یک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس بعثت را دعوت انسان به بهرهگیری هرچه بیشتر از عقل دانست و گفت که بسیاری از آسیبهای اجتماعی مبتلابه امروز جامعه برخاسته از عدم تعامل و همراهی با تربیت عقلانی و تربیت اخلاقی و تربیت قانونی است.
به گزارش ایسنا، سیده فاطمه ذوالقدر در یادداشتی به مناسبت سالروز مبعث پیامبر اسلام نوشت:
«از جمله بزرگ ترین حوادث انسان ساز که در طول تاریخ بشریت انسان ها تجربه کردند موضوع بعثت پیامبران خداست.
بعثت پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله به عنوان خاتم پیامبران استمراری برای رسالت پیامبری جهت راهنمایی و هدایت بشریت است. هدایتی که موعود الهی را آنگونه همساز و همراه با ذات و خصایص انسان بیان میکند که جز عبودیت برای بشر منطقی را متصور نمیسازد.
راه رستگاری و هدایت بشر که بی شک، سعادت دنیا و آخرت انسان و خرابی دنیا و آخرت انسان را در عبودیت یا عدم تبعیت از این طریقت رقم میزند.
بعثت در واقع دعوت انسان به بستر بهرهگیری هرچه بیشتر از عقل است عقل و درایتی که همراه با خود سه عرصه تربیت عقلانی و تربیت اخلاقی و تربیت قانونی را ترسیم میکند.
عرصههایی که دستیابی به زندگیِ آسوده و رو به تکامل جز از طریق پیموندن ان میسر نمیشود.
تربیت عقلانی به معنای واگذاری مشعل خرد انسانی در دست انسان برای طی کردن راه سعادت است، آنچه که همواره در تعالیم و آموزه های قرانی نیز بر استفاده از عقل و خرد و تامل و تدبر و تفکر برای شناخت قدرت لایزال الهی بر آن سفارش و تاکید شده است.
بهرهگیری از ظرفیت عقل در مسیر صحیح و الهی منوط به تربیت اخلاقی است. تربیتی که در حدیث «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» به نقل از پیامبر اعظم بیان می کند که بهراستی که من مبعوث شدم تا شرافتهای اخلاقی را کامل و تمام کنم و به مردم بیاموزم. این آن چیزی است که بشر در همه زمانها باید از ان بهرهگیری کند تا کرامات اخلاقی و فضیلتهای اخلاقی را در میان مردم ترویج دهد و کامل کند.
به دنبال آن تحقق انضباط قانونی امری ناگزیر میشود تا موضوع خرد در جامعه و در اذهان نظاممند شود و ضمانت اجرایی آن را در همه امور انسانی بالا برد.
اگرچه قرنها و دورهها از این رهنمودها سپری گردیده اما رمز بزرگ اسلام، رسالت پیامبران و قرآن عظیمالشان همین جاودانگی آن است و کاربرد آن برای همه انسانها در طول تاریخ بشریت.
بیراهه رفتنها و سردرگمیها و بسیاری از آسیبهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مبتلا به امروز جامعه ما را می توان برخاسته از عدم تعامل و همراهی با این سه عرصه دانست، موضوعاتی که هر کس با خرد فردی خویش بعضا عمل کرده و خردجمعی تایید کننده آن نبوده و امروز اما چالش و آسیب را همه با هم تجربه میکنند.
مناسبتهای مذهبی و بزرگداشت آنها فرصتی است برای این بازگشت ها و مرور آنچه که بر ما تکلیف شده و آنچه که ما مسئول آن هستیم تا آنگونه عمل کنیم که برای رسیدن به رستگاری نه سد بلکه راه باشیم.»