نقشه احتمالی اروپا در صورت خروج ترامپ از برجام چیست؟
روز جمعه دوازدهم ژانویه، دولت دونالد ترامپ تصمیم‌گیری برای ماندن یا خروج از برجام را احتمالا برای آخرین بار برای چهار ماه دیگر به تأخیر انداخت. هرچند ترامپ تعلیق تحریم‌های هسته‌ای ایران را یک بار دیگر تمدید کرد، به بهانه‌های دیگر چند فرد و شرکت جدید ایرانی را تحریم و تهدید کرد، اگر کنگره و اروپا تا دوازدهم ماه می بر سر تغییر شرایط برجام به توافق نرسند، از این توافق خارج خواهد شد.
به گزارش «تابناک»؛ این اقدام ترامپ هم تردیدها درباره بقای برجام را افزایش داده و هم فشار بیشتری بر دیگر طرفین برجام و به ویژه کشورهای اروپایی تحمیل خواهد کرد. البته اروپا مجبور نیست در مقابل اولتیماتوم ترامپ تسلیم شود. این دوره زمانی، هم به اروپا این امکان را می‌دهد که دولت آمریکا را تشویق کند در برجام بماند و هم فرصتی است که اروپا خودش را برای یک گزینه دیگر آماده کند و این گزینه ادامه دادن به برجام با وجود خروج آمریکا از آن است.
گروه بین‌المللی بحران در گزارشی در این خصوص به قلم علی واعظ ـ که متن اصلی آن در وبسایت نشریه فارن افرز منتشر شده ـ نوشته است: اروپا که مراودات تجاری آن با ایران در سال گذشته دو برابر شده است، کلید زنده نگاه داشتن برجام را در دست دارد. ممکن است اروپایی‌ها نتوانند همه آمریکایی‌ها را متقاعد کنند که ضرورت دارد آمریکا در برجام بماند، ولی می‌توانند بسیاری را در واشنگتن به این نتیجه برسانند که باید به تعهدات خود وفادار بمانند. ترامپ مدعی شده است، برای باقی ماندن امریکا در برجام لازم است که زمان انقضای محدودیت‌های هسته‌ای ایران برداشته شده و تعهدات ایران در این خصوص دائمی شود؛ ضمن این که بازرسی‌ها از ایران بدون محدودیت شود و همچنین این که میان برجام و برنامه موشکی ایران رابطه‌ای برقرار شود. روشن است که اقدامات یکجانبه از سوی آمریکا در این خصوص، نقض برجام خواهد بود.
در سه ماه گذشته، دولت های اروپایی مفصل با دولت و کنگره آمریکا لابی کرده‌اند تا به آنها بقبولانند که نمی‌توان توافقی محکم‌تر با ایران را روی ویرانه‌های برجام بنا کرد. از نظر آنها، برجام حساسیت‌های بسیار ظریفی دارد و برای رسیدن به توافقی بهتر با ایران باید در ابتدا برجام با دقت فراوان اجرایی شود. از نظر آنها به هم زدن ثبات برجام، باعث از بین رفتن امکان تمرکز بر موضوعاتی مانند برنامه موشکی، فعالیت‌های منطقه‌ای و مسأله حقوق بشر در ایران خواهد شد.
اگر آمریکایی‌ها حرف اروپا را نشنوند، اروپا این امکان را خواهد داشت که به سراغ طرح ثانویه خود برود که عبارت خواهد بود از حفظ اصول برجام، صرف‌نظر از این که آمریکا چه تصمیمی خواهد گرفت. جامعه بین‌المللی در دوره ترامپ تجربه‌های مشابهی دارد و برای مثال، پیمان پاریس و یا برنامه مشارکت در اقیانوس آرام با وجود خروج آمریکا از آنها به حیات خود ادامه داده است.
مصمم بودن اروپا در حفظ برجام، بیش از آن که ناشی از ملاحظات اقتصادی باشد، ناشی از ملاحظات سیاسی است، به ویژه که اروپا از این نگرانی دارد که از بین رفتن برجام سبب تشدید تنش‌ها در منطقه، گسترش بدون حد و مرز برنامه هسته‌ای ایران و زیر سؤال رفتن اعتبار توافق‌نامه‌های چندجانبه شود. همان گونه که اخیرا یکی از مقامات آلمانی به من گفته است، سهم 0.22 درصدی ایران از هزار میلیارد یورو صادرات سالانه آلمان بسیار ناچیز است. به همین سبب، منطقی نیست که اصرار اروپا بر حفظ برجام را ناشی از ملاحظات اقتصادی بدانیم.
یکی از راه‌هایی که اروپایی‌ها می‌توانند در حمایت از برجام از مرحله حرف فراتر بروند این است که «مقررات مقابله‌ای» خود در برابر تحریم‌های آمریکا در صورت خروج این کشور از برجام را احیا کنند. این مقررات در ابتدا در سال 1996 توسط اتحادیه اروپا وضع شد تا کشورهای عضو اتحادیه از شر اجبار به تبعیت از تحریم‌های آمریکا علیه ایران و کوبا خلاص شوند. استفاده اروپا از این مقررات در کنار تهدید اروپا مبنی بر این که از آمریکا به سازمان جهانی تجارت شکایت خواهد کرد، سبب شد که شرکتهای اروپایی بتوانند یک دهه تحریم‌های آمریکا علیه ایران را نادیده بگیرند. این قوانین هنوز وجود دارند، ولی با توجه به همراهی اروپا با تحریم‌های آمریکا علیه ایران از سال 2006 به این سو، فعلا این قوانین اجرایی نمی‌شوند.
اگر اتحادیه اروپا، بار دیگر «مقررات مقابله‌ای» خود علیه آمریکا را به مرحله اجرا درآورد، اروپا نشان خواهد داد که قصد ندارد از تحریم‌های آمریکا علیه ایران تبعیت کند و این که از شرکتهای خود در مقابل جریمه‌های احتمالی وضع شده از سوی آمریکا حمایت خواهد کرد. مقامات اروپایی فعلا در توسل به این مقررات که پیش از این نیز به ندرت مورد استفاده قرار گرفت، اکراه دارند. استفاده از این مقررات در صورتی که آمریکا اصرار داشته باشد طرف‌های تجارت با ایران را تنبیه کند می‌تواند سبب بروز دعوای تجاری میان آمریکا و اروپا شود. اروپا البته احتمالا حاضر خواهد بود که ریسک این درگیری را بپذیرد به شرط این که گزینه دیگر پیش روی اروپا این باشد که ایران برنامه هسته‌ای خود را با قدرت از سر گرفته و احتمال درگیری نظامی آمریکا و اسرائیل با ایران جدی شود.
اروپا همچنین می‌تواند بر سر یک برنامه طولانی مدت مشارکت در بخش انرژی و یا سرمایه‌گذاری دوجانبه با ایران وارد مذاکره شود که نشان‌دهنده اعتقاد راسخ اروپا به تعهد طولانی مدت به برجام خواهد بود. اروپا همچنین می‌تواند یک نهاد عمومی اروپایی مانند بانک اروپایی ترمیم و توسعه (EBRD) را مأمور کند که در مراودات شرکتهای کوچک و متوسط اروپایی با ایران وارد شود تا از نقض نشدن تحریم‌های باقی مانده اروپا و سازمان ملل اطمینان حاصل شود؛ به این ترتیب می‌توان بر تنگناهای همکاری بانکی با ایران که ناشی از استانداردهای معیوب بانکداری در ایران و عدم شفافیت در اقتصاد ایران است، غلبه کرد. این کار شبیه نقشی خواهد بود که همین بانک در دوره بعد از فروپاشی شوروی در دهه 90 میلادی در اروپای شرقی ایفا کرد و سبب شد، کشورهای منطقه بتوانند بخش خصوصی خود را از طریق آزادسازی بازارها، اصلاحات بخش بانکی و ایجاد چارچوب‌های حقوقی مناسب، توسعه دهند. اروپا در حال حاضر در حال بررسی امکان صدور مجوز مشارکت ایران و بانک اروپایی سرمایه‌گذاری (EIB) است که در صورت صدور چنین مجوزی، ایران امکان این را خواهد داشت که از اروپا وام‌های توسعه‌ای دریافت کند. اروپا امکان گسترش این رویکرد به منظور امکان دریافت وام از سوی ایران برای بخش خصوصی و یا زیرساخت‌های خود را نیز دارد.
برای رفع نگرانی احتمالی اروپا از منقضی شدن محدودیت‌های برنامه غنی‌سازی ایران، اتحادیه اروپا این امکان را دارد که کنسرسیوم اروپایی غنی‌سازی هسته‌ای یعنی اورنکو را تشویق کند تا یک مجتمع چندجانبه غنی‌سازی در ایران تأسیس کند. افزایش سرمایه‌گذری و مشارکت اروپا در برنامه هسته‌ای ایران، جامعه جهانی را قادر خواهد ساخت که نظارت خود بر برنامه هسته‌ای ایران حتی در صورت منقضی شدن محدودیت‌های برجام را ادامه دهد.
هرچند چنین اقداماتی نشانه‌های قدرتمندی از جدی بودن اروپا در حفظ برجام است، برآورد تأثیر اقتصادی آن، آسان نیست. در نهایت مسأله این خواهد بود که بانکها و شرکتهای اروپایی از میان اقتصاد 19 تریلیون دلاری آمریکا و اقتصاد 400 میلیارد دلاری ایران، کدام یک را انتخاب خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش به عوامل زیادی بستگی دارد. گروه بین‌المللی بحران، از بیش از 60 مدیر شرکتهای بین‌المللی که به دنبال همکاری با ایران هستند، در این باره نظرخواهی کرده است. 83 درصد آنها نگران بازگشت تحریم‌ها علیه ایران هستند و 79 درصد اظهار داشته‌اند که برنامه‌های خود در خصوص ایران را به تاخیر انداخته‌اند. به نظر می‌رسد که عدم تصدیق برجام توسط رئیس‌جمهور آمریکا در ماه اکتبر گذشته، با اینکه اثراتی فوری نداشته، بر برنامه‌های نیمی از شرکتهای مورد بررسی تأثیر منفی گذاشته است.
با وجود این، اکثریتی قابل توجه یعنی 64 درصد شرکتهای مورد بررسی، بسیار و یا تا حدی امیدوار هستند که برجام حتی در غیاب آمریکا نیز حفظ شود. 58 درصد آنها نیز اظهار داشته‌اند که اگر ایران به تعهدات خود پایبند بماند و اروپا مقررات مقابله‌ای خود در برابر آمریکا را احیا کند، این وضعیت بر روابط با ایران تأثیر مثبت خواهد داشت. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت اینکه بسیاری از این شرکتها در دوره پیشین تلاش کردند مراودات خود با ایران را در چارچوب تحریم‌ها ادامه دهند و 33 درصد آنها در دوره اوج تحریم‌ها در بازه زمانی 2006 تا 2015، مراودات خود با ایران را قطع نکردند. آنها از روش‌های متعددی برای از بین بردن خطرات همکاری با ایران استفاده کرده بودند.
این وضعیت نشان می‌دهد، در صورت وجود حمایت جدی دولت‌های اروپایی، حداقل بخشی از این شرکتها مایل هستند که حتی در صورت فشار دولت ترامپ، تعامل اقتصادی خود با ایران را ادامه دهند. برای بقای برجام حتی در صورت خروج آمریکا، اروپایی‌ها باید به ایران اثبات کنند که راهی وجود دارد که حتی در غیاب آمریکا، منافع برجام برای ایران بیشتر از خروج از آن است.
الان روسیه و چین فقط دارند از پا باج میگیرند و یا از ما به عنوان کارت بازی برای گرفتن امتیاز از امریکا استفاده میکنند. به نظر من نویسنده این مقاله خیلی خوش خیال هستند. برجام بیچاره کننده ملت.تمامش کنید! برای اجرایی نمودن ،نظم نوین جهانی ،اروپا ،بغیر از انگلیس ،باید ، اقتدار خود را در مقابل امریکا نشان دهد ،والا در مناسبات نظم نوین جهانی ،جزٔ کشورهای ،ردهٔ هفتم ،،هشتم قرار میگبرد ،لذا ،ایران ،هم در این بازی جهانب بایستی ،از وابستگی خود به دو کشور ،چین ،و روسیه پر هیز نماید ،که این دو کشور هرکدام مشکلات خاص خود را در صحنهٔ‌سیاسی جهان دارند ،وابستگی چین به امریکا ،واروپا ،باعث میشود در مقاطع سخت ،وبحرانی ،در کنار آنها باشد ،و روسیه هم بلحاظ موقعیت ،و نیاز تکنولژیکی به اروپا ،و اینکه ،در همیشهٔ تاریخ ،هزار ساله این کشور ،خود را بخشی از اروپا دانسته ،وسیاست پنهانی با انگلیس ،برای ،برآورده کردن،منافع خود از هیچ کشوری پوشیده نیست ،،روسیه هم در مواقع بحرانی ،هم پیمان ،اروپا ،وانگلیس میشود ،پس درایت سنج منافع ملی ایجاب ،میکند ،ایران ،با اتحادیهٔ اروپا ،مناسباتی ،بر پایهٔ منافع مشترک بر قرار نماید ،و از تنشهای منطقه ای ،پر هیز کند ،و اینکه در هر صورت ،سوریه،و لبنان جزٔ کشورهای عربی هستند ،و خواهند بود ،و منافع ملی آنان در اتحادیهٔ عربی جای دارد ،ایران هم برای منافع ملی خود ،تعریفی بهینه باز خوانی کند ،وبر پایهٔ آن مناسبات خود را در کشورهای منطقه ،وهمجوار برنامه ریز کند ،و دیگر اینکه ،نزاع بین فلسطین ،واسراییل ،زمانی به سود ایران ،تمام میشود که دشمنی بین ایران ،و اسراییل ،پایان پذیرد ،یقین که ایران قادر به نابودی اسراییل نیست ،ونخواهد بود ، پس منافع ایران در حمایت حداکثری از فلسطین نیست ،واگر ،روزی کشوری بنام فلسطین تاسیس شود ،آنهم در حوزهٔ‌کشورهای عربی تعریف میشود ، تفاهم با اروپا بر سر این مسایل یقینا باعث تأمین منافع ملی ایران خواهد ،بود ،و در معهدات بین ابران ،واروپا ،باید راه معاهدات با سایر کشورها را در آینده باز گذاشته شود ؟ منافع ملی ایران ،در گرو تفاهم های ،منطقه ای ،و تنش زدایی ،و اجرای تعهدات بین المللی ،میباشد ،که بهانه های دشمنان پیشرفت ،وطرقی ایران را مایوس کند تا دست از کار شکنی علیه مردم ایران بر دارند ؟،،،،، بازم از اون داستان سرایی ها!!!!اروپا زورش به امریکا نمی رسه.
بنابراین به ایران فشار خواهد اورد تا امتیاز بیشتر بگیرند برای امریکا.
اگر امریکا از برجام خارج شود به احتمال زیاد ایران هم خارج می شود و دوباره روز از نو روزی از نو !!! بسمه تعالیکل اقتصاد دنیا وابسته به اقتصاد آمریکاست ، خاصه اقتصاد اروپا و چین........
برای کشور قدرت مندی مثل آمریکا تعهد معنی ندارد. تعهد برای ضعفاست
تلاش اروپا برای حفظ برجام ستودنی است ولی اینکه اعلام نمی کند بعد از خروج احتمالی امریکا از ان چه تصمیمی خواهد گرفت نوعی نگرانی بوجود می اورد . منازعه اقتصادی و سیاسی اروپا و آمریکا از دید کارشناسان ارشد و مشاوران مراکز رده بالای سیاسی اروپایی یک جنبه اساسی دارد. اروپا دارای منابع مالی بیشماری است و تیم ترامپ در صدد دیکته کردن دکترین خود به اروپا هستند. بحث عدم توازن صادرات و واردات متقابل، تسهیلاتی مالیاتی رادیکال برای شرکتهای خارجی در آمریکا که باعث خروج سرمایه از اروپا به آمریکا می شود و مجادله بر سر عوارض گمرک و غیره در یک گره یا جبهه اولیه به نام ایران خلاصه شده است. از دیدگاه نزاع شناسی دو طرف درگیر یعنی اروپا و آمریکا در حال ارزیابی و اعمال فشار متقابل در خصوص مسائل مختلف هستند. هر گونه عقب نشینی از برجام از طرف اروپا به منزله شروع عقب نشینی و آغار شکست در جبهه های دیگر خواهد بود. تکمیلی: آنچه برای ایران اهمیت ویژه ای دارد پایبندی به برجام به روال قبل و پرهیز از هرگونه جنجال یا درگیری است. فراموش نکنیم که شواهد زیادی حاکی بر آن هستند که جامعه جهانی تنها سه سال دیگر ترامپ را باید تحمل کند و بعید نیست که در سه سال دیگر رییس جمهوری انتخاب شود که تصمیمات معقول تری اتخاذ کند. بنا براین مدیریت هوشمندانه بحران برای ایران اهمیت ویژه ای دارد اروپای به رهبری فرانسهنوکر دست بسته امریکاست و دلخوش به دلارهای عربی
راستی چرا در مسایلی که نیاز به سواد برای حلش داریم
همواره از دعا کمک میگیریم؟
اگه امریکا خارج بشه اروپا سریع خارج میشه 232+رای دهید
13-
\ بنا بر توافق صورت گرفته بین دولت‌های روسیه و سوریه، تقریبا ایران و شرکتهای ایرانی از فرایند بازسازی و سرمایه گذاری در این کشور کنار گذاشته شده‌اند و حتی در بخش هایی کنسرسیومی بین دولت روسیه و سوریه تشکیل شده است و اگر ایران بخواهد در فرایند بازی سازی سوریه شرکت کند، باید با روس‌ها وارد مذاکره شود.
چه تحلیل آبکی . اروپا دنباله رو قاطع آمریکاست و تموم منافعش بطور کامل با سیاستهای آمریکا گره خورده و همسو هست . این نسناس ها هم بجای خودش بیکباره پشت میکنن و ته مونده کاغذ پاره برجام رو عین زباله زیر کفششون لگدمال میکنن . برجام زیادی برجام بود خخخخخخخخخ اروپا هم بموقعش جا مي زنه .فقط دنبال اينه كه باجش رو از آمريكا بگيره خیلی خوب داری سعی میکنی افکار مردم رو جهت بدی تابناک...! اروپا حریف آمریکا نیست وقتی امنیت اروپا در برابر روسیه به عهده آمریکاست. بهتره قبل از اینکه دیر بشه برای یه قره قهرمانانه دیگه آماده بشیم. اروپا ازنقطه نظر مواد خام وانرژى قاره فقيرى است كشورهاى اروپايى بخصوص المان وفرانسه موادخام وانرژى مورد نياز صنايع خود را ازكشورهايى وارد ميكنند ويا توليدات خودرا به كشورهايى صادر ميكنند كه زير سلطه زرسالاران مقيم امريكا است وميدانند انها بالقوه اين توان را كه قاره اروپا از دسترسى به مواد خام وانرژى محروم كنند واين نقطه ضعف سبب تمكين تمام عيار اروپا ازامريكا شده است كه باب طبع مردم انها نيست با ظهور كشوريك كشور مستقل درجهان بنام جمهورى اسلامى ايران اين اميد را به جهان بخصوص مردم منطقه داد كه مستقل زندگى كردن شدنى است استقلال خواهى مردم اروپا واوردن فشار به دولت هاى خود انها را وادار به كاهش دشمنى با ايران كرده است تازه اين اول فتح است همین الانشم هیچکس سرمایه گذاری نمیکنه چه برسه به خروج آمریکاازبرجام انشالله امریکا ییان باعث ازبین رفتن برجام شوند تا دانشمندان این مرز وبوم به عملیات خارق العاده بزندد همه دعا کنیم چنین بشود ایا اروپاییان مایل هستن تا بانظر دولت ایران تمام مراودات مالی را باهمه ریسک پذیر بودن با یورو انجام دهند دوست عزیزی که این مقاله رو نوشتیهمین الان بزرگترین شرکت اروپایی ایرباس
هیچ اتفاقی نیوفتاده جا زد . هیچ شرکتی در دنیا بازار امریکا رو با ایران عوض نمیکنه حتی چینی ها
سياست در دنياي امروز دنباله رو اقتصاد است. لذا اهرم "خواست سياسي" و "حفظ وجهه" كاركرد طولاني مدتي نخواهد داشت آمریکا نباشه کار برجام تمومه از اروپای گدا چیزی در نمی یاد
بدون ابرقدرت جهان آمریکا نه شورای امنیت نه برجام هیچکدام ارزش قانونی ندارند خسته شدیم از اینهمه قایم باشک بازی با زنگی زنگ با رومی روم بعنی چی که مثلا تحریم نیستیم ولی پول نفتمون رو زورکی میدن یا بسیاری از شرکتها با ایران کار نمی کنند یا بانکها حساب ایرانیا رو می بندن اگر واقعا به برجام نیازی نداریم یک لگد برنیم زیرش و تمام و اگر برایمان حیاتیست کوتاه بیایم و خلاص این وضعیت حول و ولا نه منطقیست و نه عقلانی برجام يك تمرين ديپلماسي همراه با تدبير بود خارج شدن از ان نهايت ارزوي ماست طرف امريكايي ما قاعده بازي برد برد را نميداند. اينجا غرب وحشي است با توحش بايد طور ديگر برخورد كرد. اروپا همچنین می‌تواند بر سر یک برنامه طولانی مدت مشارکت در بخش انرژی و یا سرمایه‌گذاری دوجانبه با ایران وارد مذاکره شود که نشان‌دهنده اعتقاد راسخ اروپا به تعهد طولانی مدت به برجام خواهد بود.اینو نوشتنی خندت نگرفته ؟
تنها یک حرف درست تو این بلبشوی برجام غیره هست و آنهم وزن اقتصادی ما است. آنقدر روی این موضوع پشتک وارو میزنیم که امر به خودمان هم مشتبه شده است که اگر برجام نبود تمام غرب اقتصادش میخوابید و بیچاره میشدند. اتفاقا این قسمت خیلی برای آنها مهم نیست همانطور که آلمانیه گفته سهم ما در تجارت آنها از نیم درصد هم کمتر است لذا خیلی قلقلکشون نمیده. الان نگویید رنو یا پژو ورشکست میشوند بله چون فقط این دو شرکت سهم بزرگ در معاملات ما دارند ولی این دو شرکت تنها شرکتهای فرانسه نیستند و صدها شرکت دیگر هم دارند یا بنز آلمان و غیره و غیره. بهتر است قبل از کنایه زنیهای هر روزه به وزن اقتصادی خودمان هم نگاه کنیم در کل ببینیم اگر برجام نبود یا نباشد ما چقدر ضرر میکنیم و دیگران چقدر.