نه حرمتی ، نه آبرویی، این دولت رییسی ب ای معلمان گذاشته ، ًضرب شتم معلمان ، شکستن دست پای آنها ارمغان دولت است بجای حرمت گذاشتن به شان و حرمت معلمان ،، من موندم آن کسی که چنان وحشیانه به معلم مظلوم حمله میکنه آیا حداقل فکر نمیکنه همین نعمت خواندن و نوشتن را مدیون چه کسی هستیز؟

آقای سلیمی اگر همین کار توسط خانواده لاریجانی بود همین گونه اظهار نظر می کردید. واقعاً خجالت دارد.

آقای رییسی رو چه حساب و کتابی ۷۲۰ هزار میلیارد تومان خرج بودجه نظامی کشور میکنی ؟؟ نکنه فکر میکنی میتونی شغل جدید به نام سرباز ایجاد کنی؟؟

الیاس قالیباف: اسناد خرید ملک توسط داماد ما در ترکیه جعلی ست
مخالفین حتما بداخلاقی میکنند و تهمت هم میزنند . دو آپارتمان نه بلکه توان خریدهزاران آپارتمان در اختیارشان هست .

علی برکت الله !!!

قالیباف استعفا

اولا الیاس قالیباف جز پسر یه نماینده مجلس بودن توی این مملکت چیکار هستند که در مورد مسایل امنیتی هم اظهار نظر میکنن و تریبون ریاست مجلس رو هم از پدرشون کویا گرفتن . و دوما چقدر مملکت اوضاعش داغونه که جای عذرخواهی از مردم ایشون الان طلب کار هم هستند .

آقای سلیمی نمین به قول خودتان پایداری هاشمشیر از روبستن برای رئیس مجلس اما شما اصلاح طلبا رو به توپ بستین ومیگین مردم اصلاح طلبا رو نمیخوان .مگه مردم شما اصولگراهای بی انصاف امثال شمارو میخوان؟؟؟؟؟

پس همسر قالیباف ماه رمضان رفته استانبول برای چه

تی‌شرت و شلوارک می‌پوشند و در کانادا روی تردمیل ‌می‌روند و ورزش می‌کنند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

برای خرید سیسمونی به استانبول ‌می‌روند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

مریض می‌شوند و برای مداوا به لندن یا برلین ‌می‌روند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

در فروشگاه‌های لندن پرسه می‌زنند و برای اقوام و بستگان سوغاتی می‌خرند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

فرزندان‌شان در این یا آن کشور در حالی که در استخر چپ و راست احاطه شده‌اند بطری را به سمت ما می‌گیرند، تحقیرآمیز به چشم‌های ما زل می‌زنند و به سلامتی ما می‌نوشند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

عزیزکرده‌شان در کالج‌ها و دانشگاه‌های غرب تحصیل می‌کنند و در کریسمس در حالی که لپ‌هایشان را قرمز کرده‌اند با لباس بابانوئل عکس می‌گذارند و از لزوم شادابی و رنگ در زندگی می‌گویند. وقتی می‌گوییم عجب، برآشفته می‌شوند و می‌گویند به شما چه؟ زندگی شخصی‌مان است و به کسی ربطی ندارد.

چند و چندین سال است که ما زندگی روزمره خود‌مان را داریم. می‌خواهیم در این جغرافیا زندگی کنیم. دخالت می‌کنند و پی در پی برای‌مان اخلاق تجویز می‌کنند. تقریبا عرصه‌ای از زندگی ما نیست که در آن دخالت نکنند و حرفی درباره آن نزنند. به هر شکل و به هر راهی می‌خواهند ما را روانه بهشت کنند. وقتی می‌گوییم به شما چه؟ زندگی شخصی خودمان است و به کسی ربطی ندارد خشمگین نگاه‌مان می‌کنند.

می‌گویند نه. دقیقاً زندگی شما به ما ربط دارد. ما وظیفه داریم شما را روانه بهشت کنیم.

هیچ جای زندگی آنها به ما ربط ندارد ولی تمام زندگی ما به آنها ربط دارد و این، بی‌نهایت غیرمنصفانه است.

خودشان در این جهان به دنبال بهشت می‌گردند و به ما آدرس جایی دیگر می‌دهند.

وقتی از سختی‌هایی که خود آنان در ایجادش نقش داشته‌اند اندکی گله می‌کنیم با نگاه عاقل اندر سفیه می‌گویند صبوری کنید، این آزمایش الهی است .