از اونجایی که دیدم مطالبی گفتید که ممکنه چند نفر رو به اشتباه بندازه، لازم دیدم که جوابتون رو مورد به مورد بدم.
منطقی حرف زدن، اما بدون درنظر گرفتن شواهد و مدارک، یا از تعصبه، یا پای منافع در میان هست.
- مطالعه کردیم، به جز ژاپن چنین موردی رو مشاهده نکردیم. هیچ کشوری (حتی ژاپن) با بستن واردات ، در تولید موفق نشده.
- اگر نمیتونن بدون فروش کافی ارتقا بدن، بهتره تعطیل کنن یا برن دنبال کاری که توش تخصص دارن. نمونه نقض مثال شما، نه تسلا و ... بلکه لوازم خانگی حایر هست.
- مصرف کننده نباید تاوان ارتقا کیفیت مثلا تولیدکننده رو بده.
- پنج سال فرصت داشتن و با قیمت بسیار بالاتر از اجناس وارداتی فروختن. الان باید روی پای خودشون وایسن.
- الجی و سامسونگ در منع واردات رشد نکردن، بلکه رشدشون همزمان با واردات لوازم خانگی از سایر نقاط جهان به کره بود. در ضمن الان تقریبا تمام قطعات از چین وارد میشن و هیچ بخش تحقیق و توسعه فعالی در صنایع کشور وجود نداره. پس حرف شما مغلطه محض هست.
- اگر شما فناوری تولیدی در ایران دیدید، ما هم دیدیم.
- خودروسازی در ایران بطور واضح نشون داد که تا وقتی رقابت نباشه و دید رقابتی نباشه، حتی اگر وام بلاعوض بگیری و پول مشتری رو بگیری و خدمات صفر داشته باشی و کیفیت نداشته باشی، گسترش فناوری وجود ندارد و نخواهد داشت.
- وقتی دانشی وجود نداره و قطعات منفصل وارد میشه، نیازی هم به تیراژ بحرانی وجود نداره. اصلا چه تکنولوژی شما دیدید که ما ندیدیم؟
- بازگانان هوشیار هستند، اگر ببینند لوازم ایرانی کیفیت دارد، حتما اقدام به صادرات میکنند. شما نیاز نیست دستور خاصی بدهید.

به یاد داشته باشید که صنعت خودروی ایران با تمام شعارها و مواردی که شرایط مطالب شما در موردش صادق هست، بعد از تحریم نتونست بیشتر از 60 هزار خودرو در سال تحویل بده.
...

كاملا با نظرات علمي و منطقي شما موافق هستم.
كساني كه سن شان بالاي ٧٠ - ٦٠ باشد بخوبي بخاطر دارند كه در دوران خردسالي انها جنس ژاپني دقيقا معني بنجل را ميداد. بعدا با حمايت دولت ژاپن و تلاش صنعتگران واقعي و با ايمان توانستند دوران سخت و تاريك را پشت سر بگذارند و با عبور از تيراژ بحراني و رسيد به كيفيت مطلوب بازارهاي جهاني را قبضه كنند.

علی 12 آقای گرامی
از آنجایی که فهمیدم پاسخی دادید که بر اساس آن چند دهه است که ملتی را به اشتباه انداخت بد نیست بی پاسخ نمانید
چون منفعتی ندارم پس متعصب هستم. بنده روی منافع ملی و استقلا ل راهبردی اقتصادی متعصبم
- رفتار نو محافظه کاری آمریکا نشان داد حذف تعرفه ها و تجارت جهانی فقط یک تاکتیک در مرحله رقابت ناپذیری یک جریان صنعتی مسلط است. د غیر اینصورت تحت هر شرایط همه کشور ها ثابت کرده اند هر گاه واردات فروش داخلی آنها را تحتا لشعاع قرار داده و ترازشان ( مبتنی بر فروش محصول فرآوری شده) را منفی
کند در بستن راه واردات درنگ نمی کنند
- بعد از اشتباه بزرگ فوق الاشاهره مبنی بر محور قرار دادن تجارت بجای تولید قبل از نائل شدن به ایجاد شبکه محصول درنوزای قابل صادرات٬ اطاله تحریم ها و تنازعات سیاسی بوده که رشد کیفی محصولات را بیش از حد تحمل جریان بازگانی با تاخیر انداخته نه نیت و توان تولید گران داخلی
-اگر بیاد بیاورید جی در نام برند ال جی همان گلد استار است که در ایران برای تولید تلویزیون حضور داشت شاید متوجه بشوید این آل در نام برند بوده است که راز روکش طلایی خیابان های سئول است نه جی
- برای بنده که شغلم بازرگانی نبوده بلکه تکنولوژی بوده است اینکه یک گیربکس روی خودرو داخلی با کیفیت متوسط کار کند که یک قطعه اش در مشهد ٬ قطعه دیگری در تبریز و قطعات دیگر د تهران تولید شده باشد طراز از فن آوری را خبر می دهد که در طول انقلاب صنعتی حدود 50 سال زمان برده است و و برای تکرار آن در ایران مجددا باید ربع قرن وقت صرف کرد
-تا وقتی خودرو سازی دچار آفت بازرگانی زود رس نشده بود رتبه دوازدهم جهان حتی بالاتر از ترکیه را کسب کرده بود. مشکلات خودرو سازی آن قدر که به آفت بازرگانی زودرس مربوط است به صنعت خودرو سازی مربوط نیست
- فن آوری یک پ.یه زمان بر بطءی متشکل از هزاران فاکتور است . آنچه شما به منزله فنی آوری در سایر جوامع مشاهده میکنید فقط نوک کوه یخ است. برای
درک بخش نادیده آن باید به کارخانه ساخت توربین در مپنا سری بزنید
- قطعا بازرگانان ما هوشیار هستند. اما متاسفانه هشیاری طبیعی و ذاتی تجارت را که لحظه ای و آنی است را دارند. در حالی که تمام جوامع توسعه نیافته به شدت به هوشیاری راهبردی بازرگانان توام با خستگی ناپذیری در یافتن باار برای تولید داخلی اعم از بنجل و با کیفیت دارند همانطور که در صد سال گذشت بازرگانان خارجی موفق با بازاریابی محصولات بنجل و غیر بنجل خود در بازار ما بوده اند
یادر آور می شود صنعت خودروی ایران قبل از آفت زدگی فعلی رده 12 جهانی را کسب کرده بود در حالی که پر تیراژترین محصولش به بالای ۸۰ درصد تولید داخل را ب از روی عمد و با هدف آفت زدگی بعدا تابوت مرگ نام گذاری کردند

جناب امیدوار از نظر علمی توضیح بدن چرا خودروسازها بعد از 40 سال هنوز از تیراژ بحرانی عبور نکردن؟
و در ضمن، ایشون بگن چرا اون موقع لوازم خانگی ژاپنی (مثلا آشغال) میومده ایران و همه هم میخریدن؟ حتما مزیتی داشته!.
اولا که این فکر رو از سرتون بیرون کنید که قبلا ژاپن لوازم آشغال تولید میکرده. هنوز هم توی مغازه های قدیمی پنکه های 50 ساله ژاپنی دارن مثل روز اولشون کار میکنن. همچنین میشه رادیوهای 50 سال به بالای قدیمی ژاپنی رو مثال زد. پس هر حرفی رو که شنیدید، تکرار نکنید.
در ثانی، اگر میگید ژاپن آشغال تولید میکرده و صادر میکرده، شما هم جنس خوبتون رو به دیگر کشورها صادر کنید. اگر میتوانید.

هر چقدر حرف بزنید و دلیل و توجیه علمی بیارید، مردم کور نیستن و میتونن تفاوت کیفیت و خدمات جنس ایرانی با اجناس خارجی رو مشاهده کنن.
بنده هم تنها لوازم خانگی ساخت داخلی که خریداری کردم، یخچال بوده و به شدت ناراضی هستم. از عجایبش اینه که هیچ چیزی رو سرد نمیکنه ولی ته یخچال یخ میزنه، اونم با چه سرعت و کیفیتی!!! مثلا یخچال بدون برفک هم هست.
و از اون بدتر، شاسی بدنه کج شده و یخچال یکطرفه کج میشه، باید با دست هلش بدی و بعد درش رو ببندی.

اتفاقا در انتهای مدیریت آقای منطقی٬ تیراژ در آستانه حصول به تیراژ بحرانی گردید. در همان دوره که کمپانی رنو-سیتروئن آماده شد قرار داد پلاتفورم ال نو را با ایران . این اگر نه بهترین قرار داد ساخت خودرو با مشارکت خارجی بوده حتما یکی از بهترین ها بوده است
این کمپانی فقط با ملاحظه حرکت پیش رونده خودرو سازی ایران تن به آن قرار داد داد. اما بعد از آنکه خاطرش ااز فروکش پیشرفت راحت شد حتی حاضر به عقد قرار داد برا مونتاژ قطعه آماده هم نشد
توجه کنید صنعت ژاپن از اواخر قرن نوزده رشد خود را ِاز کرد و در ربع چهرام قرن بیستم کم کم به کیفیا قابل رقابت رسید
کیفیت بخشی از برند های قبلی و فعلی داخلی از سوی مصرف مننده های منصف ایرانی چندان هم نامرغوب نیستند. یک نمونه خوب آن تلویزیوت پارس گروندیک بود که تجارت زدگی زودرس آن را جوانمرگ کرد
بنه اکنون بیستمین سالی است که از یخچال آزمایشم استفاده میکنم واز کار آن راضی هستم
در خاتمه اینکه ما لایق بهترین ها هستیم بعد از آن که بهترین تلاش ها و سخت کوشی ها و تحمل ها را داشته باشیم نه زود تر از آن

آقای امیدوار

هر کسی که طرفدار نظر شما نیست، لزوما غربگرا و خائن و وطن فروش هم نیست. بنده هم علاقمندم کشورم بهترین تجهیزات، تولیدات و تکنولوژیها رو در دنیا داشته باشه، ولی واقعیت فرسنگ ها با وضعیت موجود فاصله داره.
بنده به عنوان یک عوام که کارم تکنولوژی نیست و تابحال نفع و سودی هم از شرکتهای دانش بنیان و فناوری هسته ای و نانوتکنولوژی تولید داخل ندیده ام، حق دارم جنس خوب با کیفیت مطلوب و پشتیبانی عالی خریداری کنم.
تابحال 5 سال از خارج شدن آمریکا از برجام گذشته است. در این 5 سال چرا کارخانجات تولید لوازم خانگی نتوانسته اند از تیراژ بحرانی عبور کنند؟ چرا هزینه یک تلویزیون 43 اینچ ایرانی (که هیچگونه هزینه تحقیقاتی هم برای آن صورت نگرفته است)، بیشتر از تلویزیون 50 اینچی کره ای است؟
من حق دارم بدبین باشم. کارخانه توربین سازی مپنا را مثال زدید، آیا یک حلقه از زنجیر می تواند جبران خاموشی های گسترده ایران را بکند؟ همین مثال شما نشان میدهد که توسعه صنعت برق کاملا نامتوازن و بدون برنامه بوده است.
برگردیم به صنعت لوازم خانگی...
مگر نمیگویید کیفیت عالی است و قس علی هذا
آقاجان صادر کنید. از تیراژ بحرانی عبور کنید. چرا من نوعی خرج این صنعت را بدهم؟ 40 سال است که با شعار خودکفایی ما را از بسیاری موارد محروم کرده اید.
بد نیست جواب این دوستی که زیر مطلب شما جواب گذاشته اند را هم بدهید. چرا باید جنس ایرانی این همه اشکال داشته باشد؟
بنده عرض کردم عوام هستم و معنی و منظور شما از این کلمات قلمبه سلمبه را متوجه نشدم.
ولی میدانم بنده هم به کشورم عرق و علاقه دارم و مطمئنم که با بگیر و ببند چیزی درست نشده و نمیشود.

البته منظور شما رو از طراز فناوری متوجه نشدم. آیا خواستید بگیر هر چی خارجی ها میسازن، ما هم باید بسازیم؟ کپی از اونها؟ هر چقدر هم زمان ببره؟

...

عزیز جان، ایرانی تا کی باید تاوان بده؟ شاید شما پولتو دوست نداشته باشی، ولی ما برای پولمون زحمت میکشیم و حاضر نیستیم باهاش زباله بخریم.
اگر کیفیت محصولات ایرانی خوبه، چرا صادر نمیکنید؟ به افغانستان و ونزوئلا هم صادر کنید، ما راضی هستیم.

در پاسخ به ناشناس۱۵:۳۳
عزیز جانی٬ وقتی وصف "پولمون وحاصل زحمتمون " قابل اطلاق به داراییمون هست که طی یک فرایند نهایتا منجر به تراز مثبت پرداخت ملی بدون فروش مواد خام متعلق به آیندگان حاصل شده باشد. مازاد بر آن را نمی توان "پول حاصل زحمتمون" شمرده شود که انتظار داشته باشیم هر طور وست داشته باشیم خرج کنیم
بنایراین تا مادامیکه "حاصل زحمتهامون" طی یک سال منجر به ایجاد تراز مثبت پرداختهای ارزی با خارج نگردد ( مجددا عرض می شود بدون خام فروشی) باید به خرید "زباله های" خودمان رضایت بدهیم