به دنبال سیاستهای نسنجیده مدیران گذشته این آب و خاک که با درهای باز دانشگاهها برای ورود دانشجویان به دانشگاه صورت گرفت، اکنون دهها و چه بسا صدها هزار دانش آموخته بیکار و افسرده در کشور زندگی میکنند که مصداق بارز اتلاف فرصتها هستند؛ دانش آموختگانی که بعضاً با وجود داشتن مدرک دکتری تخصصی از بهترین دانشگاههای کشور امکان مناسبی برای ورود به بازار کار ندارند.
به گزارش «تابناک»، آمار دانش آموختگان بیکار کشور در حالی به میزان چشمگیری افزایش یافته است که از آن سو اقدام موثری از سوی مسئولان امر برای حل مشکل آنها و بهره گیری از توانشان برای رشد و آبادانی کشور صورت نمیپذیرد؛ حکایت تلخی که میتوان آن را با مرور درد دل یک دانش آموخته دکتری از بیکاری اش که برای «تابناک» ارسال کرد، متوجه شد.
این دانش آموخته دکتری که مشخصات اسمی اش نزد ما محرمانه باقی خواهد ماند در شروع روایت مذکور خود را اینگونه معرفی کرده است:
اینجانب فارغ التحصیل رشته ریاضیات کاربردی در گرایش بهینهسازی ریاضی هستم. مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه تبریز و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری را نیز از دانشگاه تهران دریافت کردهام.
تاکنون از من ۵ مقاله در ژورنالهای معتبر خارجی به چاپ رسیده و چندین مقاله در سمینارهای خارج از کشور (آلمان و لهستان) و ایران ارائه دادهام.
همچنین سابقه ۵ سال تدریس در دانشگاه تهران و موسسههای غیر انتفاعی را در کارنامه دارم. طراحی سئوالات آزمون دکتری برای چند موسسه آموزشی و تدریس در این موسسهها نیز از دیگر مواردی است که در رزومه اینجانب وجود دارد.
همچنین، دانشجویان اینجانب طی دو سال متوالی در مسابقات تحقیق در عملیات کشور با سرپرستی بنده موفق به کسب رتبه اول مسابقات شدهاند. عضو بنیاد ملی نخبگان و نخبه طرح سربازی نیز هستم.
متاسفانه در فراخوانهای وزارت علوم، هر بار حدود ۴ نفر برای گرایش ما اعلام میکنند که برای آن رقابت بسیار سنگینی وجود دارد و متاسفانه رشتههای ما به نحوی است که باید جذب بدنه دانشگاه شویم.
در ادامه دو مشکل برجسته پیش روی جذب فارغ التحصیلان را بیان کرده و برخی راه حلهای ممکن را نیز ارائه میدهم.
از نگاه این ریاضی دان جوان مهمترین مشکل کنونی بازار کار دانش آموختگان دکتری عبارت است از: وجود اساتید بازنشسته. متاسفانه بسیاری از اساتید پس از بازنشستگی یا در دانشگاه دولتی باقی میمانند یا جذب دانشگاههای آزاد، غیرانتفاعی و ... میشوند.
فارغ التحصیلی دانشجویانی که پایان نامه یا رساله آنها حتی یکبار توسط استاد راهنما و داوران مطالعه نشده از دیگر مشکلات بوجود آمده در سیستم آموزشی است، زیرا این اساتید حوصله و انگیزه کافی برای انجام این امور را ندارند.
وی برای حل این مشکل برای «تابناک»، نوشت: برای حل این مشکل، در وهله اول باید بطور قانونی از جذب این افراد حتی بطور مهمان خودداری شود و در ثانی فضایی فراهم شود تا بتوان از دانش این اساتید در قالب سیمنارها، سخنرانیها و کارگروههای آموزشی استفاده کرد.
این دانش آموخته دکتری مشکل دیگر پیش روی دانش آموختگان دکتری را نیز اینگونه توصیف کرد: تدریس محور بودن دانشگاهها. یکی از ایرادات جدی به دانشگاهها این است که به افراد هیات علمی به چشم معلمان آموزشی نگاه میکنند. چه بسا استاد ممتاز برجستهای با سوابق علمی درخشان که قادر به بیان مفهومی به صورت آموزشی نباشد و چه بسا افرادی با مقالات چاپ شده اندک، که بیان بسیار عالی برای تدریس دارند.
متاسفانه دانشگاههای ایران به دلیل عدم ارتباط با صنعت، درآمدزایی لازم را ندارند و لذا ترجیح میدهند اعضای هیئت علمی را فقط برای تدریس در اختیار داشته باشند در حالیکه در بسیاری از دانشگاههای معمولی در اروپا و آمریکا، یک تیم تحقیقاتی بهینهسازی شامل بیش از بیست عضو هیئت علمی با تخصصهای مشترک و مختلف است. برای این کار نیز لازم است حرکت جدی توسط دانشگاهها و صنایع صورت گیرد. این امر در دوره کنونی که ایران تحت تحریمهای مختلف است، بسیار موثر است.
* گفتنی است، دانش آموختگانی که با مشکل اشتغال رو به رو هستند و علاقه دارند مشکل شان از طریق این رسانه منعکس شود، میتوانند مشخصات خود را به آدرس اینترنتی social@tabnak.ir ارسال کنند.