خدایش رحمت کند . همولایتی عزیز ما بود . یاریگر بودن در عین احتیاج به یاری و مساعدت آخر انسانیت و اخلاق است که گمشده عصر ماست . جوهر معلمی عاشقی است و لاغیر.
ناشناس
|
|
۰۹:۲۸ - ۱۴۰۳/۱۱/۱۹
0
0
پاسخ
?
ناشناس
|
|
۱۰:۲۲ - ۱۴۰۳/۱۱/۱۹
0
1
پاسخ
خداحافظ خانم معلم عزیز.
صادق
|
|
۱۳:۰۲ - ۱۴۰۳/۱۱/۱۹
0
1
پاسخ
من فقط موندم چرا با اینهمه شوق و اشتیاق و رنج طاقت فرسای بیماری و درمان، مکان فعالیت و تدریسش را نزدیکتر و حتی در شهر قرار ندادند ...؟؟!! چرا؟؟!!
فقط بخاطر سابقه کار کمتر؟!!!???
روحش با اولیاءالله محشور باد! یقیناً ...???