متوجه هستیم که جناب پوتین به علت شرایط جنگی و مشغله ی فراوان فراموش کرده اند که اهداف تجاوزشان به اوکراین چه بوده ولی مردم جهان به هیچ وجه فراموش نکرده اند و نخواهند کرد. این جنگ قرار نبود چند مرحله ای باشد و قرار بر این بوده با حمله ای برق آسا و - ظاهراً بدون درگیری، در مرحله ی اول پایتخت اوکراین اشغال شده و، پس از ساقط شدن دولت برآمده از رأی مردم، بقیه ی کشور نیز تحت سیطره درآید. اگر این محقق می شد، روسیه تمامی اهدافی را که امروزه برای صلح اعلام می کند محقق شده می دید. البته گوش ما با عملیات چند مرحله ای آشنا است و خوب می دانیم اگر یک عملیات همان مرحله ای نخست به اهداف خود نرسد به مراحل مختلف تقسیم می شود و این را هم نیک می دانیم که مراحل بعدی پرتلفات تر و کم دستاوردتر از قبلی خواهد بود. آقای پوتین با آن ارتش عریض و طویل خود در قبال مقاومت مردمی که از نژاد خود آنها است (نژاد اسلاو و مسیحی ارتدکس)شکست خورد. جناب پوتین باید بدانند همه جا شانس همراه آنها نخواهد بود که نیروهای میدانی و گوشت دم توپ و هزینه شان را دیگران تأمین کنند وانگهای بتوانند دامن خود را از آتش تحریم های به دور نگه دارند. حتی اگر امروز هم ایشان تمام نیروهایش را اوکراین بیرون بکشد تحریم های وضع شده علیه روسیه سال های سال دوام خواهد آورد. البته باید یادآوری شود که تأثیر تحریم های قبلی در عصبانیت امروز آقای پوتین کم نبوده و به نوعی با قدرت نمایی به دنبال رهایی از این تحریم ها بود که تا به امروز این امر محقق نشده است. روسیه در آینده ای نه چندان دور مجبور خواهد بود تمامی نیروهای خود را از مأموریت های خارج از کشور فراخواند زیرا با وضعیت فعلی روسیه دیگر توان تدارک آنها را نخواهد داشت و این نیروها خواهی نخواهی قدرت تأثیر خود را از دست خواهند داد.