نظامی گنجوبی بنا به فرموده حضرت حافظ از ترکان پارسی گوی است. هویت انسانها رو انکار نکنید این کار نفرت زایی به بار می اورد.

باکو افسار پاره کرده است! با وجود مسئولین می شد حدس زد!

نظامی گنجوی شاعرآذربایجانی است که به فارسی شعرگفته است ،مشکل شما چیست؟

تابناک اهواز و خوزستان رو بایکوت می کنید
برای اعتراض اصفهانی ها بصورت زنده تلویزیون ها و رسانه ها و تو همه تون پخش می کنید ولی الان که مردم اهواز خواستن تجمع مسالمت آمیز با مجوز از استانداری داشتن نه تنها انعکاس نمیدین بلکه کلا نت رو قطع کردن شما هم هیچ خبری از این قطعی اینترنت در اهواز مخابره نمی کنید الان فقط سایتای داخلی امثال تو فقط لود میشن

اعلامیه جمهوری آذربایخان در باره ملیت نظامی گنجوی، فی الواقع نشاندهنده پیام دوستی الهام علی اف و ... جمهوری اسلامی ایران می باشد

مذاکرات ایران و عربستان بصورت پنهانی صورت گرفته و معنای آن این است که عملا به ملت ایران مربوط نیست که چه توافقاتی انجام شده است. بنابراین از سایت محترم تابناک خواهشمندیم که اینگونه تبترهای خبری را حذف نماید.

وقتی بحث جنگجویان یمنی در مذاکرات ایران و عربستان مطرح میشود، متاسفانه علنا به این معناست که ما داریم در یمن دخالت میکنیم

نام گذاری خسرو پرویز به سخن نظامی گنجوی :

چنین گفت آن سخن گوی کهن زاد که بودش داستانهای کهن یاد

که چون شد ماه کسری در سیاهی به هرمز داد تخت پادشاهی

جهان افروز هرمز داد می‌کرد به داد خود جهان آباد می‌کرد

همان رسم پدر بر جای می‌داشت دهش بر دست و دین بر پای می‌داشت

نسب را در جهان پیوند می‌خواست به قربان از خدا فرزند می‌خواست

به چندین نذر و قربانش خداوند نرینه داد فرزندی چه فرزند

گرامی دری از دریای شاهی چراغی روشن از نور الهی

مبارک طالعی فرخ سریری به طالع تاجداری تخت‌گیری

پدر در خسروی دیده تمامش نهاده خسرو پرویز نامش

الهام علیف اگر هویتی داشت نیاز به دزدیدن فرهنگ دیگران نداشت

متاسفم که ناله و جزع بازماندگان جانباختگان حادثه دلخراش سقوط هواپیمای اوکراینی را به "گلایه" تشبیه می کنید.

در خصوص زبان شاعر آذربایجانی «نظامی گنجوی» مراتب زیر به اطلاع می رسد: الف) در کل پنج منظومه ی نظامی حتی یک جا نیز سخن از زبان «فارسی» نیامده است (شاید به این علت است که در آن زمان هنوز زبان فارسی اختراع نشده بود). ب) نظامی گنجوی چندین جا به صراحت گفته که او شعرش را به زبان «دری» گفته است: (1) چو در من گرفت آن نصیحت گری* زبان برگشادم به دُرّ دَری(شرف نامه فصل 8 - تعلیم خضر در گفتن داستان). در اینجا مشخص است که نظامی پس از شنیدن نصیحت حضرت خضر شروع به نوشتن به زبان «دری» کرده و خود به زبان دیگری تکلم می کرده است. (2) خرد نامه های را ز لفظ دَری* به یونان زبان کرد کسوتگری (شرفنامه فصل 10- فرو گفتن داستان ...) (3) به پایان شد این داستان دَری * به فیروزه فالی و نیک اختری (خرد نامه فصل 50 - انجامش اقبالنامه)، و ....
ج) در خصوص واوژه های «پارس» و «پارسی» به کار رفته در خمسه هم باید گفت که هیچ گاه این واژگان به عنوان یک زبان به کار نرفته. تنها جایی که به عنوان زبان به کار رفته جایی که اشاره به فردوسی دارد و نظامی آن را هم به طعنه است. باید گفت در عهدی که نظامی منظومه های خود را سروده کل سرزمین ایران کنونی، ماوراءالنهر، عراق، ترکیه، افغانستان، پاکستان و بخش های عمده ای از هندوچین تحت سیطره ی سلسله ی ترک تبار سلجوقی بود که زادگاه و مسیر حرکتشان بر همه معلوم است. مشخصاً آذربایجان در سیطره ی سلجوقیان عراق بود که در اصل خلیفه ی بغداد از آنها فرمان می برد و فقط جایگاه تشریفاتی داشت.
بهتر است برای تعیین زبان یک شاعر به دور از تعصب و با چشم باز و با آگاهی از سبقه ی تاریخی واقعی به گفته ی خود شاعر مراجعه کنیم و اگر احترامی برای شاعر قائلیم به شعر و اثر او نیز احترام قائل شویم و برای او با شرایط امروزی شناسنامه صادر نکنیم.