آقای دبیر شما را اولین برادر مسابقات کشتی در دانشگاه حرج میشوم واشنگتن دیدم پسری مودب متواضع ودر حسرت کفشهای ورزشی که در ویتری مغاز های ورزشگاه دیده میشد کجا رفت آن پسرم مظلوم و سر براه حالا یک آدم مغرور و پر مدعا بجایش نشسته متاسفم
من اگر جای دبیر و قالیباف و امثال این مسئولین بودم با خوندن نظرات مردم سر به کوه و بیابون میذاشتم ولی ظاهرا خدا تمام روی آدمیان کره زمین را به آنها داده که از رو نمیرن!!!!!!