مصاحبه ای می خواندم از همسر جانباز 70 درصد اعصاب و جراحت مغزی. فقط و فقط کسانی مانند ایشان می توانند درک کنند که جراحت مغزی تا چه اندازه می تواند برای شخص و خانواده او سخت و دشوار و جانکاه باشد که قطع نخاع در برابر ان همانطور که همسر جانباز بیان کردند بسیار بسیار قابل تحمل می شود. وقتی می شنوم کسی دچار جراحت مغزی شده تمام تنم می لرزد. بار ها می شنویم بالاتر از سیاهی رنگی نیست. ولی چنین جراحتی که حتی منجر به نابینایی یا اختلال بینایی و شناختی و عاطفی و کارکردی و احساسی و ....هم میشود بسیار بالاتر از هر رنگ سیاهی هست. حتی برای دشمن نمی توانم ارزو کنم چه برسد برای دوست و همشهری و هموطن. ولو اگر مانند من فکر نمی کنند یا به من انتقاد دارد. واقعا تمام تن و وجودم می لرزد وقتی برخی کامنت نویس ها و افراد به چه راحتی صحبت از جنگ و اویختن و تنبیه و زدن و پیروزی پوتین می کنند. هر افتادنی در جریان هر ناارامی و اعتراضی و جنگی می تواند منجر به ضربه به سر شود. با هم مهربان تر باشیم. تحمل بیشتر داشته باشیم. این جراحت ها صفر نخواهد شد. ولی اگر با تمام وجود همه مراقب باشیم تا امکان داشته باشد باید کاهش دهیم نه اینکه تشویق به جنگ و زدن و ... کنیم. خدا به این بانو بزرگوار و این جانباز و همه خانواده های درگیر بیماری صبر عطا نماید و به ما بینش دهد که بهترین ها را بخصوص وقتی عصبانی هستیم برای همه بخواهیم حتی برای منتقد خود. وقتی همه چیز خوب هست که عیار معلوم نمی شود. وقتی دچار شرایط سخت یا موقعیت دشوار و عصبانیت می شویم باید کنترل داشته باشیم و تصمیم اخر را اول نگیریم. وقتی برخی موافق جنگ و اعدام نیستند به این معنی نیست که موافق مجازات شدید و بلند مدت متجاوز یا جنایتکار نیستند. در همین امریکا شخصی که عامدانه خودرو خود را به قصد کشتن و مجروح کردن مردم عادی به پیاده رو راند و جان هشت نفر را گرفت چون در ان ایالت حکم اعدام لغو شده بود به هشت بار زندان ابد و 260 سال زندان بابت تخلف و جنایت بدون امکان عفو محکوم شد. این جزای این دنیای او هست و جزای اصلی را خالق او معین خواهد کرد نه ما. لغو اعدام از نظر کشورهایی که ان را لغو کردند به سه دلیل اصلی هست. اول اینکه زندان بلند مدت یا ابد را به مراتب بازدارنده تر می دانند. دوم اینکه اعتقاد دارند ما انسان هستیم و هرگز و هرگز نمی توانیم ادعا کنیم که صد در صد جکم و نظر ما دقیق هست و امکان اشتباه در قضاوت ولو به اندازه یک صد هزارم درصد نبوده هست. و سوم اینکه فقط خدا می تواند در مورد مجازات جان ستاندن بنده خود تصمیم بگیرد و ما بندگان خدا فقط باید این بنده خطا کار را تا روز جزا اصلی توسط افریننده اش از امکان مجدد جرم در این دنیا محروم کنیم.
طرفداران اکراین تشریف ببرید در کنار سربازان ال جی بی تی تاتو بجنگید فقط دیگه سالم موندنتون پای خودتونه چون یه ترقه بزنن همه شون فرار کردن
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۳:۰۳ - ۱۴۰۲/۰۳/۰۶
اوکراینیهای با غیرت خودشون بدون کمک کسی دارند میجنگند !! اون اسده که احتیاج داره زیر لنگش و بگیری !! :)) اینجا چکار میکنی تشریف ببر برا یار شفیقت بجنگ ... خخخخخخخخ
از نظر روسها هر گونه تجاوز به روسیه محکومه و پیامدهای سنگینی بدنبال داره اما تجاوز خود روسیه به اوکراین هیچ ایرادی ندارد و دنیا باید در مقابلش سکوت کنه... نه عزیز خواب دیدی خیر باشه از این خبرا نیست دنیا از شر هیتلر خلاص شد ولی هنوز از شر روسیه و عقاید سمی پوتین خلاص نشده پس روسیه باید نقره داغ بشه دنیا به کشور جنگ افروز و اشغالگری مث روسیه هیچ نیازی نداره
روسیه تا بخودش بیاد میبینه چند سال درگیره جنگه و کلی کشته و تلفات و تحریم آخه می ارزید جایگاه اجتماعی و اقتصادیتو از دست بدی و تضعیف بشی و اوکراینی که مثلاً میخواستی خلع سلاحش کنی حالا داری میبینی که مسلح تر و مسمم تر شده و دیگه باهات سازش نمیکنه. همه اینا فقط بخاطر توهمات احمقانس
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۰:۱۹ - ۱۴۰۲/۰۳/۰۶
مصمم نه مسمم. شما فعلا رو دیکته ات کار کن دلت واسه روسها نسوزه
این را می اوریم تا کسانی که برای جنگ هورا می کشند و حتی یک روز در جنگ نبودند به خود بیایند. جنگ برای دفاع تنها و تنها دلیل موجه هست و نه برای کشور گشایی. این فرازهایی از مصاحبه همسر جانباز هفتاد درصد هست. فقط تصور کنید که پوتین با اقدام نهایت اشتباه و مغرورانه خود چه تعداد از فرزندان خانواده های روسیه و اکراین را مجروح و قربانی و مصدوم مادام العمر کرد. باز می گوییم. جنگ اجتناب پذیر می تواند باشد ولی باید و باید اخرین انتخاب باشد و فقط و فقط برای دفاع نه برای کشور گشایی یا .....
"سید حسین گاهی برخی مسایل کشور را که متوجه میشود خیلی حرص میخورد، خصوصاً در جریان انتخابات. میگفت: بنیاد نرو و هیچ چیزی نگیر. به او گفتم: مجبورم چون حقیقتاً هزینه عملهایت را نمیتوانم پرداخت کنم. با همه این سختیها هنوز روحیهاش همان است که قبل مجروحیت داشت.
همسرم گاهی به خاطر فشار روحی حالش بد میشد و برخورد مناسبی با ما نداشت اما وقتی حالش به جا میآمد، فراموش میکرد چه کارهایی کرده و از دیدن ناراحتی ما ناراحت میشد و پرسید چرا حالتان اینجوری است؟ او را با دارو کنترل کردیم.
خبرنگار: در این سالها چه لحظاتی از همه بیشتر تلخ گذشته؟
ژیان پناه: تلخی در زندگی هست. اما هنوز تلخترین لحظهها برایم همان وقتی است که فهمیدم مشاعرش آسیب دیده و نمیتوانیم ارتباط عاطفی یک همسر را با هم داشته باشیم. وقتی ارتباط عاطفی نباشد زندگی چه معنی میدهد؟ ببنید هر دختری به امیدی وارد زندگی مشترک میشود و بدون این احساسات چطور باید سختیها را تحمل کند؟ اما من این سختی را به هر ترتیب پذیرفتم. اهل دنبال کردن اخبار هم هستند؟
ژیان پناه: اخبار را که دنبال میکند و خصوصاً در وقایع اخیر خیلی ناراحت میشود. یکی از خبرهایی که بسیار ناراحتش کرد شنیدن همین خودروهایی بود که گفتند برخی نمایندگان گرفتند و آخر هم اسامیآنها اعلام نشد.
خبرنگار: آخرین باری که به بنیاد شهید رفتید کی بوده و چرا؟
ژیان پناه: ببینید دسترسی به مدیران بنیاد شهید خیلی سخت است. در حالی که آنها باید بیایند به ما سر بزنند اما یکبار هم نیامدند. چرا باید کفش آهنین بپوشم برای درمان همسرم؟ من یک زن هستم و باید با همه در بیفتم. ما نه حمایت قانونی میشویم نه حقوقی. کجای دین و شرع گفته همه بار مسؤولیت باید روی دوش زن باشد؟ چند روز پیش رفتم بنیاد شهید اما اجازه ندادند داخل شوم و گفتند از همین پایین ساختمان میتوانید تلفنی با روابط عمومی صحبت کنید. "