پسر بنده صبح ساعت ۶از خانه میرود شرکت سر کار وساعت ۸شب برمیگرده خونه ولی قانون کار باید ۸ساعت کار کند۳۰روز کار ۱۲تومان بهش میدن چرا کسی نیست قراردادهای کارگران را چک کند چرا قرارداد سه ماهه میبندند اداره کار چکاره است وقتی هم اعتراض کنی طرف کارفرما را میگیرند وراحت اخراجت میکنند چرا توی این مملکت کسی یا ارگانی نیست که حق وحقوق کارگر را بگیرد تا محل کار حدود ۴۰کیلومتر فاصله هست حاضر نیستند یک سرویس بگذارند هیچ مسولیتی در قبال کارگر ندارند انگار کارگران از جنس آدم نیستند خدایا خودت به فریادمان برس
واقعا متاسفم تو هیچ دولتی از کارگر حمایت نشد و هر روز کارفرمایان جسورتر و بی رحم تر شدن چون دولتها تلاش کردن تا کارگران را به زمین بزنن با این حقوقها و قوانینی که هر سال علیه کارگران وبه نفع و سود سرمایه داران و کارفرمایان در مجلس و دولتها انجام میشود.
والا من همین الان تو یه شرکت کارگری کار میکنم تو شهریور هر چی تعطیلی بود اوردنمون سر کار پولش هم بهمون ندادن ،بهمون هم میگن هر کی ناراحته میتونه بره ،ایران بهشت کارفرماس و کارگر بدبخت تربت قشر جامعه
تو یک شرکت لبنی هستیم فقط در سال روز عاشورا یک روز سال تحویل که البته عید کل جمعه ها هم سر کاریم و ۱۳ به در که جاش جمعه میام جبران بشه سر کاریم تو کاله تعطیلات و حتی مرخصی اصلا معنا و مفهومی نداره فقط کار کار کار.
تمان افرادی که شیفت هستن در حقشون ظلم میشه احوال پرسیم نیست چون کسایی که برا شیفتیها تصمیم میگیرن خودشون یک هفته شیفت ندادن این یعنی بی عدالتی نابرابری خدا نگذره از کسایی که حق دیگران نادیده میگیرن