باسلام نقل خاطره خوب و اموزنده بود .بهتر اين است که ازاين حوادث فاجعه بار درس عبرت بگيريم و بهشتي هاي زمانه را به مسلخ نبريم چرا که افسوس و دريغ سودي ندارد .انان که امروز دستي به قلم دارند يا تريبوني و...در اين مهم مسوليت زيادي دارند . خداوندبه همه درشناخت درست و عمل به مسوليت عنايت فرماييد .
بعد از ظهر یکی از روزهای تابستان سال 1360 سمیناری درمدرسه عالی شهید مطهری برگزارشدکه درآن شخصیتهای بزرگواری چون رجائی وباهنر شرکت داشتند که درجایگاهی که برای آنان درنظر گرفته شده بودمستقرشدند من که درآن جلسه یکی ازافراد شورای برگزارکننده بودم مشاهده کردم که شهید بزرگوار بهشتی واردشدندودرحیاط مدرسه بین مردم نشستندازایشان هرچه خواهش کردم که به جایگاه مخصوص تشریف ببرند قبول نکردند مسئله امنیتی راباایشان مطرح نمودم فرودند می خواهم بین مردم باشم وجای هیج نگرانی نیست روحش شاد.
ذکر این خاطره ها دل و جان انسان را جلا می دهد و او را در طی مسیر الهی یاری می نماید. روح شهید بهشتی و یارانش و همه شهیدان انقلاب اسلامی متعالی باد. با تشکر از آقای دکتر غلامعلی رجایی و سایت تابناک.