ده ها بار خوانده ام و هر بار گريسته ام . هر بار گريسته ام بر بزرگ مريد كه چونان علي ع زيست و زني كه رازدار خلوت او شدو آرزوهايي كه كافي ست براي هر وجدان بيدار ... اگر دانشگاه چمران مثل چمران بپرورد ... نكند مصطفي يك نام باشد و تمام...نكند بي مايگي و غفلت ما را تا ابد شرمنده شهدا و صبر و رنجوري همسرانشان كند ...
بيشتر مردم وجوانان به اينترنت به عنوان ملعبه نگاه ميكنندوكمتر كسي به سايتهاواخبار معرفتي توجه دارد.ظاهرا" درزمينه ي زندگي دكتر كتابي به چاپ رسيده كه فكر ميكنم باعث شودجوانان بيشتري به آن دسترسي داشته باشند واين باعث تشكر وامتنان است.