رفتند تا راه امام بماند! به هيچي اين دنيا حسوديم نشد ولي به اين حسوديم شد چنین بوده اندعاشقان پیشتر/ کنون عاشقم من؟که خاکم به سر. شرمندم از اینکه نتونستم قدر بدونم رشادتای شهدارو.شرمندم.شرمندم.شرمندم چه قدر زود فراموششون كرديم وبه روز مره گي افتاديم 
خدا کنه شفیع ما بشن توی اون وانفسا.... پیر ما درست میگفت که: شهادت هنر مردان خداست. ای که هنر در مقابل قامت رعنایت تعظیم کرده.... نوش جانت عزیزم عند ربهم یرزقونت. ای کاش من هم با شهادت میرفتم که سعادت نبود. 
امروز دیگر همه دانشمندان اهل منطق و تفکر بدور از توجیه چند تیوری به ادامه حیات پس از مرگ باور دارند ...خروج انرژی هوشمند یا همان روح از جسم و ادامه زندگی در بعد جهارم یا جهان انرژی...برای سربلندی و روسفیدی و سعادت در جهان آنرژی یا جهان ارواح رفتگان حتما نباید در جنگ بود و شهید شد...باید به درج تکامل و انسانیت یک شهید رسید باید انسان بودن و درستکاری را تمرین کرد باید همه بندگان خدا را دوست داشت و به همگی با هر اعتقاد و ملیتی احترام گذاشت باید به بندگان او که بخشی از وجود او هستند خدمت کرد...برای رسیدن به منبع حیات و انرژی ناب یا همان پروردگاه یکتا به تعداد انسانها راه و مسیر ی وجود دارد ...شهادت میانبر است با سرعت زیاد اما راههای دیگر نیز می تواند ما را به سوی روح عظم کاینات هدایت کند...به امید عاقبت بخیری همگی 
خوش به حال اون موقع که جنگ بود، بله جنگ بود در کنار جنگ صفا و مهر و صمیمت و ناموس پرستی هم بود درسته که جنگ بود اگر یک شهید می دادیم در برابر یک شهید 5 جوان دیگر غیرت و مردانگی شون به جوش می اومدند راه او یک شهید را ادامه می دادند ولی حالا چی بله این شهید لبخند می زنه به خاطر اینکه در این دهه دیگه نیست خوشحاله که دیگر نیست این دنیای فانی را ببیند. فقط می توانم بگم که خوش به حالت که زمانی از این دنیا رفتی که نفس کشیدنش هم عبادت بود حالا چی .التماس دعا
محسن/آلمان