به تازگى محسن هاشمى رییس شوراى شهر تهران ترافیک پایتخت را از داعش خطرناکتر دانسته است. او ضمن بیان این مطلب که ترافیک تهران در حال تبدیل شدن به یک مسئله امنیتى است، اظهار داشت نمى توانیم این ترافیک را حل کنیم. ولى آیا ترافیک تهران هیچ راه حلى ندارد؟ صرف نظر از راه حل هایى که کشورهاى توسعه یافته برگزیده و با وجود خودروهایى به مراتب بیشتر از تهران، در کنترل ترافیک کلان شهرهاى خود موفق بوده اند، در تهران، اما رانندگان اینترنتى سریعترین و مؤثرترین راه حل ترافیک مى توانند باشند.
امروزه به لطف گسترش اپلیکیشن هاى اینترنتى حمل و نقل، در ٢٤ ساعت شبانه روز و در ٧ روز هفته و در هر نقطه اى از شهر تهران خودروهاى اینترنتى در دسترس شهروندان است. مسافران در هر ساعتى از شبانه روز مى توانند با استفاده از مسافربرهاى اینترنتى، سفرى با کیفیت و به یاد ماندنى را تجربه کنند. زمان و مکان در اپلیکیشن هاى اینترنتى حمل و نقل از دل نگرانى هاى سفر حذف شده است. آنچه در این اپلیکیشنها خود نمایى مى کند سرعت، کیفیت و امنیت است.
تفکرات سنتى حاکم بر کلیت تصمیم گیرندگان کشورى، اما هنوز استارت آپ را باور نکرده و به دیده تردید مى نگرند. از آن بدتر اینکه استارت آپها را جاسوس مى انگارند. براى تجهیزات لازمه رانندگى اینترنتى و نرم افزارهاى مسیر یاب که اساس رانندگى اینترنتى را تشکیل مى دهند، محدودیتها و ممنوعیت هاى ناپسند وضع مى کنند. در چنین شرایطى، ترافیک تهران باید از داعش خطرناکتر باشد و راه حلى براى آن یافت نشود.
ولى اگر اندیشه و خرد را در کار آوریم و به استارت آپ هاى رانندگى به عنوان یک راه حل گره گشا بنگریم، آنگاه به جاى ایجاد محدودیتها و ممنوعیت ها، این استارت آپها را به عنوان یک راه حل حکومتى و دولتى از طریق رسانه هاى ملى و عمومى به مردم پیشنهاد مى دهیم. رانندگان تک سرنشین و علاقمند به خودرو شخصى براى رفتن به محل هاى کار را به بهره گیرى از خودروهاى اینترنتى تشویق مى کنیم. همه میدانیم که مشکلات شهر تهران فراتر از شهردارى و شوراى شهر است. مشکل تهران در سطح کلان حکومتى و دولتى قابل حل است.
در مسئله ترافیک اگر حکومت و دولت خودروهاى اینترنتى همچون اسنپ را به رسمیت بشناسد و استفاده از آنها را در سطح رسانه ملى به شهروندان تهرانى توصیه نماید، در طول مدتى کمتر از یک هفته ترافیک تهران به نصف کاهش خواهد یافت.
با کاهش حجم ترافیک، رانندگان اینترنتى فرصت تحرک بهترى مى یابند و در نتیجه مسافران بیشترى را جابه جا مى کنند. مسافران و شهروندان نیز وقتى مشاهده کنند که با تحرک بیشتر و صرف وقت کمتر و اعصاب آرامتر از نقطه اى به نقطه دیگر شهر جابجا مى شوند، روز به روز بر استفاده از این شیوه حمل و نقل و استفاده نکردن از خودروهایى شخصى بیشتر ترغیب و تشویق مى شوند. با گسترش این رویه و فرهنگ سازى براى استفاده از مسافربرهاى اینترنتى، استفاده از خودروهایى شخصى به روزهاى تعطیل و تفریح اختصاص خواهد یافت.
در این شرایط تهران بار دیگر آسمان آبى را خواهد دید؛ هواى شهر پاک و سالم خواهد شد؛ انواع بیماریهاى جسمى و روحى ناشى از آلودگى هوا کاهش خواهد یافت. در نتیجه میزان مراجعه به مراکز درمانى، مصرف دارو و هزینه هاى بیمه اى کشور تقلیل پیدا مى کند. به خاطر کم شدن تردد خودروهایى شخصى در سطح شهر از میزان تصادفات و مخارج شرکت هاى بیمه کاسته خواهد شد؛ و دهها حسن دیگر که با گسترش حمل و نقل اینترنتى براى شهر و شهروندان به ارمغان خواهد آمد.
اما آیا اندیشه و دست همتى هست که بخواهد به راستى براى ترافیک تهران راه حلى بیابد یا این که تهران و ترافیک را در کنار هم داشتن بیشتر مورد پسند است؟!