ایکاش به جار رفتن افراد طرحی میگذاشتن که هرکس که سمتی دولتی دارد، ابتدا پروپوزال کارهایی که میخواهد انجام دهد را به همراه برنامه زمان بندی شده ارائه و در صورت عدم پیشبرد راهکارها و پروپوزال خود در اختیار قوه قضائیه برای رسیدگی، حبس، پرداخت جریمه و... قرار گیرداین نشد که وزیر، نماینده مجلس، مدیر و.... میان چند سال بدون برنامه کار میکنن وقتی همه چی بدتر از قبل شد برکنار بشن یا جابجا بشن و آب از آب تکون نخوره
کابینه ظالم در حق و حقوق کارمندان به ویژه کارمندان دانشگاها، خدا ازشون نگذره که قشر حقوق بگیر دانشگاهی و کارمند را به بدبختی و زیرخطر فقر سوق داده اند و باعث تبعیض های فراوانی شده اند. آمین پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۰:۲۸ - ۱۴۰۱/۰۲/۰۸
به داد معلم و کارمندان آموزش و پرورش برسید. وزیر بی کفایت ناکارامدی در ایران هیچ منبعی ندارد . یعنی کسی نیست که اینها رو زیر سوال ببره آیا شماها برای کشور و مردم مفید بودین یا مضر . چرا که منبع نظارت خود نیازمند نظارت است . نه اینکه زیر میزی حل شه . قبلی ها کاری نتونستن بکن بعدی ها هم نمی تونن . آزموده را آزمودن خطاست اگر وزیری نمی تواند باید تعویضش کرد و از قراین از این نمیتواند ها در کابینه آقای رئیسی فراوانند با سلام و احترام رئیس دولت عوض بشه و تمامی وزرا عوض بشوند چیزی درست نمیشه کلا هیچ چی جای خودش نیست اقتصاد، سیاست،....
دولتی که همگان می دانند هیچ ریشه مردمی ندارد و مجلسی همطراز همان دولت! ما را به خیر شما امیدی نیست...
مشکل افراد نیستند. یک سیستم ناکارمده که اجازه اصلاح امور رو گرفته. قوانین ما، سازمان‌های ما، ساختار قدرت ما، سیاست داخلی و خارجی ما، رسانه و افکار ما، و اقتصاد ما برای پیشرفت سازماندهی نشده. پیشرفت اصلا اولویت نیست. ما حتی پیشرفت رو تعریف هم نکردیم (به عنوان ملت).
برای ملت یک لیبرال دموکراسی غربی یا برای ملت هند و چین پیشرفت یک تعریف نسبتا هماهنگی داره. برای ما هنوز نداره.
آیا تولید ناخالص ملی (اقتصاد) معیاره، آیا سعادت اخروی معیاره، آیا رفاه نسبی عمومی (عدالت) معیاره یا آیا پیشبرد سیاست منطقه‌ای؟ شاید بگید همه. نتیجه همه همین میشه.