به دلایل زیر عموم جامعه نسبت به قرارداد 25 ساله، بدبین است:1- سرنوشت قراردادهای فوتبالی و نفتی گذشته حاکی از این است که مسئولین به راحتی کلاه سرشان می رود!
2- چین با کشورهای دیگری نیز چنین قراردادهایی بسته و آنها را به خاک سیاه نشانده و بدهکارترشان کرده.
3- مفاد این قرارداد آشکار نشده و طرف چینی اصرار به عدم انتشار آن دارد.
4- منفعت چین از این قرارداد چیست و از ایران چه می خواهد؟
5- اعتماد مردم به مسئولین کاهش یافته چرا که شاهد رانت و فساد بوده و زندگی لاکچری آقازاده ها را می بینند.
6- چین در هیچ صنعت و تکنولوژی در جهان پیشرو و مبدع نیست که منتظر باشیم تکنولوژی نوین به ایران بیاورد.
7- در این کشور به اندازه کافی پول و ثروت است که نیاز به پول چینی نباشد، به شرطی که در خارج از کشور هزینه نشود و صرفاً صرف آبادانی کشور شود.
8- عقل سلیم میگوید همه تخم مرغ ها را در یک سبد نگذارید، پس همزمان با اروپا وآمریکا و ..... هم قراردادهای همکاری داشته باشیم.
9- تا سیاست خارجی در جهت تعامل با همه دنیا نباشد و تا وقتی شعار مرگ و نابودی کشورها را بدهیم، اوضاع بهتر نخواهد شد!
امیدواریم دوباره راست افراطی در آمریکا یا هم پیمانانشان در داخل جلوی مذاکره را نگیرند. زبان بازی و سیاست در این مورد فایده ندارد امریکا به علت اینکه قول و امضای دولت آنها پشیزی ارزش ندارد اول باید کلیه تحریم ها را که در برجام ذکر شده لغو و در این مورد راستی آزمایی شود نئو لیبرال های غرب هلاک هم نمی توانند کمکی بکنند
خوب پس چرا باید اینقدر هزینه بدهیم وقتی هیچ کدام از کشورهای اسلامی مثل ما با اسراییل دشمن نیستند؟