شما خودت نخبه باشی....وای میسی با ماهی ۳۰ میلیون با منت یه جا کار کنی....همیشه ارزو بدل یک ۲۰۶ باشی و یک موبایل سامسونگ جدید و لپ تاپ قسطی؟!
ول میکنی میری انور آب تو یه شرکت بین المللی ...بهت حقوق خوبمیدن..احترام..جای پیشرفت....اروز به دل چیزهای ساده هم تو زندگی نمیمونی....بهنرین ماشین رو با بهره ۱ درصد بهت میدن ....حالشو میبری....کیف دنیا رو میکنی

وقتی در مدارس و دانشگاه‌های ایران، از همه چیز سخن می‌گویید مگر تاریخ این مرز و بوم، غیر از این هم نباید انتظاری داشت.

متاسفانه این یک حقیقت است و ایشان درست می گویند. البته نه اینکه همه و صد در صد اینگونه باشند.
ولی جو غالب همین است و بسیاری از اینها خود را طلبکار می دانند. دلیل آن هم
ترکیبی از جوانی، تربیت نادرست سیستم و افراد به همراه جو و شهوت خروج از کشور است.یک سیستم تربیتی درست لازم است تا هم متعهد و هم با تربیت بار بیایند.

بحث منابع انسانی یک علم است و فن و فنون خودش را دارد مبحث پرورش ، نگهداری و جذب رو به صورت علمی برنامه بدید و طی چند سال اجرا کنید ، تا بچه های ما علاقه مند حضور در کشور خودشان باشند .با صحبت و حرف مشکل حل نخواهد شد ،
سرانه حقوق ایرانی ها شده حدود 120 دلار در ماه از عدد 5500 دلار در ماه کشور های مرفه چقدر فاصله است حتی کشورهای منطقه هم اعداد 2000 دلار در ماه دارند ، با این درآمد طرف چطوری دلش گرم به موندن باشد.

ببینیم چه امکاناتی برای استفاده از نخبگان ایجاد کردیم وچه محدودیت ها و موانعی سر راه آنها وجود دارد. اگر پاسخ این سوال برای ماندن نخبگان قانع کننده بود حق با شماست آقای رییس جمهور محترم. اگر نیست شرایط را بهتر و مهیاتر کنید تا این سرمایه های عظیم و آینده ساز برای کشور خودشان و همه مردم کشور مفید و موثر باشند.