علی دایی رو خیلی دوست داشتم او محبوب قلب مردم بود ولی در ماه های اخیر باید مانند یک مرد شرافتمند جوانان با احساس و جامعه ورزشی رو با نصایح خود به خویشتنداری و خوشرفتاری و پایبندی به اصل نظام و انقلاب دعوت میکرد تا شاهد جریانات تلخ رخ داده نباشیم. هنوز هم فرصت هست دایی جان به اصل خودت برگرد و مانند یک آذری غیرتمند قلب شکسته و زخم خورده این مردم را مرهمی باش. در صف دشمن نرو ای بزرگمرد. مانند رضازاده عزیز قوی باش و مهربان و ماندگار مانند استاد شهریار (بهجت)
بخاطر یک ادمی که فقط فوتبالیست بود یک زمانی الان هیچ ارزشی نداره ما انسان های زیادی در ایران داریم که هر سال کلی زندانی آزاد میکنن و به ایتام کمک میکنن بدون اینکه نامی ازشون برده شود .. چه خبره هر وقت دو تا زندانی آزاد میکنه این دایی در شیپور میکنه همه بفهمن چون خودش جزو افراد فقیر بوده قبل از شهرتش...میخواد خودنمایی کنه
سیاست چه ربطی به ایشون داره فقط میتونه راجب توپ و کفش فوتبال نظر بده
چرا شماها بخاطر کسی که در دلار هاش غرق شده دعوا میکنید..مگه الان جناب دایی براش مهمه حرف شماها؟
من طرفدار هیچکدام از تیمهایی که علی دایی مربیگری کرده نبودم ولی این شخص اینقدر باشرف وبزرگه که از ته دل دوستش دارم بنظرم یکی از بهترین الگوهای شخصیتی برای ما ایرانیهاست