شاید هم تهدیدی بزرگتر

و تطمیعی خیلی بزرگتر باشد

دیروز فهمیدم که میزان حداقل حقوق بازنشستگان و

کارگران در ایران ، در پایین ترین در جهان است

و تنها ۴ کشور بسیار فقیر و جنگزده سودان و اریتره و

بورکینا فاسو و یانمار از ما فقط کمی پایین تر ند!!!!؟

مثلا بنگلادش و نپال و ویتنام و کامبوج و تایلند در آسیا و غنا و نیجریه و سنگال و تونس و مراکش و افریقای جنوبی و کنیا و اتیوپی در افریقا

بولیوی و پرو و حتی ونزویلا ۵۰۰ تا ۶۰۰ دلار میدهند

و عراق ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار میپردازد که کارگران ایرانی به

جای کار کردن و ساختن کشور خود به عراق میروند !!؟

و ما ۱۵۳ دلار حداقل به بازنشستگان خودمان میدهیم

وحداکثر به کارگران ۲۰۰ دلار و حداقل ۱۵۳ دلار میدهیم

چرا باید ایران که هیجدهمین درامد سرانه جهان را دارد

چنین فقر و فلاکت و بیکاری و رکود تورمی و گرسنگی و

بدبختی را بخاطر ناکار امدی و بی کفایتی و فساد افسار

گسیخته سازمان یافته سیستماتیک و البته لجبازی های

و شعار های پرهزینه و توهم بیمار گونه خود شیفته گی

باعث گردد که این سالهای وحشتناک را ببینیم؟؟

فرض کنیم من سهام جنابعالی را به دو برابر قیمت خرید یا نصف قیمت خرید یا به همان قیمت خرید ، خریدم. این چه
کمکی به تولید می کنه؟

ما که هیچی نداریم، کجا بزاریم؟؟

کاسه کوزتو جمع کن بابا!
تنها کسی که نقره داغ شده سهامدارای بورسن که با یه نامه و رانت یهو سرمایشون به باد میره