کارگر بااین حقوق پایین کار نمیکنه بااسنپ یا هرکاری دلالی یاکارازادبهتر درمیاره کارفرما باید بره دنبال کارگر بگرده الان توی شرکت ماداریم کارمیکنیم کل نیروها رفتن بیرون کارگرنمیاد میان ۲روزه فرار میکنن

تا زمانی که نرخ بیکاری بالا باشد اوضاع همینه و هر حرف زوری رو کارگر مجبوره تحمل کنه. از طرفی هم اتحادیه های کارگری در ایران بسیار ضعیف و منفعل هستند وگرنه اگه بصورت متحد حقشون رو مطالبه کنند کارفرما یا باید کسب و کارش رو جمع کنه یا حق کارگرش رو درست پرداخت کنه. این روند عاقبت بصورت جبری به همین نقطه می رسه وقتی که دیگه بود و نبود دستمزد یک کارگر تفاوت معناداری در زندگیش ایجاد نکنه

هر سال می کشنش شب اخر سال ، یک چیزی باب میل دولت تصویب می کنند ، یعنی چوری شده حتی ادم میل نداره اگهی استخدام ها رو بخونه ، حقوق 10 میلیونی رو اجاره بدی؟ خوراک بخری؟ پوشاک؟ رفت و امد؟

عزیزم درصد افزایش حداقل دستمزد از الان و حتی وقتی بودجه تصویب شد مشخص شده است. برای حداقل حدود 30 درصد و برای سطوح دیگر کمتر است بقیه حرف مفت برای رای جمع کردن است.

دولت با کارفرما همدسته

عزیز دستمزد هم مثل همه چیز بر اساس عرضه و تقاضا تعیین میشود هر نیروی کاری برای کارفرما یک ارزشی دارد و بیشتر یا کمتر از ان پرداخت نمی کند سبد معیشت و این داستانها هم مال دوران اقتصاد دولتی است که به اتمام رسیده کارفرما سازمان تامین اجتماعی نیست که مسئول تامین معیشت باشد کارگر هم برده نیست که با هر حقوقی کار کند نقطه تعادل این دو مقوله حقوق را تعیین میکند مسئولیت تامین معیشت افراد کم حقوق هم با دولت است نه کارفرما که می تواند یارانه حقوق به انها بدهد.

قانون تصویب کنید که حقوق بر اساس آن بالا رود ودیگر کارفرما ودودو هیچ حق دخالت نداشته باشند ‌.
در موقع چانه زنی دولت با کارفرما همساز است بعد باید برود هیات دولت انجا هم چند درصد از حق کارگرها رابعنوان افزایش تورم می خودند دیگه چیزی نمی ماند.

متاسفانه در فرهنگ ایران اینطور جا انداخته اند که کارفرما موجودی شکم گنده قد کوتاه و کله کچل که حق کارگران را خورده و قص علهذا و اگر کارخانه ای به هر دلیلی در زمانی پایه هایش بلرزد اولین کسانی که کارفرما را اعدام میکنند همین کارگران هستند.
این دیدگاه بنحو وحشتناکی فاجعه است. الان دولت دست کارفرما را از پشت بسته و فعالیتهایش را متوقف کرده پس کارفرما از کجاش بیاره حقوق پرداخت کند ؟ کارفرما میفهمد در این روزگار کارگر در سختی است اما کارفرما هم در سختی دو برابر است