اینکه پدر و مادر رتبه های اول چه کاره اند اصلا بحث زیبایی نیست
در جامعه بی عدالتی موج میزند و اینگونه مباحث اصلا درست نیست
باعث سرافکندگی پدران و مادران میشود،
درسته
به تلاش بچه ها هم بستگی داره
اما چند تا بچه هستن که میتونن با بی پولی رتبه یک بشن؟
همین های که رتبه آوردن مطمئن باشین هزار تا کلاس و آموزشگاه رفتن و بهترین اساتید کنکور بهشون درس دادن.
خدایی همین چند تا ورزشکار که تازگیا برنده شدن برید ببیند شغل خانوادشون چیه؟
چند تا عمل رو صورتشون انجام دادن؟
اگه بابای منم این همه پول داشت الان من کنار برد پیت راه میرفتم
خودم پاره وقت کار میکنم و شب هم درس میخونم با اینکه دانش آموزم...
نتیجه می گیریم:
رقابت در ایران در هیچ زمینی عادلانه نیست.
استعدادهای بسیار درخشانی در این جامعه هست که به واسطه فقر مالی و یا فرهنگی خانواده امکان رشد نمی یابند.
خانواده ها رو دریابید، آهای مسؤلین ...
این چیزها ربطی به شغل و رشته پدر نداره اومدی پدر به بنایی علاقه داشته بنا باشه و یه بچش مهندس می سه یکیش هم مثلاً پلیس و یکی هم هنر مند و تلاش این بچه ها بیشتر تاثیر داشته.
انشالله بچه های منم در آینده موفق باشند
البته که من معلم دینی ام و همسرم معلم قرآن ولی امید دارم که موفق شدن به پدر و مادر پزشک نیست
فعلا که چهار قلو هام به سلامت هر چهارتاشون تیزهوشان قبول شدن?
واسه رتبه برتر شدن توی کنکور سه شرط لازمه.اولیش پدر پولدار دومیش هم پدر پولدار سومیش پشتکار و اراده.همین تایمی رو که اینا درس خوندن رو من هم درس خوندم ولی فرق من با اون این بود که اون با رتبه تک رقمی پزشکی آورد ولی من با رتبه ۴۰۰ منطقه.آخرش هم کلی تجلیل و تبریک میکنن ازشون که آره بچه مون نخبه هستش.به جرئت میتونم بگم هزینه ی یه کلاس ریاضی این ها به تنهایی از کل هزینه های کتاب کمک درسی که من گرفتم بیشتره.
بنظرم آی کیو وراثتی ست و فرزندان پزشکان از پدر و مادرشان به ارث بردند مثلما اگر ب اندازه فرزندان ما زحمت بکشند موفق ترند این فاصله را با پشتکار مضائف میشه جبران کرد یعنی بچه های ما تلاش بیشتری نسبت به آدمهای با آی کیو بالاتر داشته باشند
تلاش و پشتکار خیلی مهمه ولی باور کنین پول مثل کاتالیزور سرعت موفقیت رو بالا میبره
شاید انگشت شمار کسایی باشن که فقط با تلاش به موفقیت برسن ولی مطمئن باشین بین 100 نفر اول هر رشته بالای 90 نفرشون علاوه بر تلاش پول زیادی هم هزینه کردن، کلاس خصوصی، کتاب آموزشی، آزمون آزمایشی، مدرسه غیرانتفاعی، و صد البته تلاش شخصی
در اینکه شغل و تخصص والدین در رتبه حاصله از آزمون کنکور "عمدتا" نقش مثبت دارد٬ حرفی نیست.
اما خانواده ها و والدین بدانند٬ تعیین کننده ترین مولفه ها به ترتیب :
- آرامش محیط زندگی دانش آموز از طفولیت تا بلوغ بویژه در خانه
- جلوگیری از اختلال در تمرکز فکری٬ معرفتی و شناختی دانش آموز بویژه در دوره بلوغ جنسی(بهترین شیوه ترغیب غیر مستقیم و عاری از اصرار به اقامه نماز و روزه داری)
- رفتار تشویقی در قبل و طول تحصیل نسبت به دانش آموز
- دور "نگاه داشتن" از برخورداری ها و حمایت های زودگذر و خاطر جمع کن دانش آموز ورای توفیقات تحصیلی
- تاکید بر باسواد شدن بجای رتبه ممتاز شدن
- پرهیز حتی المقدور از استفاده زودرس از معلم خارج از مدرسه (جلوگیری از یادگیری برونزا)
و ...هستند
با این تمهیدات میتوان به استعدادهای (گنج ها) در خانواده های کم بضاعت و حتی تحت سرپرستان کم سواد هم کمک کرد تا از نردبان های میان طبقاتی بطور عادلانه بالا روند.
در جامعه بی عدالتی موج میزند و اینگونه مباحث اصلا درست نیست
باعث سرافکندگی پدران و مادران میشود،