ناشناس
| 
۱۰:۳۲ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۳
پاسخ
من که فکر میکنم همه چیز گل و بلبل خواهد شد، روزنامه اصلاح طلب "جمهوری اسلامی" که هشت سال ار دولت روحانی حمایت کرده است خوب است چند ماهی ساکت بنشیند و نظاره گره باشد تا عطر دولت روحانی از بین برود بعدش شانتاژکند
قاضی‌زاده هاشمی: بعد از مستند انتخاباتی‌ام پیشنهاد بازیگری داشتم.-
اخراجی ها 4
روحانی هیچ زمانی جزو اصلاح نبوده و نیست .و رای اصلاح طلبان به او بخاطر جلوگیری از انتخاب رییسی بود
و حتما اگر نامزد خود اصلاح طلبان در ۹۲ و ۹۶ حصور داشت ، روحانی حتی یک میلیون رای هم نمی اورد
متاسفانه اصلاح طلبان شبیه بچه هایی شدند که بالا بلندی بازی می کنند و وقتی پله پیدا نمی کنند قهر می کنند ، از ادبیاتشان بوی تهوع آور انحصار طلبی می آید ، این ها حتی اگر ایران را دوست دارند ایرانی را می خواهند که خودشان رئیسش باشند ، به جمله کواکبیان دقت کنید به جای پاسخ صحیح به یک پرسش کلان سیاسی تنها دغدغه اش خودش بوده و این فرد کوتاه بین خود را سیاست مدار می دادن آقای روحانی هیچوقت اصلاح طلب نبود و نخواهد بود! وی اعتدال گرا بود که حاصل تفکر مرحوم رفسنجانی بود برای پیوند میانه روهای اصلاح طلب و اصولگرا!!! اصلاح طلبی بعد از خاتمی مرد و اصلاح طلب ها از روی ناچاری و اجبار با روحانی همگام شدند که البته رای مردم رو هم روحانی مدیون همین همراه شدن اصلاح طلب ها با خودش بود... ما همیشه دنبال کمیت هستیم نه کیفیت اقا وعده نسیه است همه همت روی یک واکسن متمرکز کنند به نتیجه برسد مثل امریکا جنایت کار دو واکسن الان بالای 60درصد واکسن زدن جناب آقا تهرانی عزیز با هم میبینیم آن روزی را که این قانون هم مثل قانون منع استفاده از ویدئو و ماهواره فقط در آرشیو نوشتجات مثلا قانونی کتابخانه مجلس بدون اجرا خاک خواهند خورد 
آقای زید آبادی گوش نکن بقیه چی میگن. شما کار خودت را بکن. درسته در عالم سیاست هیچی محال نیست. مثلاً اصلاً گیریم فرض محال - که دولت بایدن بر اثر جبر شرایط یا اقتضائات حکمرانی یا ضرورت بقا یا حتی مثلاً خواب‌نما شدن، در صدد کاهش فشارهای اجتماعی و سیاسی و ایجاد تعدیلی در سیاست داخلی و خارجی برآید، در آن صورت وظیفۀ فعالان سیاسیِ روشنفکر و وطن‌خواه وایران‌دوست چیست؟آیا باید به هر ترتیب که شده برنامۀ فرضی‌اش را از طرق مختلف خنثی و بی‌اعتبار کنند تا به هیچ طریقی امکان ورود به چنین راهی نداشته باشد، یا فرصتی در اختیارش بگذارند که در مقام عمل نیّات درونی خود را به اثبات برساند؟
میبینی می توان این فرض محال شما را برای همه استفاده نمود. شاید بهتر باشد بجای سیاست سراغ فلسفه بروید؟