در آستانه فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا، سپس جام جهانی فوتبال و پس از آن بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ در جاکارتا ، افزایش نرخ ارزهای مختلف به ویژه دلار تاثیر منفی زیادی بر عملکرد تیمهای ورزشی کشورمان دارد و باعث شده بسیاری از فعالیت آنها ناتمام بماند.
به گزارش تابناک ورزشی، هر چه جلوتر می رویم برگزاری اردوها هر روز گرانتر می شود و جذب مربی یا بازیکن خارجی هزینه سرسام آوری روی دست تیمهای ایرانی می گذارد . در این میان پرداخت دستمزد بازیکنان و مربیان خارجی شاغل در ایران که قراردادشان به دلار و یا یورو نوشته شده است، می تواند فدراسیون ها و باشگاه های ایرانی را عاجز کند. برف بودجه ورزش در حال آب شدن است و هیچ مرجعی نمی گوید که چگونه این زیان های سنگین قرار است جبران شود.
با اعلام گزارش نهایی کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی در خصوص لایجه بودجه سال 97 بودجه مربوط به بخشهای ورزشی نیز مشخص شد که بر همین اساس مبلغ مندرج در لایحه اولیه برای کمیته ملی المپیک 39 میلیارد تومان عنوان شده که این مبلغ در کمیسیون تلفیق به 56 میلیارد تومان افزایش یافته است. در مورد کمیته ملی پارالمپیک هم این بودجه رقم نازل 15 میلیارد و 600 میلیون تومان در نظر گرفته شده بود که کمیسیون تلفیق این رقم را به 20 میلیارد و 600 میلیون تومان افزایش داد و به تصویب رساند. این افزایش بودجه اگر چه نسبت به سال گذشته چشمگیر است اما با توجه به رقابتهای پیش رو در آسیا و جهان و همچنین افزایش قیمت دلار دولتی و دلار در بازار آزاد مشکل چندانی از ورزش حل نخواهد کرد.
ورزش کشور در سال 97 رویدادهای مهمی از جمله بازیهای آسیایی و پاراآسیایی را در پیش دارد که در کنار آن باید به حضور تیم ملی فوتبال در جام جهانی و آمادگی ورزشکاران برای حضور در المپیک نوجوانان در آرژانتین هم اشاره کرد.
در شرایطی که دلار دولتی طی این روزها به 3700 تومان و دلار در بازار آزاد به بیش از 4700 و یا حتی نزدیک 4800 تومان رسیده است، تیمهای ورزشی و فدراسیونها برای برگزاری اردوهای آمادگی در خارج از کشور و اعزام به مسابقات ورزشی با هزینههای زیادی روبهرو هستند. به علاوه هزینه و دست مزد مربیان خارجی را نیز باید به این موضوع اضافه کرد. کمیته ملی المپیک در حالی سال 97 را آغاز خواهد کرد که در سال 96 کمتر از نیمی از بودجه خود را دریافت کرده و با تلاش صالحی امیری ممکن است مقداری دیگر از این بودجه را تا پایان سال دریافت کند اما مطمئنا تمام بودجه مصوب سال 96، به کمیته ملی المپیک نخواهد رسید.
علاوه بر افزایش قیمت ارز و رشد چشمگیر هزینهها در کمیته ملی المپیک و کمیته پارالمپیک، احتمال عدم دریافت کامل بودجه در سال 97 را نیز باید به مشکلات اضافه کرد. به علاوه بخش اعظم برنامههای نهادهای ورزشی مربوط به نیمه نخست سال 97 است که معمولا در 3 ماه نخست سال هم خبری از بودجه در بخشهای دولتی نیست. آنچه در این میان کاملا مشهود است کاسه کوچک ورزش در بودجه دولتی است. متاسفانه از همان ابتدا نگاه دولتها به ورزش به گونهای بوده که سهم کوچکی از بودجه کشور را در اختیار این حوزه قرار دادند و با این شرایط با وجود افزایشهای جزیی بودجه ورزش در چند دوره اخیر، اما هنوز این بودجه نیازهای ورزش را پوشش نمیدهد.