پیشنهاد "عباس عبدی" به روحانی
عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه شهروند نوشت: نباید شرایط را به‌گونه‌ای شکل داد که افراد از روی ناچاری بدون اجازه و هماهنگی با پلیس و ماموران اقدام به تظاهرات اعتراضی کنند. باید شرایط اعتراض افراد را خیلی ساده کرد ولی در مقابل مسئولیت‌پذیری و رفتار مدنی را باید لازمه آن کرد. حکومت‌ها بیشترین بهره را از آزادی اعتراض‌ها خواهند برد.
البته در کوتاه‌مدت برای حکومت‌ها و مدیران اجرایی آن دردسرهایی درست می‌کند، ولی نتایج مثبت بلندمدت آن بسیار گرانبهاست، زیرا هر اعتراضی از دو حال کلی خارج نیست یا اعتراض تا حدود زیادی منطقی و قابل قبول است یا در مجموع قابل قبول نیست. منظورم قابل قبول‌بودن یا نبودن از نظر مردم و افکار عمومی است. اگر منطقی و پذیرفتنی است، دولت‌ها خود را مجبور خواهند دید که به آن اعتراض‌ها رسیدگی کنند. درباره آن اعتراضات بحث و گفت‌وگو صورت می‌گیرد، آموزش سیاسی و زندگی شهروندی از طریق همین گفت‌وگوها تحقق می‌یابد. درنهایت اگر افکار عمومی که همان مقدمه ذهنی برای تحقق اراده مردم است، موافق آن اعتراض بود. دولت‌ها نیز یا خود را با آن اعتراض هماهنگ می‌کنند یا آن‌که مجبور به کناره‌گرفتن هستند.
در هر دوصورت این مسأله به ارتقای کارآمدی دولت و نیز تحقق عملی حاکمیت مردم منجر خواهد شد. اگر اعتراضات قابل قبول نباشد یا موضوع مورد اعتراض فقط مسأله گروه بسیار محدودی باشند که خواست‌ها و مطالبات آنها معقول نباشد یا در اندازه‌ای نباشد که دولت بتواند آن را محقق کند، مردم به این قضاوت خواهند رسید که آن اعتراض درست نیست و معترضان مجبورند دست از اعتراض خود بردارند. البته این فرآیند کمی زمان‌بر است ولی وجود آن در نظام‌های دموکراتیک امری الزامی است و بدون وجود این فرآیند، دولت دچار اختلال در عملکرد و رابطه‌اش با مردم می‌شود.
هنگامی که دولت این وجه اعتراض را به رسمیت شناخت، آنگاه حق دارد و نیز موظف است که با هرگونه رفتار اغتشاش‌گونه و تخریبی طبق قانون برخورد کند و اجازه ندهد که حقوق جامعه از این طریق ضایع شود. تمایز میان این دو، موضوعی است که آقای روحانی می‌تواند در سخنرانی امشب خود یا در هر زمان دیگری که مناسب می‌داند، به آن اشاره کند و برنامه‌های دولت را برای حق اعتراض مردم و تمایز آن با تخریب و اغتشاش بیان کند.
