بازخوانی «فردا» از سفرنامه رهبر به سیستان؛
اضطراب فرمانده و لبخند فرمانده کل قوا
سال 1381، رهبر
انقلاب در سفر به سیستان و بلوچستان از نزدیک شاهد مانور جنگنده‌های
اف-چهار بر آسمان این استان و خلیج فارس بودند. مانوری که به دلیل حساسیت
منطقه حتی در شرایط عادی از سوی نیروهای جمهوری اسلامی ایران صورت
نمی‌گیرد.
درحالی‌که فرمانده کل قوای
جمهوری اسلامی ایران، روز جمعه با حضور در کرانه خلیج فارس از ناوشکن بومی
"جماران" رونمایی کردند، «فردا» به همین بهانه خاطره‌ای از«پرواز اضطراری
جنگنده‌های ایرانی در حضور ایشان»در سال 1381 را بازخوانی می‌کند.
رضا امیرخانی، نویسنده در سال 1381 در سفر مقام معظم رهبری به سیستان و بلوچستان ایشان را همراهی می‌کرد و "داستان سیستان" را که شامل خاطرات‌اش از این سفر است، منتشر کرده است.
امیرخانی، در روزهای پایانی این سفر، به روایت حضور فرمانده کل قوا در یکی از پایگاه‌های شکاری مرزی می‌پردازد که مرور آن با توجه به حضور جمعه‌ی گذشته‌ی در حاشیه‌ی خلیج فارس برای افتتاح «جماران»، خالی از لطف نیست:
«....سرگرد برايم توضيح مي‌دهد كه با توجه به حضور امريكا در منطقه و موقعيت صفر مرزي خيلي وقت است كه پرواز نداشته اند روي آبهاي بين‌المللي درياي عمان. او بعيد مي‌داند كه امروز هم پروازي داشته باشند. به من مي‌گويد:
- با توجه به حضور رهبر اصلا صلاح نيست پرواز. ما حتی در روزهاي عادي هم پرواز نمي‌كنيم . ناوها را هزار پا كه ارتفاع مي‌گيري با چشم غيرمسلح هم مي‌بيني. توي همچین شرايطي با توجه به روشن بودن برنامه‌ي ديدار آقا از پايگاه ....
وسط صحبت سرگرد يك‌هو يكي از ستوان‌ها معذرت خواهي مي‌خواهد.
- جناب سرگرد! سريع برويد سر باند . بايد پرواز كنيد...
من و سرگرد مات و مبهوتيم! سرگرد نگاهي به رهبر مي‌كند كه او نيز به بچه‌هاي خلبان نگاه مي‌كند و لبخند مي‌زند . سرگرد به دو مي‌دود سمت باند . فاصله زياد است ، يكي از پاترول‌هاي اسكورت راه مي‌افتد و دو سرگرد و كمك‌هاشان را مي‌رساند سر باند ، كنار اف- چهارهاي آماده . ميثم نيز برادرزاده‌اش را سفت گرفته است . انگار او هم بدش نمي‌آيد يك با دوست سرگردش يك سورتي پرواز داشته باشند.
چهره‌ي فرمانده پايگاه مضطرب است، اما رهبر هنوز همان لبخند را روي صورت دارد و آرام زيز لب دعا مي خواند.
اف- چهارها با يك فرميشن زيبا از روي باند كنده مي‌شوند....
مومن در هيچ چارچوبي نمي‌گنجد...»
رضا امیرخانی، نویسنده در سال 1381 در سفر مقام معظم رهبری به سیستان و بلوچستان ایشان را همراهی می‌کرد و "داستان سیستان" را که شامل خاطرات‌اش از این سفر است، منتشر کرده است.
امیرخانی، در روزهای پایانی این سفر، به روایت حضور فرمانده کل قوا در یکی از پایگاه‌های شکاری مرزی می‌پردازد که مرور آن با توجه به حضور جمعه‌ی گذشته‌ی در حاشیه‌ی خلیج فارس برای افتتاح «جماران»، خالی از لطف نیست:
«....سرگرد برايم توضيح مي‌دهد كه با توجه به حضور امريكا در منطقه و موقعيت صفر مرزي خيلي وقت است كه پرواز نداشته اند روي آبهاي بين‌المللي درياي عمان. او بعيد مي‌داند كه امروز هم پروازي داشته باشند. به من مي‌گويد:
- با توجه به حضور رهبر اصلا صلاح نيست پرواز. ما حتی در روزهاي عادي هم پرواز نمي‌كنيم . ناوها را هزار پا كه ارتفاع مي‌گيري با چشم غيرمسلح هم مي‌بيني. توي همچین شرايطي با توجه به روشن بودن برنامه‌ي ديدار آقا از پايگاه ....
وسط صحبت سرگرد يك‌هو يكي از ستوان‌ها معذرت خواهي مي‌خواهد.
- جناب سرگرد! سريع برويد سر باند . بايد پرواز كنيد...
من و سرگرد مات و مبهوتيم! سرگرد نگاهي به رهبر مي‌كند كه او نيز به بچه‌هاي خلبان نگاه مي‌كند و لبخند مي‌زند . سرگرد به دو مي‌دود سمت باند . فاصله زياد است ، يكي از پاترول‌هاي اسكورت راه مي‌افتد و دو سرگرد و كمك‌هاشان را مي‌رساند سر باند ، كنار اف- چهارهاي آماده . ميثم نيز برادرزاده‌اش را سفت گرفته است . انگار او هم بدش نمي‌آيد يك با دوست سرگردش يك سورتي پرواز داشته باشند.
چهره‌ي فرمانده پايگاه مضطرب است، اما رهبر هنوز همان لبخند را روي صورت دارد و آرام زيز لب دعا مي خواند.
اف- چهارها با يك فرميشن زيبا از روي باند كنده مي‌شوند....
مومن در هيچ چارچوبي نمي‌گنجد...»
