افسوس و صد افسوس که ما وقتی این بزرگان را از دست می‌دهیم شروع میکنیم به ناله وفریاد خوردن

خدا رحمت کند خانم میرزاخانی را.
اما به این کسانی که در این کامنتها کشور خودشان را تحقیر می کنند می گویم ریاضیات در ایران در سطح خیلی بالایی است و به خصوص در رشته ریاضیات محض، کاری به تکنولوژی ندارد که بخواهیم بگوییم در ایران امکانات کم بود.
تشخیص ایشان این بوده که در آمریکا بهتر می تواند پیشرفت کند.
بیایید خودزنی را کنار بگذاریم.

باید دید چرا نخبه ها فرار میکنن...دلیلش مشخصه زیرساخت نگهداری از اینا فراهم نیست ...

مسیر خدمت به وطن دشوار و هر کسی لیاقت آنرا ندارد.

خدا بیامرزدش

حتما باید خیابان یا مکانی در تهران به اسم ایشون نامگذاری میشد. ایشان متعلق به کل ایران زمین بودند و حتی با مخالفت خانواده هم به همین دلیل چهره ملی بودن، باید نامگذاری انجام میشد.

سلام ودرود برعزت و اقتدار و شرافت و ازاد خواهی و بزرگی زن ایرانی

ما به علم ایشان ارج می‌نهیم ولی ایشان چقدر از علمش برای کشور که از ابتدا تا کارشناسی ارشد از تمام امکانات کشور استفاده کرد برای کشور بکار برد؟

چی بگم. فقط باید خون گریه کرد. واقعاً حیففففففففففففف شد. روحش شاد.

متاسفانه صادرات مغز پسته و بادام مهمتر از فرار مغزهاي جوانان مستعد است.