جناب آقای نمکی نگویید با تلاش شبانه روزی کاری کردیم تا این ویروس منحوس از رونق انتخابات بکاهد, بلکه با مخفی کاری و ندادن اصلاعات درست و کتمان حقایق کاری کردید تا مردم در انتخابات شرکت کنند. اینک که انتخابات تمام شد, پررونق یا کم فروغ , پرشور یا کم شور کاری نداریم_ الان که گند کار درآمده وپیک پنجم با سرعت دارد یکه تازی می کند مجبور به افشای حقایق شدید.
شخصی که نظر بلند بالایی از باید ها و نباید ها را ردیف کرده است که راه به جایی نخواهد برد. فرق است بین عملگرایی و شعار و حرفهای بی پشتوانه زدن. اقتصاد با برنامه پیش میرود ولی با باید و نباید مشکلات آن رفع نخواهد شد. افزایش صادرات به کشورهای همسایه به ۲۰٪ از ۲٪ فعلی با چه مکانیزمی در چهار سال پیش رو که هیچ حتی در بیست سال آینده هم انجام خواهد شد. حداکثر توان ایران که تاکنون در زمینه مذاکرات و بازیهای قبل از آن کهبرای فشار به طرف مقابل نشان داده است ادامه افزایش توان موشکی و همچنین خروج نسبی از تعهدات قبلی به سازمان انرژی اتمی بین المللی و لغو اقدامات داوطلبانه بوده است. با فرض اینکه ایران طبق اعلامهای مکرر و نأکید بر فتاوای موجود ساخت سلاح اتمی را حرام میداند، افزایش غنی سازی راهبردی ادامه دار نخواهد بود مگر نقض فتاوا و صدور فتوایی جدید که در اینصورت اعتماد عمومی فعلی که در حال حاضر هم دچار گسستگی عمیق شده است در حد وسیعی کم و کمتر خواهد شد . واز طرف دیگر حتی دوستان ایران در شورای امنیت سازمان ملل نیز از این اقدام ایران استقبال نخواهند کرد و مجدداً رأی به قطعنامه ای راهی جز جنگ در انتهای آن نیست که یکبار هم به آن مبادرت کرده اند رأی مثبت خواهند داد. توسعه توان موشکی و حضور بیشتر در منطقه برای حمایت از اقلیتهای کشورهای مختلف منطقه هم حرکت ایذایی محسوب میشوند که ضرر آن برای کشورمان ( منظور مردم ایران است ) بسیار بیشتر از منافع آن هست همچنانکه در یکی دو دهه اخیر اتخاذ این سیاست موجب بیشتر مشکلات معیشتی امروزه شده است. در مقابل طرفهای ما با رهبری امریکا و بیشتر کشورهای منطقه با همین سیاست فعلی هم اگر ادامه بدهند و با توجه به اینکه امروزه همگرایی اروپا و امریکا بسیار بیشتر از ۵ سال گذشته هست قطعاً تحریمها بیش ار پیش بر اقتصاد نحیف و تقریباً فشل کشور فشار خواهد آورد. اینکه در عقد قرارداد ها و یا موافقتنامه ها باید نهایت هوشیاری را به خرج داد به قدری و بدیهی است که نیازی به گوشزد آن و یا انتقاد از غفلت مسئولان قبلی امضا کننده برجام نیست. اینکه فکر کنیم کشورهای غربی به عنوان یک جبهه واحد از قدرت نظامی ایران در هراس هستند ساده اندیشی است . گرچه امریکا و اروپا در صدد بازگشت به برجام هستند حتماً دلایلی در جهت منافع ملی اشان هست و تابعی از ملاحظات توازن قدرت و دیگر مسائل که بازیگران صحنه سیاسی از جمله چین و روسیه است . همواره نیز این خطر هست که در بده و بستانی بین آنها کارت ایران بسوزد و در اینصورت حتی لازم نیست که جنگی راه بیندازند بلکه ادامه همین وضع موجود و طی سالها ، اقتصاد کشور کاملاً فروپاشی را تجربه خواهد کرد با اورانیوم غنی شده با در صد بسیار بالا یا بدون آن.٫