۱-عدم نظارت بر کرایه ها . کرایه ها بر اساس تن کیلومتر ابلاغی دولت پرداخت نمی گردد که ناشی از دست بردن پیمانکاران و باربری ها در کرایه هاست به طوریکه حدود ۴۰ درصد کرایه را با کمیسیون یا با کسر به زور از کرایه های بارهای بعدی می گیرند و نظارتی نیست
۲- پرداخت حداقل دوماهه کرایه ها و نقدی نبودن آن و عدم نظارت بر آن
۳- سواستفاده صاحبین بار و باربری ها از تعداد زیاد کامیون و دادن بار به شرط پرداخت کرایه بعد از یک سال
۴- نبود بار کافی بدلیل انحصاری کردن توزیع بار توسط باربری ها برای کامیونهای خاص خود یا به اصطلاح کامیون بار ثابت
۵-خرید دائمی گازوئیل از بازار سیاه توسط کامیونهای جاده ای به نرخ های بالای ۱۵۰۰۰ تومن بدلیل اینکه فقط بر اساس بارنامه شارژ میشه و هر ۱۵ روز. اگر در یک ۱۵ روز تعداد با نامه کم شود مجبوری در ۱۵ روز بعدی گازوییل آزاد بخرید. مسیرهایی که برای تعمیرات و خرید و کوهستانی بودن مسیر و گرما و ... که باعث افزایش مصرف سوخت می شود در این فرآیند دیده نمی شود. اکثر کامیونداران در حال حاضر باید وقت و پول خود را در جستجوی گازوئیل آزاد صرف کنند
۶- هرگونه اعتراض کامیوندار به کرایه موجب حذف از توزیع بار توسط پیمانکاران می گردد و نظارت صحیحی وجود ندارد
۷-کرایه ها با سرمایه و انرژی گذاشته شده هم خوانی ندارد به طوریکه در حال حاضر نرخ بازگشت سرمایه کامیوندار به حداقل ۷ سال می رسد.
۸- لاستیک فوقالعاده گران
۹- نبود ۱۰۰ متر جاده بدون چاله در کل ایران در مسیرهای کامیونداران. کافیست یک بار مسیرهای آزادراهی تا دورافتاده تمرین جاده های کشور سوار بر یک کامیون بررسی گردد تا صحت این حرف مشخص شود. نصف درآمد کامیوندار خرج لوازم یدکی و تعمیرات می گردد
البته در مورد سایر استانها قضاوت نمی کنم چون اطلاعی ندارم ولی در استانهای مرزی مثل خراسان جنوبی ، روی هر تریلی چند باک سوخت اضافه نصب شده و بردن سوخت حتی تا نهبندان و فروش آن درآمد بالایی برای برخی رانندگان ایجاد کرده است چه برسه تا مرز افغانستان یا پاکستان که چند برابر به فروش میرسه. قطعا این طیف با سهمیه بندی جدید مشکل خواهند داشت و دلیل اعتصابشونم مشخصه
چرا تهمت الکی میزنین. اولا اینکه مگه چند درصد کامیون داران خارج میرند ثانیا مگه همه اونایی هم که میرند قاچاق میکنند؟ ثالثا این بی عرضگی دولت نشون میده که نمیتونند جلو قاچاق بگیرند. گرچه همه میدونیم حجم قاچاق خیلی فرارتر و سیستماتیک تر از این هستش که فرضا چند هزارتا کامیون دار بتونند قاچاق کنند، صورت مسله رو پاک نکنین.
حدود 6 سال پیش برای جابجایی قطعات یک کارخانه در استان قم از طریق یک شرکت باربری 6 تریلی با قیمت مشخص رزور کردیم. چون قطعات مذکور باید از طریق جرثقیل و با حضور نیروهای فنی متخصص باز و برای مونتاژ به استان دیگری انتقال می یافت که این امر مسلزم پرداخت هزینه بسیاری بالایی در آن زمان بود، پس از رزور تریلی ها مبادرت به انجام این کار کردیم. از زمانی که این عملیات شروع شد تریلی ها در محل حضور داشتند و حتی تا وقتی که قطعات روی تریلی ها منتقل شد هیگونه صحبتی نبود. اما به محض باز شدن تجهیزات و قرار گرفتن آنها بر روی تریلی ها کار دبه کردن آنها شروع شد (یعنی دقیقا زمانی که اگر ما می خواستیم کار را به صورت اولیه برگردانیم چیزی در حدود مونتاژ کامل یک کارخانه هزینه می کردیم!!!!!) که به ناچار پذیرفیتم!
حال با توجه به پیشینه ای که از این قشر دارم (البته آدم خوب هم در همه جا هست) معتقدم دولت نباید کوچکترین رویی به اینها بده چون تو نامردی لنگه ندارند.
وقتی کرایه ها را برای مردم آزاد حساب می کنند و به آن هم راضی نیستند و با گرو کشی و دیوار حاشا مردم را منکوب خود می کنند دولت چرا باید به این ها انواع سوبسید ها را پرداخت کند؟!اگر نمی خواهند کار کنند مانند فرانسه ارتش و در ایران سپاه و هر کسی که پایه یک دارند را بسیج کنند تا با اینها جایگزین شوند.
اونام گازویل تو نون میریختن الان دیگه نمی تونن بخرن، مسئولین روی اعصاب مردم شرط بستن و دارن تحمل ملت رو ااندازه می گیرند ولی متاسفانه از ابعاد کارشون خبر ندارند به زودی متوجه می شن که مردم دیگه خسته شدن که اون موقع خیلی دیره مسئولین مثل چایداریها به زور دارند به مردم همه چی رو تحمیل می کنند