در روابط خارجی اساس باید منافع ملی باشد کاری که همه کشورها انجام میدهند با هیچ کشوری نباید عهد اخوت ببندیم روسیه هم دارد از همین اصل استفاده میکند

در توافق آتش بس بین ارمنستان و آذربایجان قرار شده بود که ارمنستان اجازه عبور کالاها از آذربایجان به نخجوان رو بده. اما این در عوض آتش بس و کریدور لاچین و حمله نکردن به قره باغ بود که آذربایجان همه اونها رو زیر پا گذاشت. بنابراین اون توافق اساسا دیگه معنی نداره.

روسیه وآذربایجان وترکیه هرسه بدنبال نفوذوقدرت بروشورهای همسایه بخصوص ایران هستند،روسیه کشوری موراعتمادنیست درجنگ عراق هم برعلیه ایران کمک کرد.

بهتر است وزارت خارجه پیگیری کند که بخشی از کریدور قبل از مرز ارمنستان وارد ایران شده که ما هم از مزایای آن برخوردار شویم مضافاً به اینکه مرز ایران و ارمنستان هم بهم نمی‌خورد

با اینهمه منافعی که برای روسیه بر شمردین فکر می کنین اگر بجای روسها ، امریکایی ها یا فرانسوی ها یا آلمانی ها بودن از این پروژه صرف نظر می کردن؟ می گفتن چون دوستمون ایران متضرر میشه ما این منفعتو نمیخواییم؟ راه حل درست اینه که ایران هم در این میان نقشی بگیره و به این کریدور متصل بشه والا با این اوصاف این کریدور باز میشه و ایران هم با دشمنی هایی که ایجاد کرده کلا از پرژه دور می مونه و محروم میشه

مخالفت صرف یا قهر کردن خیلی سودمند نخواهد بود.باید ایران هم منافعی را تعریف کند و با ارایه راهکار تامین منافع نظرات را به کرسی نشاند تا نگرانی‌ها برطرف شود و در عین حال مسیر کاری ادامه یابد.آنها نهایت این خط مرزی را با توافق به داخل خاک ارمنستان خواهند کشاند و امتیاز مربوطه را به او خواهند داد و زنگزور اجرایی و بی نصیب ایران خواهد شد.پس به نظر می‌رسد ایران باید راهکار در جهت بیمه طولانی مدت منافع خود ارائه نماید.

وقتی پاسخ کوبنده در موضع جزایر سه گانه به روسیه داده نشد بباید هم شاهد نظر حمایتیش درباره دالان خیالی بادکوبه باشیم

روسیه، هم پیمانی نامطمئن ! نیم نگاهی به غرب میتواند راه چاره باشد.

هرگز در تاریخ روسیه باعث پیشرفت کشوری نشده است . روسیه در افغانستان فقر، انزوا و نکبت جنگ و تخریب را به ارمغان اورد.

ایران باید کار خودشو بکنه الان روسیه تضعیف شده نباید بزاره زنگزور راه بیفته