آيا وقت ان نريسيده كه در گزينش شغل معلمي تغييراتي صورت بگيرد و في المثل از افرادي كه عاشق اين شغل شريف هستند انتخاب شوند من يك معلم عشاير هستم و هر روز از انتخابم بيشتر لذت مي برم.
خيلي عالي بود. در اين وانفساي سياست زدگي، كارهاي فرهنگي از اين دست ارزش بالايي داره و بسيار تأثير گذاره.
پيشنهاد ميكنم در دو گزارش به دو استاد و معلم بزرگ ايران كه هردوشون به رحمت ايزدي پيوستند بنويسيد: استاد روزبه و استاد علامه
دو استادي كه بي شك كمك فراواني به انقلاب اسلامي ايران كردند، هرچند كه ظاهر كارشون فقط معلمي بوده. اونها بهترين مديران امروز كشور، اعم از دكتر حدادعادل، دكتر خرازي، ميرحسين موسوي و بسياري از دولتمردان رو تربيت كردند و كابينه اي از اول انقلاب نبوده كه حداقل 2-3 وزير از شاگردان اين بزرگان نبوده.
جالبتش اينه كه اين دو بزرگ، هر كدوم ويژگيهاي منحصر به فردي داشتند كه فقط به يكيش اشاره ميكنم:
مرحوم استاد علامه، خودشون مرجع تقليد بودن و مرجعيتشون رو آيت الله بروجردي امضا كرده بوده و رساله عمليه از ابتكارات ايشونه. مرحوم استاد روزبه هم كسي بودند كه با مدرك فوق ليسانس فيزيك در 50 سال پيش و بورسيه كشورهاي خارجي اومدن و معلمي كردند .
الحق كه معلمي شغل انبيا است .من خودم پدرم دبير رياضي دبيرستان دارلفنون بوده كه الان در قيد حيات نيست . و برادر كوچكتر از خودم هم در حال حاضر دبير ديني مي باشد . دو تن از عمو هايم نيز يكي دبير تاريخ دبيرستان دارالفنون بوده و ديگري دبير شرعيات در شهرستان آستارا بوده كه در حال حاضر بازنشسته اند و تعداد زيادي از اقوام پدري و مادريم معلم دبستان و راهنمائي ودبيرستان بوده اند كه بعضي از آنها نيز از دنيا رفته اند . به اعتقاد من معلمي شغلي است كه لياقت و عاشقي مي خواهد كه نصيب هركسي نمي شود. باتشكر از مسئولين سايت پربيننده تابناك از درج اين مطلب جالب.
من هم فارغ التحصیل موسسه علوی هستم، واقعا یاد روزهای کلاس اول و آموزش الفبا بخیر، یاد اردوهای فرهنگی که هنوز هم با این که 40 سال دارم دلم برایشان تنگ است بخیر... انشاءالله همه معلمان دلسوز سعادتمند باشند، خصوصا آقایان یزدانیان، روزبه، مقدس، علامه کرباسچیان و ....
بسیار متشکرم، من هم معلمی داشتم اینچنین بزرگ و پرارزش. هنوز هم مشغول به مدیریت در مدرسه هستند و کارهای با ارزشی انجام داده اند. از این افراد گرچه کم اما هر زمان در جایی از کشور هستند و به وجودشان مفتخریم. این عزیزان همیشه حسودان و عنودانی دارند که از عشق و علاقه بچه ها به آنها در رنجند و همیشه نوآوری های آنان را در برخورد با بچه ها برنمی تابند به همین دلیل همه آنها یکایکشان در گمنامیند که درست هم اینست.
خداوند بزرگ رحمت کند مرحوم استاد حسن نیرزاده نوری را. او در هر خط خیری که می خوانم و می نویسم شریک است. زیبا است این نوشته. مخصوصا در زمانی که در دنیا دوستی چشممان بسته شده. خداوند رحمت کند دلسوزان و زحمت کشیدگان از دنیا رفته را و طول عمر دهد به آنان که هستند که برکت زندگی ما هستند. آمین