شاهکارفدراسیون:حضوردرجام جهانی باخریدتخفیفی ازآدیداس

مدیران فدراسیون فوتبال در چندماه اخیر چندین مرتبه از عقد قرارداد جدید با آدیداس برای تامین لباس تیم‌ ملی فوتبال در جام جهانی و طرح جدید گفته‌اند و آن را به عنوان یک موفقیت بزرگ جلوه داده‌اند.

به گزارش تابناک ورزشی، حتی وقتی آدیداس از لباس تیم های مختلف جام جهانی رونمایی کرد و پیراهن ایران در کیت های جدید نبود، باز هم مقامات فدراسیون کم نیاوردند و مدعی شدند برای جلوگیری از کپی طرح جدید پیراهن، با تاخیر این رونمایی انجام خواهد شد اما آنها هیچگاه قراردادی رسمی را به رسانه ها معرفی نکردند و مشخص نکردند که این قرارداد قرار است به چه نوع باشد؟ اما حالا رییس کمیته حقوقی فدراسیون فوتبال آب پاکی روی دست همه ریخت و گفت که این قرارداد فقط یک توافق برای خرید عادی بوده است. به این ترتیب آدیداس اسپانسر لباس تیم ملی ایران نیست و تنها فروشنده البسه به فدراسیون خواهد بود.

 با توجه به قراردادهای رایج تامین پوشاک تیم‌های ملی که به شکل اسپانسرینگ بسته می‌شود، این تصور وجود داشت که قرارداد با آدیداس نیز از این نوع است. برای تیمی که به جام جهانی راه پیدا کرده، خرید لباس یک ناکامی بزرگ و آبروریزی از لحاظ بازاریابی است. یکی از منابع اصلی درآمدزایی فدراسیون‌ها فروش حقوق تامین لباس تیم‌های ملی‌اش است، و اگر کشوری به جام جهانی راه یافته باشد، این حقوق را گران‌تر می‌فروشد. برای فروش این حقوق فدراسیون‌ها مزایده می‌گذارند و به بالاترین پیشنهاد آن را می‌فروشند.در سه دوره قبلی‌ای که تیم ملی به جام جهانی صعود کرده بود، به صورت تهاتری این حقوق را فروخته بود، به گونه‌ای در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ شرکت پوما و در جام جهانی ۲۰۱۴ شرکت الشپورت لباس‌های تیم ملی را مجانی تامین می‌کردند.

در آن موقع هم این انتقاد به فدراسیون فوتبال وارد بود که چرا ضعیف عمل کرده و به چه دلیل این قراردادها درآمد نقدی برای فدراسیون دربرندارد. فدراسیون پیش از جام جهانی ۲۰۱۴ در تصمیمی جنجالی و بحث‌برانگیز پیشنهاد آلشپورت که فقط لباس مجانی بود را به پیشنهاد کمپانی دیگری که علاوه بر لباس مجانی، سالیانه ۳۰۰ هزار دلار پرداخت نقدی نیز پیشنهاد کرده بود، ترجیح داد.  

حالا صفی‌اله فغانپور، مسئول حقوقی فدراسیون فوتبال در خصوص قرارداد این فدراسیون با شرکت آدیداس گفته که فدراسیون این لباس‌ها را از آدیداس می‌خرد! فارغ از اینکه چرا کمیته حقوقی فدراسیون درباره این قرارداد توضیح می‌دهد و نه کمیته بازاریابی، باید گفت که این قرارداد حتی با استانداردهای مدیریتی فدراسیون فوتبال ایران نیز یک پسرفت محسوب می‌شود، چرا که مثل قراردادهای پیشین باید دست‌کم لباس‌ها را مجانی می‌گرفتند. اما آقای فغانپور از این قرارداد حتی دفاع هم کرده: «ما لباس‌ها را خریداری خواهیم کرد و قرارداد اسپانسری نیست. قرارداد ما هم با تخفیف خیلی خوب است که به مدت یک سال بسته شده و تا پایان جام جهانی اعتبار داریم. با این قرارداد می‌توانیم لباس‌ها را با قیمت خوب خریداری کنیم.»

 مسئول کمیته حقوقی فدراسیون درباره علت اینکه چرا با آدیداس قرارداد اسپانسرینگ بسته نشده توجیه عجیبی آورده است: «برای اسپانسری آدیداس یک سری تعهدات از ما می‌خواست که قابل اجرا نبود، چون ما اسپانسر داریم و قرارداد اسپانسری برای فدراسیون تعهداتی ایجاد می‌کرد که شرایط را سخت می‌کرد. چون ما برای تبلیغات محیطی تا جام جهانی قرارداد داریم و این قرارداد در کار تبلیغاتی تیم ملی تداخل ایجاد می‌کرد. اکنون قراردادمان با آدیداس طوری است که می‌توانیم با همان اسپانسرهایی که داریم ادامه بدهیم و اگر بشود، اسپانسر جدید هم بگیریم که این به نفع‌مان است!» به عبارت دیگر فدراسیون ترجیح داده هزینه کند تا به آدیداس مثل هر اسپانسر دیگری تعهد بدهد و در ازای آن درآمدزایی کند. ضمن آن که این «تداخل» که مسئول کمیته حقوقی فدراسیون از آن می‌گوید، نشان از بی‌برنامگی و دانش و آگاهی پایین مدیران فدراسیون دارد، و گرنه سایر فدراسیون‌های فوتبال جهان هم باید برای اجتناب از آن، قراردادهای خرید می‌بستند!