قبل از بازی دعا میکردم که بازی با نتیجه آبرومندانه به پایان برسد و حتی امید داشتم که با یاری خدا بتوانیم بازی را ببریم اما همان اول با نخواندن سرود ملی مقدس کشورمان ناامید و پشیمان شدم
وقتی با غیرت بازی نکنی همین میشود
متاسفم
چقدر فضا گروتسک و خوفناک و وهم آوره،البته انصافا فضای واقعی اینقدر و به این تناسب سیاه و داغون و تلخ نیست هر چند بی نصیب از این اوهام وارونه و تلخ نیست،ما کی اینقدر ضد ملی و ملغمه بین و مه آلود شدیم؟ واقعا موافق و مخالف،آیا از این فضا حالتون بد نمیشه؟بزرگان فرهنگ و ورزش و سیاست و علم،از هر سمت و سویی،این جنون اگر مجال برون ریزی پیدا کنه،تاریکی و کشتار و نفرت و ویرانی،حداقل محصولشه.تیم ملی فوتبال در غیاب خرد و تدبیر و شهامت،عرصه نفرت انگیزترین سخنان تمام تاریخ ایران شده و بهای این عمر نسل دهه هشتاد و نودی هاست که چون ما شصتی و پنجاهی ها تباه زنده بادها و مرده بادهای افراط و تفریط شد،عقل از فضا رخت بربسته و طوفانهای سهمگین جهل و افراط و سطحی بودنها،تاریخ و جغرافی و تمدن و ملت ما رو تهدید میکنه.ما بی دلیل باهم کینه ورزیدیم ،شوخی شوخی به هم فحش دادیم و جدی جدی نسل بعد در آتش ویرانی خواهد سوخت،چشمان آدمی از تعجب و ناباوری رفتار این روزهای بخصوص جوانان،دریده میشه و اگر خرد و فرزانگی و حس مسئولیت بر همگی ما غالب نشه،بزرگترین باخت تاریخ چندهزارساله مون رو خواهیم داد.کتاب نخواندیم و پست گذاشتیم،مراوده نکردیم و لایو گذاشتیم،تلاش نکردیم و دلالی کردیم،رنج اندیشیدن بر خود روا نداشتیم و اندیشیده شدیم و رفت آنچه بر تمام ملتهای خام و ناپخته و بی تجربه و کم اندیشه رفت در طول تاریخ.ما سوریه خواهیم شد چون در و خزف را نشناختیم،ما پنجه بر رخ هم کشیدیم چون دوست و دشمن را آنگونه که باید نشناختیم،چه پیام تلخ دردناکی شد،تلخ چون جهل،تلخ چون قدرناشناسی،تلخ چون بی تجربگی،تلخ چون گرفتن دشمنان خونی بجای دوستان جون جونی.ایرانیها عاشق برندگانند و این حکایت تلخ دیگریست به بهای آسایش و آرامش عمرمان تمام خواهد شد
یکی از بازیکن ایرانی ی بازیکن انگلیسی رو زمین زد... بازیکن انگلیسی دستشو دوبار به نشانه ی اعتراض بلند کرد... حال چه تفسیری میشه از این تصویر داشته باشیم ؟
یک : ای بابا اینا اومدن دعوا کنن یا بازی
دو: اه اینا فقط بلدن دست و پای ما رو بشکن
سه: برگردین کشورتون هر فوتبال یاد گرفتین برگردین.
تمام
..... خوندن سرود ملی مهم نبود مهم افکارشون بود ... که افکارشون پیش ملتشون درگیر بود.همراه ملت