بارها و بارها گریه کرده ام با این قلم جادویی و صدای سحرانگیز و گرم و این حکایت آشنا.
احمد
|
|
۲۳:۱۶ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۵
7
9
پاسخ
حقیقتا که دیدار حضرت استاد محمدرضا شجریان برای خیلیها یک رویا شده بود وحیف شد که این دیدار حاصل نشد
ناشناس
|
|
۲۳:۴۶ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۵
7
10
پاسخ
روحش شاداستادآوازایران وجهان
فریدون
|
|
۰۱:۱۵ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۶
7
11
پاسخ
من کاری به محتوای متن ندارم فقط میدونم کار واحساس و اجرای چنین مجری را باید تحسین گفت ، آفرین که یک داستان راستین را به طور راستین و با احساس تعریف کردین????
احسان
|
|
۰۱:۴۱ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۶
6
14
پاسخ
روحش شاد. من ابتدای خدمت معلمیم ، سه سال غربت و تنهایی در یک شهر کویری لب مرز افغانستان رو با گوش دادن به آوای آسمانی استاد شجریان به بهترین شکل سپری کردم و قشنگترین خاطرات جوانیم ، در کاجستان بخش سنگان خواف ، که یک خانقاه کاهگلی در وسط باغ بود بهمراه نوارکاست پیوند مهر، شب سکوت کویر ، و...یادش تا ابد گرامیست
حسین باهر
|
|
۰۳:۳۱ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۶
6
12
پاسخ
سلام به نگارنده این مطلب و همه دوستان عزیز
من هم با آقای فواد جمیل موافقم . اینکه ، حفظ حرمت و شأن همه انسانها بالاخص هنرمندان و اساتید عزیزی مثل : شجریان ، شهرام ناظری ، حسامالدین سراج و..... بر هیچ کس پوشیده نیست . اما اینکه بخواهیم از انسانهای مطرح تو هر زمینهای ، چه : سیاسی ، ورزشی ، هنری ، اجتماعی و... بت درست کنیم ، کاری بسیار نکوهیده و ناپسند است .
التماس تفکر ......
ناشناس
|
|
۰۶:۳۶ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۶
6
9
پاسخ
درود خدا بر روح بلند ابر اسطوره ی تکرار ناپذیر آواز ایران
مظفری
|
|
۰۶:۵۶ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۶
12
5
پاسخ
مرده پرستی تا کی؟ تا زنده بود اکثر اینایی که الان سنگ ایشان را به سینه میزنند حتی یک بار هم به ترانه های او گوش نکرده و شاید بدشان هم میآمد. حالا که از این دنیا رفته استاد استاد را انداختن نفاق تا کی؟
بقول فردوسی پاکزاد. یلی بود در سیستان.
منم کردمش رستم داستان.