ادامه ماجراهای «اون»، این بار دیدار با ترامپ

کیم جونگ اون رهبر کره شمالی پس از دیدار تاریخی با رییس جمهور کره جنوبی، در حال برنامه ریزی برای گفت و گوی مستقیم با دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکاست.

به گزارش ایرنا، این دیدار در شرایطی اواخر ماه می (اواخر اردیبهشت) و یا اوایل ماه ژوئن ( خرداد) انجام می شود که پیشتر، رییس وقت سازمان سیا 'مایک پومپئو' که اکنون وزیر خارجه آمریکاست در پیونگ یانگ با 'کیم' در پایان ماه مارس گفت و گو کرده و برنامه این ملاقات مهم را با وی مورد رایزنی قرار داده است.

موضوعی که افکار عمومی را به خود جلب کرده و رسانه ها را نیز در پی خود کشانده، علاوه بر اهمیت این دیار، محل برگزاری اجلاس است که هنوز به طور دقیق از سوی هیچ طرفی مورد تایید قرار نگرفته است.

تا پیش از این گفته می شد که اجلاس رهبران دو کشور احتمالا در سوئیس و یا سوئد به عنوان کشورهای بی طرف برگزار شود این در حالی است که برخی رسانه های کره ای از محلی در مرز دو کره برای این دیدار خبر داده بودند.

رسانه های چین از جمله روزنامه گلوبال تایمز، ارگان حزب حاکم این کشور نیز پیشنهادهایی را مطرح کرده اند مبنی بر اینکه هیچ جایی مناسب تر از پکن میزبان مذاکرات شش جانبه هسته ای برای این ملاقات نیست.

اما حالا در تازه ترین مورد 'نیویورک پست' در گزارشی از قول برخی منابع آگاه از دولت آمریکا و بدون ذکر نام آنها آورده است که دیدار سران دو کشور ممکن است در سنگاپور برگزار شود.

سنگاپور از جمله کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا است که برای همه طرف های ذی ربط می تواند محل مناسبی برای گفت و گو باشد و تقریبا همه بازیگران اصلی شبه جزیره کره از جمله ژاپن، کره جنوبی و چین هم با انتخاب این محل برای ملاقات کیم و ترامپ مخالفتی نخواهند کرد.

برای چینی ها که خاطره دیدار چند سال قبل 'ما این جیو' رهبر تایوان را با 'شی جین پینگ' رییس جمهوری خلق چین در این محل دارند، سنگاپور می تواند مکانی ایده آل باشد.

تا اینجای قضیه آنچه اهمیت دارد این است که رییس جمهور آمریکا از دیدار سران دو کره استقبال کرده و حتی آن را به «مثابه پایان جنگ کره» تلقی نموده و از 'شی جین پینگ' رییس جمهوری خلق چین هم برای کمک به حل و فصل مساله هسته ای شبه جزیره کره تقدیر کرده است.

با پایان یافتن دوران مخاصمه 65 ساله دو کره، راه برای بهبود روابط آمریکا و کره شمالی هموار تر شده است به شرط اینکه «آمریکا تضمین های امنیتی لازم را در اختیار کره شمالی قرار دهد و با برطرف کردن تحریم ها موافقت کند و بپذیرد که باید به تهدیدهای نظامی علیه این کشور پایان دهد».

اگر راهبرد ترامپ مبنی بر این باشد که برای اولویت دادن به اقتصاد آمریکا هزینه های نظامی این کشور باید کاهش یابد، آن زمان بحث خروج 28 هزار و 500 نظامی آمریکایی پس از چند دهه از شبه جزیره کره جدی تر خواهد شد اما اگر تندروهای آمریکا و ترامپ، «نظامی گری را همچنان در سرلوحه فعالیت های دولت و ارتش داشته باشند» موضوع مذکور منتفی خواهد بود.

ترامپ که زمانی هشدارهای سرسختانه ای به کره شمالی داده بود و این کشور را به بازی با آتش تهدید کرده بود حالا از پایان دوران مخاصمه می گوید و حتی کیم رهبر این کشور را فردی محترم نامیده بود.

البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که وی تاکید کرده است تا زمانی که شرایط به همین منوال باشد و نتیجه خاصی بدست نیاید تحریم ها و فشارهای اقتصادی علیه کره شمالی کاهش نخواهد یافت.

به هر صورت امروز کره شمالی می خواهد کفه ترازو به نفع این کشور سنگینی کرده و پرستیژ بین المللی اش حفظ شود و بر این باور است که با داشتن زرادخانه هسته ای، حتی آمریکا که مدعی ابرقدرتی نظامی در جهان را در ذهن دارد به پای میز مذاکره کشانده است این در حالی است که آمریکایی ها فشارهای اقتصادی و تحریم را علت حضور کره شمالی در پای میز مذاکرات دانسته اند.

وزارت دفاع آمریکا هم در بیانیه ای آورده است که فشارها بر کره شمالی کاسته نخواهد شد و این کشور خود را ملزم به دفاع از کره جنوبی می داند.

این بیانیه نشان دهنده آن است که آمریکا هنوز برنامه ای برای کاستن از حضور نظامی در منطقه ندارد و به بهانه دفاع از کره جنوبی بر حفظ نیروی نظامی و برگزاری رزمایش مشترک با کره تاکید می ورزد اما زمانی که دو کره معاهده دایمی صلح را امضا کنند باید دید این کشور چه بهانه تازه ای برای این هدف مطرح خواهد کرد.

ترامپ شخصا می گوید که محل، زمان و برنامه مذاکره با کره شمالی تعیین شده است و مقام های دولت آمریکا هم محل مورد نظر را به طور تلویحی سنگاپور معرفی کرده اند.

به هر صورت آنچه برایند گفت و گوهاست اینکه کره شمالی باید برنامه هسته ای نظامی خود را رها کند و برای این کار امتیازاتی نصیبش خواهد شد و برای رسیدن به این اهداف از هم اکنون چانه زنی های گسترده ای میان دو طرف در جریان است.