اون موقع دل مردم با تیمم بود توپ ها میرفت تو گل نه مثل الان که نصف جامعه آرزوی باخت تیم ملی رو دارن. تا وقتی اینجوریه محاله قهرمان بشه.

دوازده سالم بود و میخواستم برم تو کوچه فوتبال با بچه ها ولی دلم نمیومد این ضربه ایستگاهی رو نبینم ، یه تیله رنگی تو دهنم بود ، گل همانا و شادی من همانا و قورت دادن تیله رنگی همانا

سلام. گلش عالی بود. به نظرم دقیقه ۲۸ از نیمه دوم رو داره میگه، در مورد ایران هم بگم که خیلی راحت میتونست قطر رو ببره. ایران تو این دوره ۲۴ موقعیت گل داشته از همه تیم ها بیشتر اما ۱۴ تا رو از دست داده، ۵ تا رو فقط طارمی از دست داد. تیم ملی با استرس و فشار بسیار بالا بازی میکرد که حتی سه پاس سالم نمی‌تونستن به هم برسونن، بخش اعظم اون هم مربوط ب مطبوعات بود و افراد غیر ورزشی! . ضمنا ایران هم سه مرتبه قهرمان شده.
سپاس از همه دوستان.

قبلا پنج تیم بود.
کار شاقی نبود.

بله قهرمانی سال ۵۵ بود و باید با این فیلمها دلمان را خوش کنیم و خاطره بازی تا افتضاح بهترین بخت قهرمانیمان را از یاد ببریم.

بابا گزارشگر ۱۰ بار داد زد و گفت: دقیقه ۲۸ از نیمه اول، شما میگید ۷۱ !!!

۵۰ سال است قهرمان نشدیم تاج و،ساکت و باند را از فوتبال اخراج کنید

بی کیفیت ترین سرمربی جهان

افتخار به گذشتگان خوبه ،،ولی ما رو به جایی نمیرسونه،،،،،ضرب المثلی هست که میگه ،،گیرم که پدرت بوده فاضل ،،از فضل پدر تورا چه حاصل !!

کاش مینوشتی کدوم ورزشگاه کدوم کشوربود