تازمانی که ناترازی مدیریتی در کشور هست تا زمانی که هر کدام از ارکان اجرایی به سلیقه خود کشور داری میخواهند بکنند همین آش است و همین کاسه روز به روز خرابتر میشود که بهتر نمیشود فقط خوب بلد هستند شعار بدهند که البته همه در گفتار آراسته هستند ولی در عمل مصداق همان ضربالمثل این من نبودم دستم بود تقصیر استینم بود
احسنت و درود بر نویسنده مقاله،،و اینکه باید گفت : تا وقتی که رئیس و روسای ایران ،جمله مرگ بر هرکشوری را ،از زبان خود و مردم کنار نگذارند ،مطمئن باشید که هرگز ملت ما طعم خوشی را نخواهند چشید ، چرا که برای دیگران مرگ و نابودی خواستن ،اول از همه بر دودمان خود میرسد..پس آشتی و وفاق با خود ایران نمیشود که،آشتی با همه دنیا اصول خوشبختی است..پاینده ایران
برخی از سرجهل فکر میکنند که ریاست جمهوری قومی و قبیله ای هست یعنی بفرما اگر یک رئیس جمهور ترک زبان هست فارس ها کردها عرب ها قوم لچلر و بختیاری وبلوچ به او رأی ندادند مگر با رای کل اقوام ایران منتخب نشد پس قوم قوم معنای عقلانی ندارد
رئیس جمهور هر کسی باشه تو این مدتی که مملکت خراب شده بر اثر تحریم ها و کار نابلدی ها و کار شکنی ها و زیاده خواهی ها و نمیتونه معجزه کنه حالا ما هی بزنیم بر سر هم دیگه
حالا با این اوضاع بازار میترسم کم کم از کم درآمدی و بیکاری و گرانی به نون شب هم محتاج بشیم