بازدید 57715
عکس هلن کلر پس از 120سال
عکس کودکي «هلن‌کلر» به همراه معلمش «آن سوليوان» پس از 120 سال توسط يک گروه تحقيقاتي در موسسه انسان شناسي پيدا شد.
به گزارش خبرگزاري «سي.ان.ان»، اين عکس در تابستان 1888 گرفته شده و هلن‌کلر 8 ساله در کنار معلم خود نشسته و عروسک مورد علاقه‌اش را در آغوش گرفته است.
اين عکس بيش از يک قرن در آلبوم پيرمردي 87 ساله بوده که مادرش همبازي «هلن کلر» اين دختر کر و لال بوده است. به گفته «تکستر اسپنسر» مادرش که چهار سال از کلر بزرگتر بوده، تعطيلات تابستاني خود را در کيپ کود Cape Code با هلن کلر بازي مي‌کرده است.
اسپنسر آلبوم عکس و خاطرات و نامه‌هاي خانوادگي خود را در ماه ژوئن تحويل مرکز تاريخ و انسان‌شناسي نيوانگلند داد و کارشناسان با بررسي عکس‌ها تصوير کلر را همراه با عروسکش تأييد کردند.
به گفته کارشناسان اولين کلمه‌اي که کلر ياد گرفت عروسک بود.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۶
انتشار یافته: ۰
گرامی ترین و زیباترین ها در جهان نه دیده می شوند و نه حتی لمس می شوند، آنها را تنها باید در دل حس کرد!هلن کلر
می شه یه کم ایشون رو بیشتر معرفی کنید... برای دوست عزیزی که اطلاعاتی راجع به هلن کلر خواسته بودند :هلن کلر در سن ۱۸ ماهگی در اثر ابتلا به بیماری منیژیت بینایی و شنوایی خود را از دست داد و ارتباطش با دنیای بیرون قطع شد. اما او با کمک معلم خود «آنی سالیوان» دوباره به دنیای پیرامون خود بازگشت.
هلن، در ۲۷ ژوئن ۱۸۸۰ در «توسکامبیا آلاباما» متولد شد. زندگی واقعی او در یک روز از ماه مارس سال ۱۸۸۷ وقتی که تقریباً ۷ ساله بود، آغاز شد. او از این روز به عنوان مهم‌ترین روزی که در زندگی به خاطر دارد، یاد می‌کند. روزی که «آنی سالیوان» که در آن زمان ۲۱ سال داشت، به عنوان معلم وارد زندگیش شد. آنی سابقهٔ تدریس در مدرسه «پرکینز» نابینایان را داشت. آنی با فشار دادن علاماتی بر کف دست هلن با او ارتباط برقرار می‌کرد و از این راه برای آموزش به او استفاده می‌نمود. هلن با این روش قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد.
آنی و هلن از زمان آشنایی تا زمانی که آنی در سال ۱۹۳۶ چشم از جهان فرو بست، در کنار یکدیگر بودند.
تحصیلات
هلن حتی وقتی که دخترک کوچکی بود بسیار مشتاق ورود به دانشگاه بود. او سرانجام در سال ۱۹۰۰ به دانشگاه «رادکلیف» وارد شد و به کمک آنی که سخنرانی‌ها را در کف دست او می‌نوشت، توانست در سال ۱۹۰۴ فارغ التحصیل شود. در این مدت او توانست با فشار دادن انگشت بر گلوی آنی و تقلید ارتعاشات صوتی او صحبت کردن را بیاموزد. بنابراین او اولین فرد نابینا- ناشنوایی بود که از دانشگاه فارغ التحصیل شد.
نویسندگی
هلن کلر از زمانی که در دانشگاه «رادکلیف» دانشجو بود، نگارش را آغاز کرد و این حرفه را ۵۰ سال ادامه داد. علاوه بر «زندگی من»، ۱۱ کتاب و مقالات بیشماری در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان به رشته تحریر در آورده است.
فعالیت‌های اجتماعی
هلن کلر هرگز نیاز نابینایان و نابینا- ناشنوایان دیگر را از نظر دور نمی‌کرد. او از دوستان دکتر «پیتر سالمون»، مدیر اجرایی خدمات هلن کلر برای نابینایان بود و او را در تأسیس مرکزی یاری نمود که به عنوان مرکز ملی هلن کلر برای جوانان و بزرگسالان نابینا- ناشنوا نام گرفت.
هلن کلر عضو حزب سوسیالیست آمریکا بود و در چندین انتخابات پیاپی از نامزدی یوجین دبس، چهره‌ی معروف کمونیست و سوسیالیست، حمایت می‌کرد. او در زمینه‌ی حقوق زنان نیز فعال بود و از کنترل بارداری و حق رای برای زنان حمایت می‌کرد. او در ضمن عضو اتحادیه‌ی کارگری چپ "کارگران صنعتی جهان" بود و در مطلبی به نام "چرا به کارگران صنعتی جهان پیوستم" توضیح می‌دهد که چطور تحت تأثیر اعتصاب لارنس به عضویت این اتحادیه در آمده.
هلن کلر از طرفداران انقلاب روسیه بود و در مطالبی چون "به روسیه‌ی شوروی کمک کنید" و "روح لنین" به این قضیه می‌پردازد.
مرگ
در سال ۱۹۳۶، هلن کلر به «کانکتیکات وستپورت» رفت و تا پایان عمر در آن‌جا ساکن بود. او درژوئن ۱۹۶۸ در سن ۸۷ سالگی درگذشت.