کاشکی الان همینطوری مونده بود، الان ماشین و آدم مثل کرم توی هم میلولن، ماشین زمان بیا و منو با خودت ببر به همون روزها ???

چقدر دلگیر.تو این هشتاد سال چه کسایی آمدند و رفتند.چه کسایی این درختارو کاشتند.خدا بیامرزه همه رفتگان رو

چقدر طبیعت بکر و قشنگی بوده الان که همه درختان رو بردن اونایی هم که هست خشکه

پایتخت به حد کفایت نیروی بومی کار آزموده دارد و این شهر با سه و نیم و حداکثر چهار میلیون نفر ؛ شهری ایده آل خواهد بود.

دوستانی که فک میکنین چقد دلگیره در نظر داشته باشین شهر تهران کمی پاین تر ازین جاده هست و اون موقع اینجا یه جاده بوده به شمرون
ضمنا عکس سیاه سفیده و زمستونه که. درختا سرسبز نیستن

والا اون زمان هم پول داشتیم اینجا زمین نمیخریدیم ،در ضمن اون موقع هم کسی پول نداشت ،الان مردم همه پول دارن ولی ارزش این همه پول در برابر این گرونی هیچه

بعضی ها تودهات با دبختی زندگی میکردند الان به همه چی ایراد میگیرن

پدر بزرگم متولد ۱۲۸۰ نکرد بیاد تهران و فقط ۲ هزار متر زمین بخره چون تمکن مالی خوبی داشت و میتونست زمین بخره، روحت شاد پدر بزرگ عزیزم فوت ۱۳۵۴ پاییز آبان ماه

چه عقل آینده نگری داشتند .حتما اون موقع مردم می گفتند بابا رفته تو بیابون درخت کاشته کنار جاده.

بیشتر درخت های خیابان ولیعصر برای ساخت و ساز ازبین بردند مواد شیمیایی ریختند سوزاندن .خودمون بادست های خودمون داریم خودکشی میکنیم.هردرخت چنار 100ساله اکسیژن 3انسان بالغ را در سال تامین میکند.باقطع واز بین بردن هر درخت یعنی مرگ 3نفر از عزیزان هموطن..