بازدید 9732
یک پیشنهاد برای افزایش سطح دانش مدیران ایرانی؛

وقتی بعد از چهل سال نمی توانیم یک بودجه عملیاتی بنویسم!

اگر بنا به گفته شخص رئیس جمهور بپذیریم که دولت روحانی، دولت ژنرال هاست و قریب به اتفاق وزرای دولت در این چهل سال بالاترین مناصب دولتی و حاکمیتی در اختیارشان بوده است، متوجه می شویم که عصاره چهل سال مدیران ایرانی، قادر به نوشتن یک بودجه عملیاتی نیستند! چاره چیست؟ دست روی دست بگذاریم و همچنان ناکارآمد پیش برویم تا چه پیش آید؟
کد خبر: ۷۶۴۷۴۹
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۶ - ۱۳:۱۸ 16 January 2018

با آمدن هر دولتی در جمهوری اسلامی، دولت دیگر به شدت مورد نقد قرار می گیرد و جناح مقابل دولت حاکم نیز در انتقاد از رقیب خود که سکان قوه مجریه را در دست دارد، کوتاهی نمی کند. کار به گونه ای دنبال می شود که با حفظ چرخه تغییر دولت ها و واگذاری قدرت از جناحی به جناح دیگر، تیغ برنده نقد همچنان می برد و انتقاد به عملکردها به ویژه در موضوعات اقتصادی با قوت ادامه پیدا می کند.

به گزارش «تابناک»؛ جالب اینجاست، هر جناحی در زمانی که قدرت در دست رقیب قرار دارد، به شدت انتقاد می کند و سیاست ها و برنامه هایی که دولت حاکم دارد را با شدت تمام نقد می کند. این در حالی است که پیش از آن تجربه مبتنی بر برنامه ها و سیاست های منتقدان امروزی و حاکمان دیروزی نیز چنگی به دل نزده و در زمان خود انتقادهای زیادی را در مقابل خود دیده است.

حالا که پس از 40 سال در حوزه اقتصاد موفق نبودیم؛ مشاور خارجی بگیرید

مشکلات اقتصادی و معیشتی، از مهمترین محورهای مورد انتقاد عامه جامعه در هر دولتی نیز هست، به صورتی که تاکنون بارها شاهد اعتراضات مردمی به سیاست های اقتصادی دولت های مستقر بوده ایم. این مسأله را هر یک از ما در مواجهه با مردم عادی در کوچه، خیابان، تاکسی، مترو، اتوبوس و ... به عینه تجربه کرده ایم؛ تجربه ای که حاکی از انتقادات جدی مردم به مشکلات و شرایط موجود به ویژه در حوزه اقتصادی است.

حالا نزدیک به چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد و چیزی به سالگرد ورود به سال چهلم انقلاب نمانده است؛ اما آنچه همچنان خودنمایی می کند، انتقاد جدی سیاستمداران، دولتمردان، تحلیلگران، کارشناسان و ... به مشکلات از جمله در حوزه های اقتصادی و معیشتی است. به گونه ای که خیلی ها ریشه اعتراضات مردمی اخیر را در حوزه اقتصادی و معضلات پیش روی مردم در این حوزه ارزیابی کردند.

دولت «حسن روحانی»، دوازدهمین دولت مستقر جمهوری اسلامی است که سکان امور کشور را در دست گرفته است، اما این دولت نیز مانند اسلاف خود انتقادات زیادی را متوجه خود می بیند؛ انتقاداتی که بخش اعظمی از آن را باید در مشکلاتی نظیر تورم، رکود، مشکل مسکن، بیکاری، معیشت و در یک کلام بازهم مسائل اقتصادی جست وجو کرد.

برخی این پرسش را مطرح می کنند که چرا ما در حوزه های دفاعی نظامی مثل صنایع موشکی پیشرفت داشته ایم، یا در حوزه های علمی و دانشگاهی توانسته ایم به جایگاه های خوبی برسیم یا مثلا در برخی حوزه های ورزشی به توفیقات چشمگیری دست یافته ایم؛ اما در حوزه اقتصادی نه تنها وضعیت مان بهتر نمی شود، بلکه هر روز بر مشکلات ناشی از این حوزه در کشور افزوده می شود، تا جایی که صدای اعتراض مردم اخیرا رسما بلند شد.

دولت دوازدهم و اعضای حاضر در آن به همراه مجلس و سایر نهادها و قوا را می توان عصاره عملکرد جمهوری اسلامی در چهل سال اخیر دانست؛ یعنی خیلی از مدیران فعلی دولتی و غیر دولتی طی چهل سال اخیر در مسئولیت های مختلفی در مجلس یا وزارتخانه ها و یا دیگر نهادها مسئولیت داشته و تجربه های مختلفی را کسب کرده اند که امروز باید خروجی آن را ملاحظه کرد؛ اما اینکه چرا نتوانسته ایم با وجود این تجربیات، به موفقیت چشمگیری در حوزه های اقتصادی برسیم، جای سؤال است!

بیایید از یک مثال ساده در این رابطه استفاده کنیم؛ در حوزه فوتبال «علی دایی» شناخته شده ترین فوتبالیست ایرانی است که هم در یکی از معتبرترین دانشگاه های کشور تحصیل کرده و هم عنوان آقای گلی جهان را یدک می کشد و البته در تیم های معتبر داخلی و اروپایی از جمله بایرن مونیخ تجربیات ارزنده ای کسب کرده است. بنا به همین تجربیات، او در برهه ای سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان در راه صعود به جام جهانی شد و البته با وجود تجربیات خوبی که داشت، در این راه موفقیتی کسب نکرد.

بعد از آن بود که متوجه شدیم باید برای پیشرفت سطح فوتبال کشورمان نیاز است از یک مربی معتبر خارجی که توان ایجاد رشد و بالندگی در فوتبال ایران را دارد و از طرفی می تواند موفقیت تیم ملی را تضمین کند، بهره ببریم. در همین راستا، «کارلوس کی روش» را با رقم قابل توجهی جذب کردیم. اتفاقی که باعث رشد سطح فوتبال ایران، صعود بی سابقه دو دوره متوالی به جام جهانی و همچنین قرار گرفتن ایران در رتبه اول رده بندی فوتبال آسیا را آن هم برای چندین سال متوالی به همراه داشته است.

در حوزه های اقتصادی به ویژه در بحث بودجه ریزی که ما نتوانسته ایم توفیق چندانی پس از چهل سال داشته باشیم، هم می توان چنین مدلی را پیاده کرد. حالا که تجربیات مدیران ما در حوزه اقتصادی به کارمان نیامده است، باید به این فکر کنیم که آیا می توان در این بخش ها از تجربیات کارشناسان خارجی استفاده کنیم؟ کسانی که متخصص امور هستند و می تواند به مدیران ما یاد بدهند چگونه می توان یک مجموعه را کارآمد اداره کرد یا چگونه می توان فساد نکرد!

شاید اولین قدم در این مسیر این باشد که بگوییم در برخی جهات ما نمی توانیم! البته ای کاش می توانستیم؛ اما توانستن با شعار به دست نمی آید. چهل سال است مدیران ایرانی می گویند که ما می توانیم، ولی حتی در یک مورد، بودجه ریزی عملیاتی، آنان ناتوان هستند!

سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱۰
در انتظار بررسی: ۳۲
انتشار یافته: ۶۸
شما تو چهل سال چی کار رو یاد گرفتیم؟ چی رو درست کردید؟
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۳۵ - ۱۳۹۶/۱۰/۲۶
!منابع ابی
!جنگل ها
!هوا
!روستاها
!اثار باستانی
!فرهنگ مردم
!ارامش مردم
!کارخانه ها
!صنایع
!کشاورزی
!جوانان نخبه
!امید به اینده
!عدالت
!اعتماد ملی
!صداقت
!ایمان مردم
!نفت
!گاز
!خانواده
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ایران
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۴۸ - ۱۳۹۶/۱۰/۲۶
درست کردن پیشکش .بگو چیو سالم گذاشتید؟
امیر
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۶:۱۳ - ۱۳۹۶/۱۰/۲۶
بهتر تیتر بزنین نمی خوایم بنویسیم درست تره
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۲:۰۶ - ۱۳۹۶/۱۰/۲۶
لبنان را درست کردیم
مدیر هامون تا خرخره تو باندبازی و زدوبند کردن هستند و اصولاً کارها رو مطابق میل باند و جناحشون انجام میدن نه مصالح عمومی. با این مدیر ها، صد سال دیگر هم وضعمون همینه
دمت گرم
همیشه آزمون و خطا . ملت بلا نسبت موش آزمایشگاهی شدند. پروژه بودجه نویسی دانشجویان در دانشگاهها قویتر از این بودجه دولت است.
چطور تو پر کردن جیبشون توانا هستن؟
چهل سال که سهله ، چهار صد سال هم نمی تونید
بودجه نویسی رابطه مستقیم با منابع در امدی و محلهای هزینه دارد تابناک عزیز تا زمانی که شفافیت در میان نباشد و مشخص نشود که در امدها اعم از نفتی و غیر نفتی در کجاهها هزینه میشود نمیتوان بودجه ریزی مناسبی داشته باشیم مردم ما از خیلی موارد بی اطلاع هستند و نمیدانند که بودجه مملکت به چه صورت و کجا هزینه میشود نه تنها این دولت بلکه هیچ دولتی نخواهد توانست بودجه ریزی مناسبی داشته باشد و دلیلش را شما بخوبی میدانید وگر نه کارشناسان بسیاری در کشور وجود دارند که بدانند چکار باید کرد صورت مسئله را درست مطرح ننمودید البته با کمال احترام و عذر خواهی
اون از حمایت های عجیب غریبت از رییسی اینم از چپ و راست زدن روحانی.
به کجا چنین شتابان...
بودجه ریزی عملیاتی( بهتره بگیم مبیتنی بر عملکرد) یک کار بسیار پیچیده و تخصصی می باشد که با شرایط و قوانین فعلی موجود در کشور حتی اگر قویترین تیمهای عملیاتی جهان هم به کار گرفته شوند هیچ نتیجه ای نخواهد داشت. مثلا یک نمونه کوچک اگر 10 نفر از یک اداره یا شرکت اخراج بشن اولین جاهایی که اعتراض میکنند یکیش سایت شماست
خوب چرا مانع آمدن كساني مي شويم كه مي توانند! آن كه بلد نيست مجبور نيست بماند.
بودجه ای که تمامش میره تو جیب کارکنان نفت و گاز و پتروشیمی و امثالهم بهتر از این نیست.بودجه ای که نماد شکاف درآمدی و فقر وفساد
مشکل عمده کمبود نخبه است ، نخبه که می بیند مملکت مشکل تخم مرغ دارد به کشور دیگه ای می رود ،باید جلوی فرار مغز ها را گرفت
مگه اصلا مدیر با سواد بین دولتی ها داریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ در پروژه ها که توسط کارفرما ها به حساب نظارت می شوند اوج بیسوادی و بی مسئولیتی کارفرما مشهود است. همه اینها دولتی هستند.
فیلتر کردن سلیقه ای افراد یکی از علل به حاشیه کشیده شدن نخبه ها بوده و هست.
که نتیجه آن رو در مدیریت ها .. میبینیم
برای درست شدن اقتصاد کشور کوتاهترین راهی که به فکر من میرسه تقویت صادرات هست و یکپارچه سازی اطلاعات تولیدکنندگان : برای حمایت از صادر کنندگان کافیه کاغذ بازی ها رو کم کنید و با تعیین مشوق های مالی صادرات رو رونق بدین که اگه صادرات رونق بگیره چرخ اقتصاد چه بخوای چه نخوای راه میفته و چون برای صادر کننده سود داره این صادر کننده هم تولیدی راه میندازه هم خیلی ها رو میبره سر کار و هم مجبور میشه جنس با کیفیت تولید کنه تا بشه در بازار های جهانی هم فروخت و خیلی فواید دیگه...... البته باید اطلاعات تولیدی ها از تولید شلغم گرفته تا خودرو کاملا شفاف در یک سامانه و در اختیار دولت قرار بگیره تا بشه با توجه به اطلاعاتی که دست دولت میرسه روی بازار و در کل اقتصاد نظارت درست داشت و برنامه ریزی کرد برای اینده. البته دولت هم باید قول بده از اقتصاد فقط گرفتن مالیات رو یاد نگرفته باشه!!!
در کل یک کلام با راه انداختن چرخ صادرات مخصوصا صادرات کالا نه مواد اولیه تقریبا تمام چرخ های کشور راه میفته:)
باور کنید این کار عملی هست و از دولت میخوام تمرکزش رو بزاره رو این یدونه کار تا بقیه هم به خودی خود مجبور بشن راه بیفتن همین الان شروع کنه به شناسایی بازار های هدف و کمک به صادر کنندگان برای صادرات
بهانه هم نیاره !!!
اللهم عجل لولیک الفرج
همه موافقند؟
مخالف نبود؟

عزیز دل،‌شما فکر کردی بودجه ریزی فقط تخصص علمی و آفاقی است و بس؟
شما فقط یک خواسته منطقی را طرح کردید
اما چرا با واقعیات ایران و نظام نمی سازد خیلی مهم تر از دانسته های شماست. خیلی مهمتر
یعنی قبلش می توانستیم؟ جالبه من نمی دونستم که با انقلاب این همه عقب رفته ایم!
وقتيً از اول انقلاب تا امروز همان مديران هستند فقط جايشان عوض ميشود وقتي در ايران مسله اي به نام بازنشستگي براي مسولان محترم وجود ندارد
وقتي براي مسوليت هاي مختلف حدود سن لازم اجرا نيست و اقايان هيچ فرصتي براي ديگر هموطنان نميدهند و فكر ميكنند كسان ديگر يا بلد نيستند يا قابل اعتماد نيستند نتيجه اش بعد از چهل سال همين ميشود كه جز ركود و بيكاري و گراني هيچ دست اورد اقتصادي نيست
1- در مجموع روی کرد اولیه انقلاب بر سه پایه(سه گانه و تثلیث)استقلال(البته وجه سیاسی؛نه شرقی و نه غربی)، آزادی(بیان و قلم البته با تبصره هایش)و جمهوری اسلامی(نظام مبتنی بر آرای عمومی) یعنی در مجموع مطالباتی در راستای توسعه سیاسی از نظام سلطانی به نظام جمهوری سوق داده شد چون همه مسأله مردمان دوران شاه، حکومت سلطانی و خفقان سازی های ساواک بود وبس. اما در این چهاردهه هیچ گونه مطالبه ای جدی در راستای توسعه اقتصادی- اجتماعی در زمینه های امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اداری- اجرایی نه مطرح و نه پی گیری شد. حالا پس از چهاردهه تازه جامعه دریافته است نتایج آن گونه مطالبات سیاسی به تنهایی نمی تواند چهار مطالبه واقعی تر و ضروری تر را پاسخ گو باشد. از این رو رأی دهندگان تصور می کردند، در انتخابات اخیر برای دست یابی به این گونه اهداف برنامه ریزی خواهد شد، ولی بازهم دیدند، سیاست گذاری ها بر همان محورهای ابتدای چهار دهه پیش بوده، گویا هنوز دولت مستقری پس از یازدهه دولت پیشین، شکل نگرفته، بازهم همان مطالبات اولیه پیشا انقلاب، همان روی کردها و هدف گذاری ها. این شد که خواسته های جمعی راهی خیابان و بروز خشم و خشونت به همراه آورد.
2- برنامه ریزان از نگرش های تک هدفی باید به سوی فضای پی گیری اهداف اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی، اجرایی- اداری و سیاسی متوازن جهت یابند. در غیر این صورت آن سه پایه نخستین انقلاب هم واژگون خواهد شد و نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان. فرصت ها هم برای آزمون و خطا تا دهه هایی چند هرگز نیست.
اين موضوع با فوتبال فرق مي كند چون بحث امنيتي هم دارد منظور از امنيت اينجا اين است كه مثل قدرت دفاعي كه نبايد از لحاظ كلان وابسته باشيم از نظر قدرت اقتصادي مخصوصا در مديريت كلان بايد خودكفا باشيم
به نظر من نيازي به جذب خارجي نيست فقط مديراني كه ميزها رو بغل كردند يك كم جمع تر بشينن تا مديران جوان و نخبه هم مرد و هم زن بتوانند خودشان را نشان دهند
اگر ما در كشورنان افرادي مثل مريم ميرزاخاني داريم پس نيازي نيست خارجي بياوريم كافيست نگذاريم به خارج بروند
درایران 2تفکر برعرصه مدیریتی کشور حاکم است 1 - نگاه به بیرون و عدم اعتماد به داخل و (مرغ همسایه را غاز دانستن ) که نویسنده مقاله بالا به این نگاه معتقد است 2- نگاه به ظرفیت های داخلی و اعتقاد به خودباوری خوداتکایی اعتماد به جوانان ایرانی
بطور مثال مدیران خودروسازی ایران نگاه به خارج را ارجح می دانند و 40 سال است که درجا می زنند ولی مدیران خودباور در صنعت دفاعی و موشکی توانسته اند ایران رابه یکی از کشورهای مطرح دراین حوزه تبدیل کنند حال قضاوت با شما کدام بهتر است ؟
امسال در آستانه چهل سالگی انقلاب در کنار جشن انقلاب و برنامه های تبلیغاتی دیگر، حد اقل صدا و سیما فرصتی به طرح چگونگی و چیستی مطالبات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اداری- اجرایی در کنار مطالبات سیاسی چهل ساله(استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی) اختصاص دهد.
مملکت بودجه نویس نمیخواد متخصص مدیر هم نمیخوادو مملکت رفع تبعیض میخواد انسان میخواد .انسایت و عدالت میخواد
آدمیم ما ؟؟؟؟
تابناك زياد حرف بي ربط ميزني ، فقط تو حوزه راه سازي از سال 57 كه 37000 كيلومتر مجموعه راه هاي كشور بوده الان به 1007000 كيلومتر رسيده. اين رشد در جهان بينظره و طبق نوشته سايت وزارت راه اين ميزان رشد بسيار زياد خودش به نوعي انقلاب در راه سازيه
بجاي اينكه به مردم اينگونه اطلاع رساني بكتيد براي جلب مشتري خودتون شديد عامل ضد انقلاب.
بنده با متن فوق و اینکه باید از مدیران و مشاوران خارجی استفاده کرد موافق هستم ولی توجه داشته باشید که در شرکتهای دولتی فقط مدیران ایرانی توانایی دارند تا شرکت ها را یکی بعد از دیگری به ورطه ورشکستگی برسانند و بخاطر همین همه مدیران دولتی به صراحت و با اطمینان میگویند که ما نیازی به مشاور خارجی نداریم نمونه بارز این نوع مدیریت را شما با مطالعه یک شرکت متوسط مثل شرکت دورال میتوانید کاملا حس کنید از تولید وصادرات با 600 پرسنل در زمینه درب و پنجره به حدود 40 نفر با تولید بسیار محدود و از این مصادیق تا دلتان بخواهد وجود دارد و تنها راه حل انجام خصوصی سازی واقعی و سپردن تولید و صنعت به اهل اش بدون هیچ رانت و سو استفاده
بعد از چهل سال به کجا رسیدیم!!!!! قرار ما این بود!!!!!!!
40 سال میگذره و همچنان وعده اینده می دهند
بعد از چهل سال از باز بودن تلگرام میترسیم
فقط و فقط به خاطر اينه كه شايسته سالاري انجام نميشه و همه شاغلين با باند و باند بازي سر كار هستند بدون داشتن علم و تجربه كافي در انجام كار
اون یک مربی موفق را هم دولت قبل آورد.
وقتی در انتخابات بجای صلاحیت علمی مدیران بحث تعهد و خودی و غیر خودی مطرح می شود نباید انتظار بیش از این داشت.
چه خوب میشد اگه مدیران و نمایندگان بر اساس سواد و تجربه کاری و صد البته سلامت روحی و اخلاقی انتخاب میشدن
از اونجا میسوزیم که ادعای مدیریت جهانی هم داریم.
فاتحه کار خوندس
دقیقا درست نوشتید جانا سخن از دل ما می گویی تا آنجا که به من کارمند مربوط است آقایان علمای استراتژیست کمیسیون تلفیق از تاکتیک نفاق بینداز و بودجه را بنویس استفاده می کنن به جای اینکه ببینن منابع مملکت در آینده در کجا هدر میرود مثلا پتروشیمی ها و سدها و ...کدامشان بدرد می خوره و مثل الان که که داریم چوب سدهای بی حساب وکتاب را می خوریم ویا پتروشیمی هایی که باید از حجم بالای آب استفاده کنند .توجه ویژه به حقوق کارمندانی می کنن که اکثرا بالای 30سال زحمت کشیده اند وبراساس همین مصوبات مجلس حقوقشان افزایش پیدا کرده یاپاداش بازنشستگی ......یعنی من احساس می کنم این آقایان فقط در رده اول مدیریتی و نمایندگی و وزارت بودند ودرک درستی از حق وحقوق کارمندان ندارند .وقتی اسم 5میلیون میاد مسلما کارمندان باسابقه پایین سریع حق به نمایندگان محترم می دهند .درصورتی که ما بابسیاری از مشکلات وچشم پوشی از استفاده از مواهب به اینجا رسیده ایم (البته لازم می دانم متذکر شوم من با بیش از 30سال سابقه به این ارقام نرسیده ونمی رسم ولی همین انگیزه برای رشد را از کارمندان می گیرند ).بحث بیشتر دراین مقال نمی گنجد وشما دوستان نماینده روشی دیگر باید برگزینید
بنا رو بر ندانستم تازه یادگرفتیم یه چهل ساله دیگه زمان نیازه .اینجوری دارن حکومت می کنند وگرنه خودشون هم میدونند صدسال دیگه هم توان ابادانی کشورروندارن
ما میتوانیم مدیر خارجی بیاوریم اما نمی‌توانیم با آن مدیر خارجی جلوی مفت خوری ها را بگیریم
مرا به خیر تو امید نیس شر مرسان
وا... خوب جرات دارید میگویید بعد از چهل سال مسولین اقتصادی عاجز از برنامه ریزی اقتصادی هستند. البته ناگفته نماند که در مورد کشاورزی، صنعت، بانکداری، آموزش و پرورش، فرهنگ و .... هم روال بر همین است. تنها راه نجات کنار گذاشتن تمامی نفرات هزار فامیل و جایگزینی نفرات متخصص واقعی و شایسته سالار خواهد بود. ولی کو گوش شنوا.
من پنج سال پیش به این موضوع رسیده بودم ولی از اونجاییکه مردم در این مملکت کاره ای نیستند و فقط سر صندوق مردم رو لازم دارن بنابراین این بحران هر روز عمیق تر می شود. یه مشکل دیگه هم اینکه تا وقتی نگاه مسئولان در کوچکترین مسایل اقتصادی اجتماعی فرهنگی آموزشی و حتی تحقیقاتی "نگاه امنیتی" باشه هیچ تغییر مثبتی در این مملکت به وجود نمی آید.
مقاله جالبی بود. واقعا همینطوره با شعار دادن که مملکت اداره نمیشه. باید متخصص بود تا بتوان یک کار را درست انجام داد. همه مدیران دولتی ما تقریبا در عرض چند سال با اینهمه مشغله کاری که داشتند دکترا هم گرفتند. فکر میکنند با گرفتن این مدارک الکی یک نفر متخصص میشه. در حالی که در همه دنیا یک متخصص اولا در رشته خودش از دانشگاههای خوب و به سختی مدرک گرفته و ثانیا سالها تجربه کرده تا به یک سطح تخصصی رسیده و ثالثا هیچوقت دست از تحقیق و جستجو و یادگیری تجربه های جدید در حوزه خودش بر نداشته. توی هیچکدوم از مدیران ما این خصوصیات وجود نداره.
تابناک عزیز !!! هم ما و هم شما می دانیم اقتصاد ایران بیش از آنکه تابع اصول اقتصادی باشد تابع اصول سیاسی است . زمانی که اقتصاد در خدمت سیاست های فردی و منافع جناحی قرار گیرد و منافع ملی در آن لحاظ نشود ، کارشناسانی که با عدد و رقم و فرمول سر و کار دارند از بودجه نویسی علمی عاجز می مانند !!! یک نگاه به پروژه هایی که راکد مانده یا صرفه اقتصادی ندارد و تنها برای رای آوردن و تبلیغ این و آن و جلوگیری از سوال و استیضاح فلان وزیر و فلان دولت بودجه گرفته بفرمایید متوجه می شوید . واقعا چه انتظاراتی دارید !!! طرف وام گرفته و بر نمی گرداند چوبش را بانک ها و به تبع آن مردم می خورند حال بروید کارشناسان خارجی را بیاورید و ببینید می توانند در این اقتصاد کاری کنند یا خیر !!! سابقه آن هم مورگان شوستر آمریکایی است که اوایل خدمتش در ایران به این و آن بند می کرد و مطالبه حذف رانت و پرداخت مالیات مقامات بالا را می کرد و بعد از آن چنان ایرانی !!! شد که دست هر چه ایرانی بود را از پشت بست !!!
بودجه نویسی در ایران خیلی راحت است و همه می توانند انجام دهند.
اکثر ردیف های بودجه را 10 الی 15 درصد افزایش می دهیم و برای اینکه خیلی تابلو نشود چند ردیف را به صورت تصادفی بیشتر از عرف کاهش یا فزایش میدهیم. بعد به عنوان بودجه عملیاتی تقدیم مجلس می کنیم.
به همین راحتی.
بسمه تعالی
همینو بگو
درزمینه علمی کجا پیشرفت کردیم؟
مقاله فوق العاده ای بود...مرسی
این راه حلی کاملا درست و منطقی است
فقط مشکل اینه که مسئولان وقت خوندن این مطالبو ندارن تا بهش عمل کنن
همش در کنگره ها ، سمینارها...شرکت میکنن
ما نمی‌توانیم اصل پیشرفت اقتصادی بسیاری از کشورهای جهان بوده است. برای مثال کشور هند چند دهه پیش به این نتیجه رسید که نمی‌توانند در یک سری صنایع پیشرفت کنند، پس اکثر تلاش خود را متوجه تعداد محدودی صنعت کردند (مخصوصا صنایع الکترونیک، سخت افزار و داروسازی) و الان به یکی از قدرت‌های اقتصادی جهان تبدیل شده اند به طوری که درصد زیادی از مواد اولیه داروهای تولیدی در آمریکا از هند وارد می‌شود.

هر وقت شعار را کنار بگذارید و بفهمید که نمی‌توانیم خودرو سازی داشته باشیم، نمی‌توانیم تئوری اقتصادی بدهیم و... آنوقت تازه مسیر پیشرفت آغاز شده
من سی ساله این پیشنهاد شما را فریاد می زنم.نه تنها بودجه نویسی خیلی جاهای دیگر باید اقرار کنیم بلد نیستیم من خانه ساختم از مهندس خوب استفاده نکردم حالا باید خرابش کنم یعنی ناچارم.ما حتی قانون نویسی هم بلد نیستیم قانون نوشتیم از هفت خان رستم گذشته حالا متنش طوریه که راحت دورش میزنن وبرداشت های مختلف حرف هم می زنی می گن ما ابرقرتها را به زیر کشیدیم اینها را بلد نیستیم
بودجه راخوب امدی تزسال92الان گل خیرش نشون داده ماهمین چند روز پیش متوجه شدیم که کسری بودجه داره چه قدر بد بوده ماراضی نیستیم حاملها افایش بابد
آقا باید مدیر خارجی به مانند مربیان ورزشی وارد کنیم
جمهوری اسلامی متاسفانه در زمینه های مختلف پیشرفت اندکی داشته و این پیشرفت اندک الان با گسترش اینترنت ملموس و محسوس است. حال ببینید ده سال بعد جایگاه ایران چقد عقبتر از کشورهای دیگر است
بودجه نویسی بلد نیستند اما در بودجه برداری استادند و باید بروند هاروارد و در مقطع دکتری، اختلاس درس بدهند!
علتش این است که مدیران ارشد ما بجای اینکه مدیران میدانی باشند، بیشتر مدیران سیاسی هستند.
چهل ساله ملت نتونستن حالی کنن که اون قانون اساسی که نوشتید واسه اجرا کردنه بودجه نویسی که یه هزاره کار داره
جناب تابناک
اگر این 200 - 300 نفر که حلقه مدیران سطح اول کشور را تشکیل داده اند و هی صندلی ها شان را با هم عوض می کنند تشریف ببرند منزل و اجازه دهند مدیران بسیار باهوش و توانایی که در کشور در بخشهای خصوصی فعال هستند و به آنها میدان عرض اندام داده نمی شود مسندها را بدست بگیرند قبل از راه حل شما که ممکن است طبعات آن برای کشور با وجود توطئه های دشمنان خارجی سنگین باشد احتمال زیاد ما با یک جهش بزرگ در حل مشکلات مدیریتی و اقتصادی مواجه خواهیم شد.
نتیجه مدیران متعهد و بی تخصص همین است که میبینید
دانش مدل سازی بودجه علمی در کشور وجود دارد. کافی است مسئولین یک سری به موسسه تحقیقات ریاضی دکتر مصاحب بزنند و از محققین آنجا استفاده کنند.
معلومه یکسری افراد ی که از یک مرکز فروش به اسم دانشگاه علمی کاربردی ، دانشگاه آزاد، مرکز آموزش مدیریت دولتی و ... مدارک کیلویی گرفته اند و الان به آنها دکتر می گویند می خواهند برای ما مدیریت و بودجه نویسی کنند.
شاید اولین قدم در این مسیر این باشد که بگوییم در برخی جهات ما نمی توانیم!
خجالت بکش بخاطر توهینت به ایرانی
تو و شماها نمیتوانید انها که بخاطر روابط خانوادگی و بازی سیاسی سر کار های اجرایی رفتند نمیتوانند وگرها صدها اگر نه هزاران ایرانی دیگر از پیر و جوان مدیرانی میتوانند باشند که ایران را در مدت کوتاهی همان ژاپن باشد
مشکل مدیران رده بالا هستند که اکثرا دارای شرکتهای خصوصی وسهامدارن هستند .در ظاهر در حال خدمت کردن هستند .ولی عملا به دنبال سود دهی شرکتهای تابع خودشون هستند .و منافع مردم برایشان ارزشی ندارند .باید همشون عوض شوند .بهترین راه کار آوردن چند هزار مدیر ژاپنیست
یکی ازعلتهاش سواداقتصادی که نداریم دوم مسولین چون مدام درحال طعنه زدن به همند وقت تنظیم بودجه روندارن وعلت اصلی قبول کنیم که چون برنامه وهدفی وجودنداره چه انتظاراتی دارین شما؟؟؟؟؟
حقا راست گفتی تابناک.
اختلاس ۱۰۰ میلیارد تومانی، این بار در شركت ملی نفت ایران:
خزانه‌دار بخش «مدیریت اكتشاف شركت ملی نفت ایران» از سال های ۱۳۸۸ تا سال جاری، رقمی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان را اختلاس کرده و از كشور خارج شده است.
این فرد، پس از اطلاع یافتن از آغاز بررسی تخلفات، ابتدا به كشور تركیه گریخته و محتمل است از آنجا راهی كانادا شده باشد.
هرچند رقم این اختلاس مالی از سوی برخی رسانه ها حدود «یكصد میلیارد تومان» اعلام شده است اما منبع آگاه در ایران می‌گوید که «این احتمال وجود دارد که با اتمام بررسی‌ها رقم اختلاس بیشتر یا حتی کمتر باشد. بدین جهت بیان کردن عدد در شرایط فعلی تنها در حد گمانه‌زنی است.»
برچسب منتخب
# غزه # ماه رمضان # عید نوروز # کاظم صدیقی # دعای روز هشتم رمضان # دعای سال تحویل
وب گردی