پیامبر عظیم الشان خودشان تابع وحی بودند و در بقیه امور به نظرات و شورا تکیه می دادند که به زبان امروزی همان قانون است و اعتبار اطاعت از ایشان بر اساس وحی بود
در کشور حرف اول را قانون می زند البته قانونی که بعد از وحی تکیه اش بر خواست مردم است
وقتی قانون حرف اول را بزند با بیماری و مرگ اشخاص که راه فراری برای آن وجود ندارد کشور دچار خلا نمی شود
و کشوری باید بترسد که امورات مردمش را به جای سپردن به قانون به نظر اشخاص سپرده باشد و یا قانونش درست نوشته نشده و یا کارگزارانش به قانون پایبند نباشند و یا قانون بر اساس منفعت اشخاص خاص نوشته شده باشد