درودبرقوم بزرگ وبااصالت بختیاری من عاشق همتونم دست اون جوان بختیاری می بوسم بنازم اون مادری که چنین فرزندی بزرگ کرده کاش همه ماتعصب وغیرت بختیاری داشتیم

ای جان..با صد و. بیست سال عمر چه عشقی به زندگی پاره... آدمیزاد توی هر سنی دلبسته زنده ماندن است..

خدا شفا بده این مادر را مادر خیلی مهربان هست کاش مادر من زنده بود من شهر میشینم هر فقط می‌رویم صدا میزد آرم میشدم من مادرم را دوست داشتم هر فقط میرفتم پسرم کربلا ی آمد من پا درد دارم بعد از فوت مادرم رفتم کربلا برایش نماز خواندم گریه کردم هیچ خانه‌ی بی مادر نباشد سلامت باشید

شاید کرم خاکی بوده

ساقی مار بد بوده

سلام فرق روستا با شهر میدونی چیه من خودم روستایی ام روستای تمام زندگی وسرمایه اش فامیلش اهل بیتش است فرقی نداره چند سالش باشه تازه هرچه سنش بیشتر باشه احترامش بیشتر خواهان بیشتری داره اما شهر بر عکس اینه لحظه شماری می‌کنند کی پدر ومادر می‌میرند براارثیه اگر هم ب ۸۰ برسند نمیرند خودشون میکششنشون

کسانی که میگن چرا دست چپش سرم زدن ای که دست راستش مار نیش زده بود دستی که مار نیش زده بود که رگش معلوم نمیشه که سرم بزنن بعدم جای چسب سرم شستن تا پاک بشه شما ها که یادتان رفته پدر مادر بزرگی دارین یاد بگیرین از ای جوان گنده گویی بادین تا صف نانوایی نمی‌ریم نان بگیرین چه برسه سراغ پدر مادر بزرگ بگیرین