نمی کند !

مثل اینکه شرایط کاری توی تابناک خوب نیست تابی جون یه خرده به کارکنان برس طرف خودش افسردگی داره فکر میکنه همه دیگه هم افسرده هستند نه برادر حتی توی همین شرایط جنگی هم مملکت داره اداره میشه شما هم دنبال ریشه های امید بگردی پیدا میکنی البته داخل همین ایران اگر هم میخوای بری بسم الله راه باز و جاده دراز

برای یک وزیر یا یک مسئول با حقوق 50 یا شصت میلیون در ماه هیج فرقی نمیکند که مکانیزم فعال شود یا نشود چون چیزی از تورم و گرانی نمیفهمد و نخاهد فهمید و اصلا برایش پشیزی اهمیت ندارد که کارکنان و حقوق بگیران چه میکشند و زمانی به فکر انها خاهد افتاد که حقوق خودش را هم همانند انها پرداخت کنند.....