مشارکت کم رنگ دانشجویان دانشگاه آزاد فقط به مسایل فرهنگی، اجتماعی و هنری دانشگاه محدود نمیشود بلکه دانشجویان این دانشگاه دربرخورد به مسایل سیاسی و اجتماعی جامعه هم واکنش کم رنگ تری نسبت به دانشجویان دانشگاههای مطرح کشور دارند.
به گزارش «تابناک»، در حالی که اغلب مسئولان مراکز مختلف دانشگاه آزاد در سخنرانیهای خود یا جلساتی که با تشکلهای دانشجویی برگزار میکنند از تاثیرگذاری این تشکلها در حل مسائل دانشگاه سخن به میان میآورند و از دانشجویان میخواهند که برنامه عملیاتی ارائه دهند، اما در عمل، تشکلهای دانشجویی نقش چندانی در روند تصمیم گیری دانشگاهها بازی نمیکنند و درواقع مسئولان هر مرکز و همچنین ضوابط ارائه شده از سوی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد، نقش تعیین کننده در دانشگاه را ایفا میکنند.
چندی پیش هم فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی درجمع تعدادی از دانشجویان این دانشگاه گفت: تشکلهای دانشجویی برنامه اجرایی و عملیاتی منطبق با اساسنامه اتحادیهها به مجموعه دانشگاه ارائه دهند تا ازاین برنامهها استفاده کاربردی شود.
رهبر در این جلسه به دانشجویان قول داد که برآیند این جلسات به طور قطع در تصمیم گیریهای مجموعه دانشگاه لحاظ میشود و تلاش میشود تا سازوکاری به کارگرفته شود تا اگر تشکلهای دانشجویی یک برنامه اجرایی و عملیاتی منطبق با اساسنامه اتحادیهها یا پیشنهادی سازنده داشته باشند بتوان آن را در اسرع وقت به مجموعه دانشگاه آزاد اسلامی انتقال داد.
نگاهی به گفتههای رییس دانشگاه آزاد حکایت از آن دارد که شرایط برای مشارکت حداکثری دانشجویان و تشکلهای دانشجویی در این دانشگاه فراهم است و سازو کارهای لازم هم دراین باره اندیشیده شده است و این تنها دانشجویان هستند که باید وارد میدان شوند و خودی نشان دهند.
در این میان گفتگو با مسئولان فرهنگی چند واحد دانشگاه آزاد و تکیه برمطالعه موردی انجام شده بر دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال که از سوی یکی از دانشجویان مقطع دکتری این واحد نگارش شده است، نشان میدهد که دانشجویان دانشگاه آزاد علاقه زیادی به فعالیت در حوزههای غیر علمی از جمله فرهنگی ندارند، ضمن اینکه رصد اخبار مجموعه دانشگاه آزاد درحوزههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هم میتواند به خوبی نشان دهد که دانشجویان و تشکلهای دانشجویی دانشگاههای مطرح کشور از جمله تهران، شریف، امیرکبیر و علم و صنعت در حوزههای مختلف هنری، اجتماعی و فرهنگی فعالتر هستند. البته این به معنای عدم مشارکت دانشجویان مراکز متعدد دانشگاه آزاد نیست بلکه با توجه به گستردگی دانشکدههای دانشگاه آزاد در سراسر کشور از دانشجویان این دانشگاه انتظاری بیش از این میرود.
ناگفته نماند مشارکت کم رنگ دانشجویان دانشگاه آزاد فقط به مسایل فرهنگی، اجتماعی و هنری دانشگاه محدود نمیشود بلکه دانشجویان این دانشگاه دربرخورد به مسایل سیاسی و اجتماعی جامعه هم واکنش کم رنگ تری نسبت به دانشجویان دانشگاههای مطرح کشور دارند و دررسانهها کمتر میتوان خبری از مشارکت وحضور دانشجویان دانشگاه آزاد در اعتراضات دانشجویی نسبت به مسایل مختلف اجتماعی و سیاسی مشاهده کرد.
اما سوال این است که آیا این حضور کم رنگ دانشجویان مراکز مختلف دانشگاه آزاد در فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و ... تنها نشان از کم علاقگی این دانشجویان دارد و یا اینکه مسائل و موانعی هم سرراه دانشجویان و تشکلهای دانشجویی دانشگاه آزاد قرار دارد که سدی برای حضور آنها ایجاد میکند و انگیزه آنها را برای مشارکت هدف قرار میدهد؟
درواقع درخواست رییس دانشگاه آزاد برای افزایش مشارکت و در نظرگرفتن شرایط لازم برای حضورحداکثری دانشجویان درحوزههای مختلف به معنای حضور کم رنگ دانشجویان و تشکلهای دانشجویی دانشگاه آزاد در این عرصه هاست یا مشکلات ناشی از قوانین حاکم؟
براساس نتایج مطالعه موردی که دربالا ذکرشد آیین نامههای جاری در دانشگاه آزاد اسلامی نقش موثری درافزایش میزان مشارکت دانشجویان جهت توسعه فعالیتهای فرهنگی مؤثر ایفا نمیکنند و این بدین معناست که برای مشارکت حداکثری تشکلهای دانشجویی، باید قوانین کارآمد تدوین شود، به عبارت دیگر رییس دانشگاه آزاد پیش از طلب همکاری از سوی دانشجویان و تشکلهای دانشجویی باید موانع قانونی مشارکت این تشکلها را ازمیان بردارد.
یکی از نتایج دیگری که از این تحقیق به دست آمده است این است که ایجاد الگوی مناسب مشارکتی و مشارکت دادن دانشجویان از طریق تشکلهای دانشجویی منسجم در بهبود جریان فعالیتهای فرهنگی تاثیرگذاراست و مسئولان فرهنگی دانشگاهها باید تشکلهای دانشجویی منسجمی را باهمکاری دانشجویان تشکیل دهند.
علاوه بر نتایجی که گفته شد میتوان یکی از دلایل نقش کم رنگ دانشجویان دانشگاه آزاد را نشانهای از بی توجهی تاریخی مسئولان این دانشگاه به خواستههای این دانشجویان و نادیده گرفتن فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی آنها دانست زیرا درصورت بهره گیری از نظرات دانشجویان، انگیزه آنها برای مشارکت در توسعه فعالیتها افزایش مییافت وهمین موضوع موتور محرک خوبی برای فعالیت وحضور دوباره آنها درفعالیت هاست.